I fell in love with him..

* hoofdstuk 39

* hoofdstuk 39

Jason's POV.

Fucking Bas. Als ik hem te pakken krijg gaat hij er aan. Ik ga hem vermoorden. Nee. Dan wil Jessie me helemaal niet meer.. "FUCK!!" schreeuw ik zo hard als ik kan. Iedereen die langs me loopt kijkt me raar aan. Ik trap tegen een steentje aan. Hij komt tegen het been van een meid aan. Ze kijkt boos achterom. "Wat?!" schreeuw ik. Ze kijkt meteen weer voor zich en loopt door. Ze zwaait enorm overdreven met haar kont heen en weer.

Waar zijn ze naar toe? wat zijn ze aan het doen? Wat maakt hij haar nu allemaal wijs. Zou ze huilen? Dat doet ze als ze iets erg vindt. Fucking Jessie, ze doet dit om me te pakken. Haar plan is geslaagd. En niet zo een beetje ook. Nee. Ik moet haar niet de schuld ervan geven. Dit is allemaal mijn domme schuld. Waarom ga ik er niet achter aan? iets in me houdt me tegen. Ik probeer haar te bellen, maar haar telefoon staat uit. Justin stapt het restaurant uit. "Hey man" zegt hij en legt zijn hand op mijn schouder. Ik kijk hem aan. Hij is de enige die ze probeerde tegen te houden. Ik heb hem niet gemogen, maar nu mag ik hem wel. Nee nogsteeds niet. Maar ik haat hem ook niet. "Waar zijn ze heen?" vraag ik zacht. Hij haalt zijn schouders op. Ik kan wel huilen nu.

"Ze heeft me zo vaak vergeven. Ze heeft me zelfs vergeven terwijl ik heel haar middelbare school tijd heb verpest, en kijk mij. Ik blijf het elke keer verpesten, steeds erger" zeg ik zacht. Shit man. Waarom praat ik over mijn gevoelens tegen fucking Justin. "Kom mee. Je moet hier niet langer blijven, we gaan naar jullie appartement. Misschien is ze daar?" zegt hij. Hij zegt het om me gerust te stellen. Tuurlijk is ze daar niet. We weten het allebei dondersgoed. Ik knik.

Ik open de deur. Ik loop naar binnen. Het is dood in het appartement. Zo voelt het. Het is ijskoud, het is doodstil, en overal netjes. "Leuk ingericht" zegt Justin. Ik knik. "Vond zij ook" zeg ik zachtjes. Hij schraapt zijn keel. "Ik ga Bas bellen" zegt hij. Ja! ik knik.

"Hallo? Bas? Waar ben je man?" hoor ik hem. "We wachten op je. Heb je haar nog niet thuis gebracht? ... Hoe bedoel je een hotel? ... Is het wel een betrouwbaar hotel?" Vraagt hij. "Apollo hotel?" zegt hij. Een 5 sterren hotel. Dat kan Jessie helemaal niet betalen. Ze heeft niet eens een baan. Haar ouders. tuurlijk. Rijke kakkers die ze zijn. Nee. Niet zo denken. Het zijn haar ouders. "Oke, ik ga naar huis dan" zegt Justin. "Doei" zegt hij en hangt op. "Apollo hotel, Amsterdam" zegt hij. Ik knik en loop de deur weer uit. "Ik ga naar huis" zegt hij. "Oké snel, de deur moet op slot" zeg ik.

Ik rijd de oprit van Apollo hotel op. Ik loop naar de balie. Zodra ik na een kwartier zeiken haar kamer nummer krijg, loop ik er zo snel mogelijk heen. Ik klop op de deur. Geen antwoord. Ik klop nog een keer. Ze opent hem. Meteen wil ze de deur dichtgooien, maar ik heb mijn voet er tussen. "Wat doe je hier?" zegt ze boos. "Ik? wat doe jij hier!" Roep ik. Niet schreeuwen. Dan maak ik het erger. "Ga weg Jason" zegt ze terwijl ze de deur tegen blijft houden. Ik blijf duwen. Uiteindelijk gaat hij open. Ik stap naar binnen. Ik sluit de deur en draai hem op slot. "Waarom? Waarom ik?" vraagt ze zacht. "Die dag zagen we je met Bas en toen kwam het in ons op Jes" mompel ik. "In ONS? Het was jouw fucking idee!" schreeuwt ze. Ze huilt nogsteeds niet.

