volcano disaster een jaar later.

verdriet, zorgen, en zwangerschap.

  Edward pov

Toen we later naar huis reden, was Bella stil. wat is er meisje? je bent zo stil. ze zei niks, en ik zag dat het zwaar aankwam, dat ze een tweeling droeg. Carlisle had verteld dat de reden dat ze niet ziek werd, was omdat haar zwangerschap verborgen was. Iets wat niet vaak voorkwam. Het komt wel goed Bella. Ze zei niks, maar keek naar buiten. Ik vind het verschrikkelijk om ze achter te moeten laten en jullie ook. ze groeien op zonder mij, en er niks wat ik daar aan kan doen. Ondanks dat ik het al wist, schrok ik van haar uitspraak en zei: is het al zo erg dan? Hoe voel je je? op dat vlak , erger met de week. Ik doe alles om hier te blijven, maar me lichaam heeft andere ideeën. En door de nieuwe kids die eraan komen, ben ik bang dat me lichaam het nog sneller begeeft. Ik omhelsden hem en hij mij. We stapten uit en ik liep tegen hem aan naar binnen.
Het was bijna avond dus schoot edward gelijk door naar boven. Ik vond het niet leuk, dat ie boven was, en ik wist zeker dat hij het niet leuk vond dat ik alleen beneden was nu. En net toen ik hoorde dat ie naar beneden wilde komen omdat ie het niet meer hield hoorde ik Charlie. Boven blijven, papa is thuis. Charlie zette de auto stil en liep naar binnen. Het eten is klaar pap. Lekker Bella. We aten in stilte. Na het eten waste ik af en ging boven huiswerk maken. althans, dat probeerde ik. Het lukte redelijk en na een uurtje was ik klaar. ik plofte op bed en dacht na over vandaag. Bella? Alles goed? Je bent zo stil. Ik dacht na over vandaag. En ik viel weer stil. We zullen alles doen om alles veilig te laten verlopen voor jullie allemaal. Kom hier meisje,ik sloeg me armen om haar heen en wrijfde over haar rug. Normaal kalmeerde ze wel, maar ze kalmeerde niet.


Draaiing pov

Ik lag in Edward's armen met me armen om hem heen. Ik kon het gewoon niet loslaten.
De gedachte dat ik me kinderen misschien niet zou zien opgroeien, brak me hart. Meisje, meisje sssh. Ik drukte me nog steviger tegen hem aan en hij legde zijn gezicht op me haren. Toen werd ik plotseling duizelig. Het snikken hield op en ik trok me een beetje los. Bella gaat het? Vroeg Edward. Ik sloot me ogen en leunde tegen hem aan. Bella, gaat het? Duizelig. Edward legde me voorzichtig op me kussen en ik keek hem aan. Ben je duizelig? Ja. alles staat nog recht, maar me hoofd draait. Sluit je ogen meisje, sluit je ogen. Ik sloot me ogen en dat hielp. Ik voelde hoe Edward zijn hand op me hart legde. En ik legde me hand op de zijne. Langzaam werd het draaien minder en ik ontspande. Werkt het Bella? Ja, het wordt minder. Mooi. Hij kuste me op me voorhoofd, en ik glimlachte. Dank je. ik lag zo nog zeker een uur totdat ik langzaam me ogen weer open deed en hem aankeek. Is het weg? Ja. Gelukkig.