Chapter 39 - Damn Kiss

70 2 0
                                    

AN://

Sunod nito yung Chapter 36.2 Iinsert ko nalang. Kasi akala ko napublished na. Di pa pala -.- enjoy guys ;)

Chapter 39- Damn Kiss

].Ashley's POV.[

One Last room.. I kick the door, na siyang ikinagulat ng nasa loob nito. They are all facing with us with a gun on their Hand, and instead of shooting me, I shower my bullet to them. After I kill all of them, kinuha ko Lahat ng mga baril nila, I put it on the bag which is nakuha ko sa kabilang kwarto, all the granade and smoke bomb, nilagay ko din dun. I didnt even recognize those faces. tsk Pity assh@le.

" Oh, tutunganga ka lang jan? " ani ko sa kasama ko.

" Anong magagawa ko, Ang galing mo eh Tsk. " He said in a sarcastic way.

Lumabas na ako sa silid na iyon at siya naman ay sumunod, luckily naubos lahat ng mga tauhan doon, well not lahat because I knew mabubuhay pa doon. After a minute or two ay nakalabas na kami sa abandoned building na iyon.

Walang kahit anong ingay ang ginagawa namin but I need to do this..

-BOOSH!! CRAACK!!-

" What the?!" snail

"What?" i said in an innocent tone . Binuksan ko yung pinto ng sasakyan.

"Sh*t ang ingay mo kelangan mo pa talaga basagin yan? paano kung may nakarinig sa atin?!" He angrily said in a low voice.

Yeah binasag ko yung bintana ng sasakyan.

" Oh , may mga kalaban bang dumating? tsk and how can we get inside huh? Doomed boy ! " I said

Sasakay na sana ako sa driver seat when he grab my hand, napalakas ito kaya muntikan na akong matumba.

" I'll drive " at aakma na sana siyang umupo but I pull him.

" No, I'll drive " i insist

" No, me !" He exclaimed

"F*cking moron, I said I will " Pinapagalit pa talaga ako nito eh.

" Stupid brat, No Mas magaling akong magdrive " and he push me.

" No you--- " Napahinto ako sa pagsasalita ng biglang may dumating. Dali-dali kaming Nagtago sa loob. And luckily ako yung nasa driver seat.

" Well I won ;p " At pinatakbo ko na ito. Paano? Well yung laging ginagawa ng Carnapper ;p

"Tss. " yan lang ang sinabi niya.

Natatawa ako sa reaction niya dahil sa pagkatalo sa akin. Tsk what do you expect with snail? Laging mabagal diba? ;p . Habang natatawa ako I glance at the clock. Its 3.30 in the morning. Ang lamig. Im just wearing sando and pants( yeah im always ready )' but unfortunately the Car Stop.

" What happened?! " He ask

" Edi huminto, Boplaks !" Pilosopong sabi ko.

" Tsk, ang malas mo kasi, sabing ako na ang magdadrive !"

" Why? If ikaw ba hindi mawawalan ng gas ha? ha? tss."

Lumingon naman siya sa akin at same as me, sinisigawan din niya ako.

" Ou, dahil swerte ako !" sigaw niya

Puro sigaw kami sa loob ng sasakyan.

"Wow! Nahiya naman daw ako sa kaswertehang dala mo !"

KNOW ME FIRSTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon