KNOW ME FIRST

Chapter 53

Chapter 53

1 week later...

].UNO'S POV.[

Hinawakan ko ang kamay niya, Pinagmasdan ko ang kabuoan ng katawan niya.. Major head injury ang natamo niya dahil sa pagtilapon niya sa kahit saan dahil sa pagsabog ng bomba. Tiningnan ko ang kabuuan niya, nasa ICU pa din kami at ang sabi ng doctor ay comatose siya.

Tumulo na naman ang mga luha ko. She doesn't deserve this! Ikinuyom ko ang mga kamay ko dahil sa galit.

Narinig ko siyang humikbi. Si Neilson.. 1 week na siya nandito at Kailanman ay hindi siya humiwalay kay Ashnii. I smile bitterly..

Tumalikod ako, awa at galit ang nasa puso ko. Hindi ko makuha ang nasa isip ko kung ano ang dapat gawin. Gustuhin ko mang sugurin lahat ng kalaban pero hindi pinahintulutan ni Sir.. but today he said that we will conduct a meeting.

"Umuwi kana muna neil para makapagpahinga, ayaw ni Ashni na ganyan ang itsura mo kaya sige na umuwi kana muna" ani ko kay Neilson. Hinagod ko ang likod niya para mabawasan man lang ang hikbi niya.

"Ayoko, Gusto ko dito lang.. ayokong magbihis dahil ayokong gumawa ng mga bagay na iyon na ikinaaksaya lang ng oras ko. Gusto ko ako lang ang makikita nya kapag gigising na siya.. teka ate
Kukuha lang ako ng facetowel para mapunasan ko ang kamax  at mukha niya." At tumayo ito at pumuntang Cr.

Naawa ako sa kanya, yung mga mata niya na pungay pungay na dahil inaantok na ito, yung mga kilos niya na animoy walang kapaguran, bawat gamot na itinatarak sa swero ni Ashni ay lagi itong tinatanong. Nakakaawa. Hindi ko maintindihan pero parang wala namang espesyal sa pagitan nilang dalawa.

Muli itong bumalik, may dala na itong towel . Pinunasan niya ang mga kamay ni ashni.

"Hoi Aligator gumising kana! Hindi pa ako nakakapagpasalamat sayo" at muli tumulo ang mga luha nito. "You know, I like her very much baka nga inlove nako sa kanya eh. Last week lang naging kami at napakasakit yun dahil 1 week palang kami pero sa 1 week nayun ay nandito siya nakaratay *sniff* Gusto ko siya di dahil maganda siya kung hindi nabighani ako sa angas at tatag niya. Alam mo ba, na siya yung nagligtas sa akin nuon? Ha! At napakasakit yun dahil ni hindi ko man lang sya naligtas ngayon " at muli umiyak ito.

Pinahid ko ang mga butil ng luha na tumulo sa pisngi ko. Yinakap ko siya sa likod.

"Ang sakit ate dahil hindi ko man lang ipinaranas sa kanya na nandito ako, na mahal ko siya. At ngayon hindi natin alam kong magigising pa sya. Ang sakit lang, " at muli itong humikbi.

" Gigising din siya,tiwala lang. Sa ngayon umuwi ka muna at magbihis dahil may meeting mamaya." Tinapik ko muna ang balikat niya atsaka lumabas.

Ikinuyom ko ang mga kamay ko nung muli kung maalala ang nangyari.

*FLASHBACK*

We are all crying, I expect with that but now I know that Sir hurts. Nakikita ko na may namumuong mga luha sa kanyang mga mata. Niyakap ko siya.

"Dad.. si Ashley.. Galit na galit na naman siya " humikbi ako at niyakap niya ako na makapagpadagdag ng emosyon ko. I heared him sob.
Pati si Mama ay yumakap sa amin . Then after naming humiwalay sa mga yakap ay syang malakas na sigaw ni Ashley and after which a bomb exploded.

Natilapon ako sa ilalim ng lamesa at buti nalang naprotektahan ko ang ulo ko. Nakita ko si Dad na natilapon sa cr at si Mama naman ay natilapon sa glass window.

"Maa!" Sigaw ko ng mahulog ang mga nabasag na mga salamin.

I curse in my head. Tumayo ako ng ibinalibag ni  Dad ang baril, nakita ko si Mama na nakatayo na at galit na galit na ikinasa ang baril. Ganun din ako.