I fell in love with him..

* hoofdstuk 6

* hoofdstuk 6

Jessie's POV.

We stappen uit bij een parkje. Er is niemand. We gaan op de rand van een fontein zitten. Ik krijg een sms. Ik pak mijn mobiel en open het.

Van: Jason.

Jessie waar ben je? We moeten praten

Naar: Jessie.

Ik laat het zien aan bas. "Zeg dat je hier bent. Je wil wel weten wat hij te zeggen heeft toch?" vraagt hij. Ik knik en zeg dat we in het parkje zijn dichtbij de bioscoop. Niet veel later komt Jason aanlopen. Bas was aan de andere kant van de fontein gaan zitten zodat Jason niet wist dat ik met hem was. "Jessie" zegt hij terwijl hij aan komt lopen. Ik kijk op.

"Het spijt me zo erg. Ik was gewoon niet nuchter. Ik heb koffie gedronken en ben er een beetje bij. En ik besef nu pas wat er echt is gebeurd en het spijt me zo erg" zegt hij. Ik knik en kijk de andere kant op. "Heb je het koud?" vraagt hij. "Een beetje" zeg ik zacht. "Hier" zegt hij en doet zijn jasje uit. Hij geeft hem aan mij en legt hem over mijn schouders. "Wat doe je hier?" vraagt hij. "Zie je toch" zeg ik. "Jessie doe niet zo. Het spijt me zo erg. Ik had gewoon niet zo veel moeten drinken, en al helemaal niet in zo een korte tijd. Echt waar, het spijt me.. En ik.." zegt hij. "En je?" vraag ik en kijk op. "En ik hou van je.." fluistert hij. Ik kijk weer de andere kant op. Ik krijg een sms. Ik open hem.

Van: Bas.

Ik kom vanuit de andere kant aanlopen. Zeg dat we hier hadden afgesproken. Ik wil hem wel eens spreken.

Naar: Jessie.

Ik vergrendel mijn mobiel weer. "Maar eh. Bas komt zo.." zeg ik zacht. "Oh. Ehm. Dan Ga ik maar" zegt hij. "Nee. Blijf.." zeg ik en glimlach zwakjes. Hij knikt. Op dat moment komt Bas aan lopen. Oke.. Hoe kwam hij daar.. Maar goed.. "Heee" zegt hij enthousiast. "Eh hee" zeg ik en grinnik. Hij omhelst me en glimlacht alsof we elkaar al kei lang niet hebben gezien ofzo.. "Oh. Eh. Hoi?" zegt Bas alsof hij verbaast is. "Eh. Jason" zegt hij. "Oh. Bas" zegt Bas en steekt z'n hand dan uit.

Awkward.

"Hey. Wat is dat op je jurk?" vraagt Bas dan en kijkt me net zo verbaasd aan als net. "Ehh.." zeg ik zacht. Kom op. Net heb je ook gezegd dat het Charlotte was. Nu kan het ook. Nog een klein leugentje. Daarna nooit meer. Ik kijk Jason aan. Ik zie zijn ogen groot worden. "Charlotte.." zeg ik zacht. "Wat? Heeft zij dat gedaan? Waarom?" vraagt hij. "Ehh. Omdat ze Jason leuk vind en ik en Jason waren samen naar het gala.." zeg ik. "Ehm" zegt Jason. Ik kijk op. "Wat?" vraagt Bas. "Dat is niet het echte verhaal?" zegt Jason. "Wat?" vraagt Bas dan nog eens. Dit keer wel echt verbaasd. "Ik was het" zegt hij. "Wat?" vraagt Bas. Dit keer boos. "Ik was het. Ik was er gewoon niet bij met m'n hoofd. De anderen daagden me uit. En toen deed ik het.." zegt Jason. Ik zie Bas woedend kijken.

WAAROM?

"En jij laat het er bij? Je liegt nog voor hem? Voor die klootzak? Sorry hoor, maar een jongen moet zo iets echt niet wagen." zegt hij boos. "Ja.." zeg ik zacht. "Ga je mee? De sfeer is verpest.." zegt Bas. Ik kijk Jason aan. "Ehm. Ja. Je jasje. Bedankt" zeg ik en doe hem uit. "Hou maar. Geef maar wanneer m'n ouders weer langs komen ofzo." zegt hij. Ik schud m'n hoofd en geef hem aan Jason. Hij pakt hem aan. Dan lopen ik en Bas weg. Pff. Kon het allemaal nog erger?

"Waarom neem je het voor hem op? Dan denkt hij juist dat hij alles kan flikken!" zegt Bas boos. Woah rustig aan. "Ja, ik weet het" zeg ik zacht. "Jessie. Je bent te lief voor anderen.." zegt hij dan zacht. "Weet ik ook.." zeg ik. Ik voel tranen in mijn ogen. Waarom gebeurt dit nou weer bij mij..? Waarom? Ik slik even, maar dat gaat moeilijk met die brok in m'n keel..