I fell in love with him..

* hoofdstuk 21

* hoofdstuk 21

Jessie's POV.

Het is nu een maand geleden sinds ik en Jason een hele dag samen hebben doorgemaakt. De eind examens komen er aan, dat betekend: leren, leren, en nog meer leren. Ik zucht en sla mijn boeken dicht. Genoeg voor vandaag. Ik loop naar mijn balkon en zie Justin aan de overkant staan. Ik glimlach en zwaai. Hij zwaait terug. Ik zie Jason de straat in lopen. Ik grinnik zacht. Niet zacht genoeg. Jason kijkt op en grijnst naar me. Ik glimlach en zwaai nog even. Ik loop weer naar binnen.

* 1 maand later *

Vandaag krijg ik mijn telefoontje om te horen of ik ben geslaagd of niet. Ook Jason krijgt hem vandaag. Samen zitten we op zijn kamer. Onze ouders accepteren het feit dat we samen zijn nu. Ik zucht. "Wanneer bellen ze nou" mompel ik. Jason haalt zijn schouders op. Op dat moment gaat mijn mobiel of. "Ohmygod" zeg ik. Beide zitten we overeind.

"Met Jessie" zeg ik. "Hey Jessie! Gefeliciteerd! Je bent geslaagd!" Hoor ik mijn mentor aan de andere kant van de lijn. "OH MY GOD DANKJE!" Roep ik. "Fijne dag verder" zeg ik en hang meteen op. Ik vlieg om Jason's hals.

Na ongeveer 5 minuten gaat die van Jason af. Hij neemt diep adem en neemt dan op. "Hallo.. Ja.. Uhu.. Oh.. Oke.. Dank u.. Doei" is het enige wat ik Jason hoor zeggen. En toen stortte alles in; Jason is gezakt.

"I-ik, ik kan nog herkansen over 2 weken.." zegt hij zacht . Ik knik en bijt op mijn lip. Ik omhels hem, maar voel dan wat omhoog komen. Ik sta op en ren naar de badkamer. Ik geef over. Het is al donderdag en er is geen dag voorbij gegaan zonder dat ik over heb gegeven. Waarom? Ik heb geen idee.

"Jessie.." Hoor ik Jason. Ik knik. "Wanneer was je, nou ja.. Voor het laatst ongesteld?" Vraagt Jason terwijl hij naar zijn schoenen kijkt en op zijn achterhoofd krabt. Oke. Ook al is hij mijn vriend, het is awkward om hier antwoord op te geven. "Eh.. Anderhalve maand geleden.." Mompel ik. Hij kijkt me met grote ogen aan.

Ik voel tranen in mijn ogen opkomen en bijt op mijn lip. "Misschien is het wel niet zo, we halen gewoon een test.." Mompelt Jason ik knik. Wat als ik zwanger ben? Laat hij me dan achter? Moet ik alles alleen doen? Of helpt hij me? GEEN abortus. Absoluut niet. Wat dan ook, hij of zij komt hier, bij mij. Maar misschien ben ik wel niet zwanger? Ik zucht.

"Wat als ik zwanger ben?" Vraag ik zacht. Hij haalt zijn schouders op. "Dan lukt het me wel.." Zeg ik dan. "Ons" zegt hij. Ik kijk hem aan. "Samen" zegt hij. "Samen?" Vraag ik. Hij knikt en glimlacht. Ik glimlach en omhels hem dan. "Ik hou van je" fluister ik. "Ik ook van jou" fluistert hij terug. "Ga leren voor je examen.." Zeg ik.

Hij knikt en staat op. "Morgen gaan we samen een test halen, oke?" Vraagt hij. Ik knik. Hij drukt een kus op mijn mond en glimlacht. Hij loopt naar mijn balkon. Ja, we klimmen nog over, omdat dat sneller is.

