Before and After. || ft. Jack and Finn Harries. (Dutch)

After || 113 days

113 dagen na het ongeluk.

”Wil je nog een wijntje?” Vroeg Jack lief en glimlachte ontzettend charmant. Het was zaterdag avond, half twaalf. We zaten in dit restaurant al sinds acht uur. ‘Oeh, lekker.’ Antwoordde ik. Jack bestelde nog een wijntje en boog zich iets over de tafel heen. “Die vrouw met die rode jurk en oranje haar die vroeg ooit eens aan Finn of hij met haar op date wou, ze is veertig jaar. Toen zei hij ja en toen ging ik op de date. Ze heeft drie varkens thuis die door het huis lopen als honden en ze liet de hele tijd foto’s zien. Ik heb nog nooit zo’n leuke date gehad.” De manier hoe Jack het vertelde maakte het hem. Ik schoot in de lach. ‘Waarom ging je dan niet nog een keer met haar op date?’ Jack trok een gezicht. “Ze vertelde dat een van haar varkens zwanger was en dat ze het biggetje Finn wilde noemen.” We schoten allebei hard in de lach. ‘Hoe lang duurde de date?’ Jack acht kort na en keek op zijn klok. “Ongeveer een halfuurtje want toen zei ik dat ik moest gaan terwijl ik gewoon me lach niet meer kon inhouden. Finn was daarna voor een week lang mijn slaaf, dat waren nog eens tijden.” Ik grinnikte speels en nam het wijntje aan van de ober. We waren beide pittig aangeschoten, tegen dronken aan. “Maar eh, Hazje. Kan je je serieus niet meer herinneren wat er de vorige keer gebeurde? Het was namelijk niet iets om te vergeten.” Ik fronste licht, ik moest blijven liegen. Het moest gewoon. ‘Nee? Hoezo is het dan niet iets wat je zomaar vergeet?’ Jacks ogen richtte zich op de kaars tussen ons in. Hij glimlachte ontzettend lief, erg speels. Hij keek mij aan en beet op zijn lip. Hij was ook zo sexy. Dat was wel een groot verschil tussen Jack en Finn. Jack was eerder sexy en Finn eerder schattig. Jack had ook meer humor, maar Finn was gewoon… zo enorm romantisch en lief en daar kon sexy en grappig gewoon niet tegen op. “Omdat… gewoon, dat vergeet je niet. Je keek me zo aan en al zag je wel een beetje dronken, ik kan mij niet voorstellen dat je dat bent vergeten. Ik zat dat echt nooit vergeten, dat was namelijk de beste…” Hij viel weg, en dat deed hij expres. ‘De beste wat?’ Ik keek hem met een glimlach doorzoekend aan. Hij had precies dezelfde mooie kleur ogen als Finn, licht groen. Ze leken zo ontzettend veel op elkaar. “Wil je weer mee naar die plek? Misschien herinner je je het je dan?” Ja. Zonder twijfel. ‘Als we precies zitten zoals toen, misschien wel dan?’ Oh wat was ik goed in acteren. 

Ik zat bij hem achter op de fiets. Ik had een fles Smirnoff vast terwijl Jack fietste. Ik leunde met mijn gezicht op zijn rug en keek naar de maan. Het duurde een klein tijdje voordat we er waren. Jack sloeg zijn arm om mijn middel heen en liep met mij het bos in. Ik nam een slok van de Smirnoff en gaf het door aan hem. “Dikkertje dos, liep door het bos. ’S Nachts laat op een onbekende tijd. Om wat Smirnoff… Wat rijmt er op tijd?” Ik keek voor mij uit en dacht kort na, ik noemde een rij op: “wijd? Geit?’ Jack ging verder. “Om,- ho wacht, ik moet hier ergens tegen een boom aanlopen, misschien herinner je het je dan beter.” Jack liep zogenaamd tegen een boom op, ik zag het weer voor me hoe hij vorig weekend deed en schoot hard in de lach. “Zo grappig was het niet.” Ik hield mijn buik en de Smirnoff vast. ‘Vorige week wel!’ Jack pakte de fles weer over en nam nog een slokje. “Je herinnert je het dus wel!” Vlug schudden ik mijn hoofd. ‘Alleen dat!’ Jack en ik liepen door tot we op de heuvel waren. We gingen zitten en keken even naar het uitzicht. ‘Dus, wat gebeurde hier vorige week?’ Jack begon te grinniken. “Zal ik het voordoen?” Ik knikte onmiddellijk van ja en keek hem zogenaamd vragend aan, al begon ik te lachen. Jack kwam dichterbij en meteen ik ook. “Ik wist het! Je wist het wel!” Riep Jack al te vrolijk. Ik rolde met mijn ogen. ‘Duh, kom hier en kus me.’ Ik pakte Jacks gezicht vasten trok hem naar mij toe. Jack duwde mij omver zodat hij boven mij kwam te liggen en begon mij te zoenen. We rolde samen de heuvel af wat minder romantisch was als het leek, ik hield er namelijk zes blauwe plekken van over. Maar toen we weer stil lagen besprong Jack mij weer en begon mij weer uitgebreid te zoenen. Na een tijdje stopte hij en vroeg: “Wil je bij mij slapen vannacht?”