"Luister naar me" zeg ik. "Nee! nee! ik ben er echt klaar mee. Ik hoef je gezicht echt nooit meer te zien!" schreeuwt ze. Ik kijk haar ongelovig aan. Ze opent de deur. "Doei Jason!" schreeuwt ze. Ik kijk haar even aan en loop daarna de kamer uit. Ze slaat de deur achter me dicht. Zo boos heb ik haar nog nooit gezien. En ze was niet eens verdrietig. Even dacht ik van wel, maar die gedachte was al snel weg. Ik blijf nog even voor haar deur staan, in de hoop dat ze naar buiten komt. Na een kwartier geef ik het op. Ik ren de trap af. Ik ga naar mijn ouders.

Ik open de deur. Ik zet er een stap binnen. Het lijkt wel maanden geleden dat ik hier was. Ik kijk om me heen. Ik sluit de deur. Mijn moeder verschijnt in de deur opening van de keuken. "Jason?" vraagt ze verbaasd. Ik kijk haar aan en glimlach zwakjes. "Schat" zegt ze en komt naar me toe. Ze omhelst me stevig. "Hoe gaat het op school? Waar is Jessie?" vraagt ze. "Goed, Jessie is in Amsterdam" lieg ik. "Waar is pa?" vraag ik. "Hij slaapt al. Het is al laat. Niemand had je verwacht" zegt ze en grinnikt. Ik glimlach nogmaals. "Ik ga slapen" zeg ik. Ze knikt. "Slaap lekker schat." Zegt ze. Ik knik. Ik loop de trap op. Ik loop meteen mijn balkon op. Ik kijk opzij. Voor ik het weer klim ik over. Ik open haar balkon deur. Ik loop naar binnen. Je kan nogsteeds haar favoriete parfum ruiken door heel de kamer. Ik loop rustig door de kamer. Ik hoor iemand de trap oplopen. Meteen ren ik de kamer uit en klim terug over.

Ik zie het licht van Justin aan gaan aan de overkant. Zijn gordijn staat open, dus ik kan naar binnen kijken alsof er een film speelt. Charlotte? ze komen zoenend de kamer in. Zodra de deur op slot is gaat Charlotte op haar knieën en maakt zijn riem los. Ze trekt meteen zijn broek omlaag. Ze trekt zijn boxer omlaag en neemt zijn lul in haar handen. Shit ouwe. Ik loop mijn kamer in en doe de deur en gordijnen dicht.

Ik wordt wakker. Ik zoek Jessie naast me, maar ze is er niet. Ik pak mijn mobiel en draai haar nummer. Haar mobiel staat uit. Ik zucht. Ik gooi de dekens van me af en loop naar de badkamer. Ik neem een hete douche en kleed me dan aan in een blauw shirt met een wit vest. Ik doe een spijkerbroek aan en m'n blauwe converse. Ik doe snel mijn haar en loop naar beneden.

"Hey mam" zeg ik. "Hey lieverd, waar ga je heen?" vraagt ze. "Even langs de stad. Ik ben vanavond wel terug" zeg ik. Ze knikt. Ik loop de deur uit. Ik stap in mijn auto en draai Bas' nummer. Na twee keer overgaan neemt hij op. "Wat is er Jason?" vraagt hij zodra hij opneemt. "Ik moet je spreken" zeg ik. "Kom naar mijn huis?" vraagt hij. "Nee la place, stad" zeg ik. "Oke, ik ben er over een uurtje." Zegt hij. Ik hang op. Dat ging beter dan ik dacht.. Ik rijd een paar rondjes door de stad. Wanneer het tijd is rijd ik door naar de stad. Ik parkeer mijn auto en loop rustig richting la place.

~

Sommige lezers zijn best asociaal. Laat ik het daar op houden. Ze weten niet half wat ik heb door moeten maken. Ze weten niet half hoe het met mij en mijn privé leven en ze blijven klagen.

Maar de meesten zijn zo lief! Jullie geven me serieus motivatie om te schrijven! ik weet dat het te lang duurde :(. Sorry daar voor haha. Ik heb alles expres via Jason's POV gedaan ;)

Wat denken jullie dat er gaat gebeuren?

Vote

Comment

Follow xx