KNOW ME FIRST

Chapter 38- The Past

Chapter 38- The Past

].Amanda's POV. [

Bigla akong nagising dahil sa masamang panaginip. Bumangon ako at kumuha ng Tubig to relieve my nervousness. It past 2 in the morning, Pumunta ako sa Kwarto ni

Ashley to check if she is now arrive but wala parin siya. Nasaan na kaya ang batang iyon? Tss.

I dial her number, but it cannot be reached. Also her sister. What is happening? Napaluha nalang ako dahil sa pag.alala. Bumalik ako sa aking Kwarto at kinuha ang picture ng aking Kapatid.

*FLASHBACK*

" Dad, please I don't want to be part of your mafia, I just want to live normal. " I beg my father while crying

" No, Amanda . You and your sister will Join the said team, this is for your own protection " authority he said

He left. I saw my sister, she is crying. We hug each other.

Im 10 and she was 12 when we started our training. By the age of 18 , we begun killing people, especially those who have big corporation.

Our dad is one of the Leader of Vondalch Organization. They are 5 leaders on the said mafia and only 2 of them left because the rest are already dead.

I live with so much sin in my hand. I dont care all of them die. I just want to live normal. We are not Educating ourselves in a normal way, because of the wealth of our families, we dont even care about that. We just have tutors in the home.

When my sister celebrating her 25 years in existing to this planet. Dad announced that she will getting marry to his business partner who is Thommas Young, from this time my father is now the last leader of Vondalch organization.

Dad merge his business to Thommas. At first I dont trust his action but one day I saw them how much they love and care each other. And the day when they are finally being one, Dad found out that Thommas has his own mafia ( Black Organization) which is rival of our own. Thats why father take back all his money from Thommas and want that both of them apart from each other.

" Paano na yan ate,?"  I ask my sister

" May balak kaming tumakas, "

" How come you can escape ,na ang daming tauhan nakabantay sa labas " I said

" Tutulungan mo naman kami diba? "
Im doubting but she is worth it, for being free, .but how about Dad?

*END OF FB*

Pinahid ko ang mga luhang patuloy na dumadaloy sa aking pisngi. Buti kapa ate Ashley nabuhay ka kasama ng mahal mo pero ako? Namuhay ako dahil sa lungkot at sakit sa Mansion na iyon.

*FLASHBACK*

" Ate, hurry sumakay kana dito " sabi ko while Starting the engine

" Ito na. Amanda thank you for everything " and she hug me.

" Mahal kita ate, at gusto kong manirahan ka ng masaya kasama siya " then I smile bitterly.

I start the engine and drove carefull in order that they will not be mindful of what we gonna do.

After leaving our home. I full the accelator and drove fast as I could until we finally arrive in our destination.

Im crying when I hug her, I hug my ate because there is a tendency that its our last hug.

" Shhh, I will be alright okay !" she smile giving me confidence.

" You should take care ate, I love you " and she kiss my cheeks.

" I love you too " then lastly we hug.

Now she is riding in the helicopter together with Thommas. I hope he will give ate a life that is normal. After I cry, I get in to the car and drove faster. Its 4 am in the morning. Dapat hindi ako nila mahuli . 120 kph yung pagpapatakbo ko.

Imiminor ko sana yung sasakyan but .... No way !  I try it again ... F*ck this cant be happening ! Dahil sa pagkataranta ko dahil sa pagkawala ng brakdm ng sasakyan ko ay naibunggo ko nalang ang sasakyan ko sa isang sasakyan na nakapark. Sumabog ito, ako naman ay nakatulog ng Kunti. Pagkagising ko, Puro usok yung nalalanghap ko.

Ubong- ubo akong lumabas sa sasakyan at kahit masakit ang katawan ko at sugat na natamo ko ay tumakbo ako. Siguro ito na ang pagkakataon kong makatakas, hanggang sa nahimatay ako sa daan at napulot ako ng isang pamilya.

*END OF FB*

Sa pagkakataong iyon, nagpanggap ako na may amnesia at hindi nagsasalita. 2 years akong ganoon at kinaya naman nila. Iniisip kong siguro sa 2 years na nawala ako, siguro akalain nilang patay na ako. Isang araw ay may dumalo sa kanilang mayaman na pamilya at hindi ko inaasahan na kapatid ko pala iyon, kasama ang asawa niya at 2 anak.

Nagult din siya pagkakita sa akin kaya napayakap nalang kami sa isat.isa. Simula ang araw na iyon ay doon na ako nanirahan sa kanila.

Kaya ganyan nalang ang pagmamahal ko sa mga anak niya. Mukha ko na din silang anak.

Tumulo na naman ulit ang mga luha ko.

" Ashley Im so sorry " bulalas ko.

Hanggang ngayon, sinisisi ko parin ang sarili ko dahil sa pagkasali ni Anak sa Mafia nila.

****

].Neilson's POV.[

F*ck ang sakit ng katawan ko. Tsk it is all his fault. Kung di ako pinadala dito ay di sana ako mapupuruhan tsk. But well I must say may tulong din pala ito.

They send me here kahit na ayoko but because kasali na ako kaya wala na akong magagawa. I wear my tuxedo and mask, and chatting with other business man kahit ayoko. Madami akong mga nalaman sa takdang ito. Well all that they've announced ay nairegister na iyon sa aking device which is a recorder.

Hanggang sa nagkagulo na nga, Gusto ko ng hindi sumali but muntinan na ako eh. So I also fight to them, get my gun and shoot my opponent. Nakita ko ang isang babaeng maraming kalaban, so tinulungan ko siya at iyong nga parehas kaming napuruhan at ang malas pa. Si Aligator tsk. Ano ba talaga meron sa kanya? May tinutugis din ba siya katulad ko? Tsk I need to answer this little curiousity in my head.

Now, nakita ko siya kung paano makipaglaban, magaling siya Wala akong ibang ginagawa kundi tumingin lang sa kanya. Nakakamangha.

"Finish watching me? " and she smirk. Nabalik nalang ako sa ulirat,pagkatapos niyang naisara yung bibig ko and she chuckle.

Bigla siyang tumakbo at ako naman ay sumunod. Tsk Sino kaba talaga Ashley Nicole Buenafuente?

****

].Third Person's POV. [

I clinch my fist. Ito na nga ba ang sinasabi ko may mangyayari na hindi maganda. Tsk. its okay nakabihag naman kami.. but sh.t Mom is now unconscious. Tsk.

"Mister, how is she? "

" She is now sleeping "

Hanggang ngayon, pinipigilan ko parin ang sarili ko na sumugod sa mga Young. Those trash.. nagawa nilang sumugod Tsk.

"Magpahinga ka na " and she kissed me.

I smirk, nagsisimula na kayong lumaban. Fine The Game Begins now.

My phone rang and it is Drew.

"Boss,nakatakas sila"

Naibato ko nalang ang cellphone ko dahil sa frustration at lumabas sa mansion.

-Enajey <3