* volgende dag *

Ik en Jason zitten op de bank bij mij thuis. Onze ouders zijn naar de film. "Ga je?" Vraagt hij. "Ik durf niet" zeg ik zacht. "Je moet het toch echt doen.." Zegt hij zacht. Ik knik en sta op. Ik loop naar het toilet. Ik ga naar binnen en sluit de deur. "Ga daar weg!" Schreeuw ik. "Waarom?" Schreeuwt hij aan de andere kant van de deur. "Ik wil niet dat je me hoort plassen!" Schreeuw ik. Ik hoor hem weg lopen. Ik neem nog een diepe zucht..

Jason's POV.

Na 5 minuten heb ik nog niks van Jessie gehoord. Ik sta op en loop naar het toilet. "Jessie?" Vraag ik zacht. Ze haalt de deur van het slot en komt naar buiten. Ze laat de test zien en de gebruiksaanwijzing. 2 streepjes: zwanger. Ik kijk op de test; 2 streepjes. Ik kijk naar Jessie en haal mijn schouders op met mijn handen in mijn zakken. "Sorry.." Fluistert ze. "Wat? Waarvoor?" Vraag ik verbaasd. "Alles.." Fluistert ze. "Hey, je hoeft nergens sorry voor te zeggen"zeg ik terwijl ik haar omhels.

"Het is mijn schuld" zegt ze terwijl ze huilt tegen mijn borst aan, aangezien ze een stukje kleiner is. "Helemaal niet, hij wordt om trots op te zijn" zeg ik en grinnik. "Hij?" Vraagt ze. "Of zij" zeg ik. Ze glimlacht terwijl ik haar tranen weg veeg. "Jason, laat dit je examens niet verpesten, oke?" Vraagt ze zacht. "Tuurlijk niet, dit geeft me motivatie om het juist goed te doen" zeg ik en omhels haar dan nog een keer.

Het is nou 2 maanden sinds we er achter zijn, we hebben zomervakantie, en ik ben geslaagd! Jessie draagt wijde kleren, maar haar buik is al aan het groeien, dus onze ouders zullen er achter moeten komen. Hoe? We gaan het ze vanavond vertellen. Zij aan die van haar, ik aan die van mij.

We zitten aan tafel met zijn drieën. Een voordeel: mijn ouders zijn in een goeie bui. "Mam, pap.." Zeg ik zacht. Beide kijken ze me aan. "Eh.. Ik, J-Jessie.." Zeg ik zacht. "Jij en Jessie?" Vraagt mijn vader. "Eh.. Nou ja.. Ze is eh" "bijna jarig?" Vraagt mijn moeder. "Nee.. Nee.. Zwange" "Jason Simons!" Roept mijn vader voordat ik het af kan maken. "Het is een ongelukje!" Roep ik. "Rustig. We weten ook wat jij hebt gedaan op deze leeftijd. Hou maar op" zegt mijn moeder kalmpjes. "Hoe lang al?" Vraagt ze terwijl ze me aan kijkt.

Thank god.

"18 weken" zeg ik zacht. "Zijn jullie al bij de dokter geweest?" Vraagt ze. Ik knik. "Over 2 weken gaan we nog een keer" Zeg ik, nogsteeds zacht.. "Ik wil wel weten of het een jongen of meisje is!" Zegt ze blij. Wauw. "Dat wil ze zelf niet weten, ze wil wachten tot de geboorte" zeg ik en grinnik. Dit ging beter dan verwacht. "Oma klinkt zo oud.." Zegt mijn moeder. Ik grinnik nog een keer.

~

Sorry dat ik zo veel tijd heb overgeslagen!

Sorry dat het zo lang duurde. Ik heb weer een proefwerkweek aankomen :(

Oh, ik heb begrepen dat mensen Denken dat ik smoesjes verzin omdat ik vaak laat update, maar ik zet er dus wel de waarheid op. Ik ga geen smoesjes bedenken, want dat recht heb ik niet, toch? :)

Vote

Comment

Follow