Bella pov
Ze was net als ik heel erg opgelucht dat de jongens gepakt waren. Ze konden nu weer veilig jagen, zonder dat ze zich zorgen moesten maken dat ze vast kwamen te zitten in een brand. En na twee weken hoorde ik een hele bekende stem in mijn kamer. Ik keek met grote verbaasde ogen op en zag Edward staan. Ik stond op en vloog hem om zijn nek. Hij omhelsde mij ook en kuste me.
'Hoe is het met je?' vroeg hij.
'Goed.
'Hoe is het met jou?'
'Mijn longen zijn weer goed. Ik heb je gemist.'
'Ik jou ook. Heeft Alice je het goede nieuws verteld?'
'Ja.'
'Fijn hé? Nu kun je weer veilig jagen.'
'Ja, inderdaad.'
'Hoe is het met Emmett?'
'Nog een weekje en dan is hij ook weer volledig genezen. Dat zal Rosalie heel fijn vinden.'
'Dat denk ik ook wel. Hoe houd je je eronder? Jullie zijn heel close.
Bezorgd net als de rest. Kom hier.'
We zaten uren zo en ik begon het liedje te neuriën dat ik gemaakt had. Hij grinnikte en keek me aan.
'Beter?'
'Ja.' Ik kreeg een hele vrolijke uitdrukking op mijn gezicht en omhelsde hem weer. Ik zag twee mensen staan ondanks dat ik dacht dat we ze niet meer zouden zien. Ik pakte z'n hand weer en hij voelde het. Ze zijn blij dat alles weer goed is met je, en ze zeggen dat met Emmet ook alles goed komt. Toen waren ze weer weg. Een week later toen ik naar school ging zag ik Emmet weer en het was van mijn gezicht af te lezen dat ik blij was.
'Hoi meisje.'
'Hoi.'
'Alles weer goed?'
'Ja. Ik ben je dankbaar Bella.'
'Hoezo?'
'Ik heb je gehoord.'
'Oh, graag gedaan.' De bel ging en ik liep naar binnen na gedag te hebben gezegd tegen de Cullens.
JE LEEST
volcano disaster een jaar later.
Romanceeen vervolg op mijn vorige verhaal volcano disaster. we volgen opnieuw de cullens en bella. het is een jaar nadat de vulkaan is uitgebarsten. en bella en de cullens proberen om te gaan en verder te gaan met een ander amerika. geniet.
