volcano disaster een jaar later.

whats whappening to me?

  Bella pov.

Ze kwam binnen en deed zachtjes de deur dicht. He. Hoi meid. Ik kon nog steeds niet helemaal rechtop zitten. Maar wel een beetje rechter. Esme komt zo met hun eten. Mooi. Je ziet al wat fitter uit meid. Ik voel me ook een stukje beter. Ze glimlachtte.
Draaiing pov edward pov
Ben je nog bij het huis geweest, Alice? Nee. Maar ik weet het niet. Ik heb nog nooit een huis gehad waardoor ik aangetrokken werd. Aangetrokken? Alsof het me roept. Hmm. Blijf toch maar hier.

Draaing pov.
Bella pov.

Ik strekte me hand uit en Alice kwam een beetje dichterbij zitten en pakte me hand vast. Een minuutje later kwam Carlisle met het eten voor onze meiden. Ze hadden goed honger en aten gretig. We lachte toen Irishe en een seconden later Vera hun boertjes lieten en in slaap vielen.
Draaing pov. Edward pov.
Bella lag rustig naast me en half in slaap. Slaap maar lekker meisje. Je moet rusten, zei Alice. Ze ging onderuit en tegen mij aan liggen en viel in een rustige en diepe slaap.

draaiing pov

Edward pov.
Alice en ik praten op vampier toon verder zodat we Bella en de kleintjes niet wakker maakten. Wat bedoelde je toen straks, toen je zei dat het huis je riep? Mensen zeggen wel eens, kom naar me toe. Ja. Zo voelt het huis nu ook. Het is sterk. Ik moet er alles aan doen om er niet hen te gaan. Heeft Jasper het ook? Nee. Alleen ik.
Toen rende ze plotseling de kamer uit en was ze weg.

Draaiing pov
Alice pov.

Ik zat met Edward zacht te praten toen de drang zo sterk werd dat ik de kamer uitrende. Jasper had me natuurlijk horen praten en ving me. Ik verzette me niet. Hij tilde me op en droeg me naar onze kamer. We gingen op bed zitten en hij trok me dicht tegen zich aan. We lagen zo uren. Ik dook nog dichter tegen hem aan. En ik voelde hoe zijn armen zich sterker om mij heen sloegen. Toen voelde ik dat het minder werd en ontspande. Gaat het? Ja. Het is nu een stuk minder. Mooi. Luid onweer klonk. Dat betekende niet jagen. Ik had grote dorst en wilde gaan jagen. Maar dat zat er dus niet in. Ik legde me hand op me keel. Je hebt dorst. Ja. Ik wilde vandaag gaan jagen, maar ja, is er niet van gekomen. Misschien heeft Carlisle dieren bloed liggen. Blijf maar even hier. Dan ga ik wel even naar Carlisle toe. Oke.

Ik wachtte en na een paar minuten kwam Jasper terug met twee dichte bekers met dieren bloed. Heb je ook dorst? Ja. Je ziet er beter uit. Het gaat wel weer. Nadat we gegeten hadden, ging ik douchen. Even alles wegspoelen. Ik stond met me rug tegen de muur met me ogen dicht. Ik snapte gewoon niet wat er allemaal aan de hand was.
Ik hoorde dat het droog was buiten.

Droogde me af en kleedde me aan. Toen ik beneden kwam trok ik Jasper het bos mee in. Eerst rende ik gewoon om een boom te zoeken of gewoon met hem alleen te zijn, maar zonder het te weten rende ik recht op het huis af. Met een ruk stond ik stil. Ik wilde weten waarom ik nou net die aantrekkings kracht tot het huis had en liet Jasper's hand los en liep naar binnen.

Het was op automatische piloot. Ik was binnen en liep naar boven toe. Toen ik boven was, liep ik naar de kamer toe waar Jasper en ik het meisje hadden gezien. Als hij achter me liep, merkte ik het niet.
Ik werd ineen keer wakker en merkte dat ik in de kamer stond. Ik keek rond. Toen besefte ik waar ik was en rende zo snel mogelijk het huis uit. Ik zag Jasper staan en trok hem mee naar buiten. Toen we buiten kwamen, omhelsde ik hem gelijk. Sssh,alles is goed. Ik keek hem aan. Je ogen zijn zwart. Ik zou wel wat lusten. Het lijkt erop dat dát huis ook je dorst weer oplaait. Ook al heb je pas gegeten. ik rook een edelhert en schoot erachteraan. Daarna renden we naar huis toe. Ik luisterde of Carlisle thuis was en had geluk. Hij was er. Ik vroeg toen we thuis waren of ik hem kon spreken. Wat is er meid? Weet je nog dat Jasper en ik dat oude huis hadden gevonden? Een tijdje terug? Ja. Het spookhuis. Ja. Wat is er meid? Sindsdien heb ik het idee dat het huis me roept. Ik heb al twee keer echt moeten vechten om er niet heen te gaan. De eerste keer was toen ik bij Bella en Edward zat en zachtjes praatte met Edward. De tweede keer was net. Ik schoot het bos in met Jasper en zonder het te weten rende ik naar het huis. Het volgende wat ik me herinner is dat ik in een kamer stond op de eerste verdieping in het huis. Ik keek rond en schrok en rende het huis uit. En elke keer heb ik flinke dorst erna. Maakt niet uit of ik net ervoor nog gegeten heb. Me keel is dan helemaal droog. Althans, zo voelt het. Je had vertelt dat er bezoek was daar? Ja. Kan het zijn dat hun je roepen? Zou kunnen. We praatte de rest van de nacht. Maar we kwamen er niet achter.
De rest van de dag gebeurde het niet meer.  De volgende dag hadden we onverwachts vrij. Een paar keer was ik, zonder dat ik het wist, voor het huis beland. Iedere rende ik weg. Regelrecht de andere kant op.

Op een avond toen ik in de boom zat na te denken, kon ik zo beetje wel schreeuwen: Wat gebeurde er met mij?