Şimdiye dek en güçlü insanlar, hala tapınarak bir azizin önünde boyun eğdiler, kendini yenmenin, bile bile en sonuncu vazgeçmenin muammasıyla: Neden boyun eğdiler ki? - Sanki, hastalıklı, zayıf, perişan görüntüsünün soru işareti arkasında - böyle bir yenmede kendi güçlerini, egemen olma zevklerini, tanıdıkları ve saygı duydukları istemenin gücünü: Azize gösterdikleri saygıda, kendilerindeki bir şey saygı gösteriyorlardı. Üstelik azizin görüntüsünü onlarda bir kuşku uyandırıyordu: Doğaya karşı çıkmaktan, yadsımaktan ortaya çıkmış böyle bir büyüklük, boşu boşuna istenmez derler ve sorarlardı kendi kendilerine. Bunun belki bir sebebi vardı, bir büyük tehlike de çilecinin gizli destekçilerinin ve ziyaretçilerinin sayesinde, yakından bilgilendiriliyor olabileceğidir. Kısaca, dünyanın güçlüleri, önlerine çıkan yeni bir korkuyu öğrendiler; yeni bir gücü sezdiler, bir tuhaf, hala ele geçirilmemiş düşmanı:- "Güç istemiydi bu, azizin önünde onları durduranı ona sormalıydılar.
