I fell in love with him..

* hoofdstuk 34

* hoofdstuk 34

Jason's POV.

Overmorgen vertrek ik naar Amsterdam. Jessie is bijna jarig en ik weet dat ze denkt dat ik het ben vergeten. Ik ga nog kijken wat we kunnen doen op haar verjaardag. "Zullen we buiten wat gaan eten?" vraag ik aan Jessie. Ze haalt haar schouders op. "Wat jij wil" antwoord ze. "Oke, kom" zeg ik en sta op. Ze knikt en loopt met me mee naar de auto.

We zitten buiten op een terrasje te lunchen. Het is erg gezellig. "Jessie? Jason?" Hoor ik een meisjesstem achter me. Jessie kijkt met grote ogen op. Ik draai me om. "Charlotte. Hey" zeg ik en sta op om haar te omhelzen. Ze glimlacht en drukt een kus op mijn wang. Ik zie dat Jessie naar beneden kijkt als ik even naar haar kijk. "Eh, wat doe je hier?" vraag ik. "Ik bedoel wat doe je zeg maar" zeg ik snel. "Afgesproken met vriendinnen" antwoord ze. Ik knik. "Ik heb gehoord dat je een stiefbroer hebt?" vraagt ze. Ik kijk geschrokken naar Jessie. Jessie kijkt meteen naar Charlotte en fronst. "Eh, wat? Nee? H-hoe kom je er bij?" vraag ik en bijt op mijn lip. "Rachel heeft jou, Jessie en je broer gezien bij het ziekenhuis." Zegt ze zacht. Dan pas besef ik dat het meisje die toen zat te wachten, niet zomaar een meisje was, maar Rachel. "Oh, nee hij noemde me broertje voor de gein" zeg ik en probeer te lachen. "Ze heeft Jessie en hem horen praten toen jij naar binnen was," zegt ze. "Wel jammer, dat je niet door hebt dat ze vreemd met je gaat met je stiefbroer" zegt ze daarna zacht zodat alleen ik het kan horen.

"Ga weg Charlotte" mompel ik. "Ze stonden te zoenen zodra je naar binnen was" zegt ze zacht. "Ga weg" zeg ik nogmaals. "Zonde, hij was ook die jongen waardoor je een hersenschudding had. Pas op Jason. Hij gaat Jessie van je afpakken" zegt ze zacht. Als ze een jongen was had ik haar allang al het ziekenhuis in geslagen. "Ga weg Charlotte. Ik meen het." Zeg ik op een hogere toon. "Goed. Succes" zegt ze en grijnst breed. Ik zie Charlotte een hele vieze blik naar Jessie werpen en daarna loopt ze weg.

"De ene dag komt ze bij me uithuilen en daarna doet ze zo?" zegt Jessie en zucht. Ik knik langzaam. Heeft Charlotte gelijk? Hebben zij en Bas wat? Ik schud mijn hoofd. Ik moet niet eens durven om zo over Jessie te denken. Van die klootzak verwacht ik alles, maar Jessie zou zo iets nooit doen, toch? Ik kijk even om me heen, niet wetend waar ik naar moet kijken. "Is er wat?" vraagt ze en legt haar and op de mijne boven tafel. "Eh, nee, nee. Ik ben gewoon een beetje moe" zeg ik en glimlach klein. Ik moest stoppen om zo over haar te denken. "Hoe lang heb je Bas eigenlijk al niet meer gezien?" vraag ik zonder erbij na te denken. Ze blijft even stil.

Aha. Ze blijft stil? "De dag in het ziekenhuis" antwoord ze. "Wanneer is de begravenis?" vraagt ze. Ze wisselt van onderwerp. "Zaterdag, waar hadden jij en Bas het over?" vraag ik. Ik weet dat ik te jaloers ben, maar Jessie moet oppassen met de mensen waar ze mee omgaat. "Over jullie. Wat is er?" vraagt ze. "Je weet dat Bas geen goeie gast is?" vraag ik zacht. "Hij was de enige die aardig tegen me was terwijl jij zo kinderachtig bezig was" zegt ze zacht.

* FLASHBACK *

"Een pil kan geen kwaad" zegt hij en komt steeds dichterbij. "Ga weg" zeg ik terwijl ik achteruit loop. "1 pilletje maar, ben je soms een watje" zegt hij en blijft naar me toe lopen. "Ik ga niet aan die zaken beginnen, ga weg" zeg ik en bots tegen een muur aan. Hij houdt een XTC pil in zijn handen vast en pakt me vast bij mijn keel. Als ik mijn mond open doe, zal hij hem er meteen in doen, maar als ik niet open doe gaat hij steeds harder wurgen. "ga weg Bas" zeg ik schor. Meteen zit de pil in mijn mond. Ik spuug het uit en trap hem in zijn maag. Meteen ren ik de trap af naar de woonkamer waar mijn ouders zijn.

* EINDE VAN FLASHBACK *

Hij heeft me toen ik 15 was en hij 16 altijd aan de drugs proberen te krijgen. Tot hij uit huis ging, vorig jaar. "Jason?" Vraagt Jessie zacht en knijpt in mijn hand. Ik wil zo graag zeggen dat ze uit zijn buurt moet blijven, maar dan wordt ze zo boos. Ik kijk haar aan en glimlach. "Zullen we gaan?" vraag ik. Ze knikt langzaam. Ik sta op en steek mijn hand naar haar uit. Jessie zou me nooit zo iets aan doen.

* 2 dagen later *

Jessie's POV.

"Pas goed op jezelf, tot volgende week" zeg ik en druk een kus op zijn wang terwijl ik hem omhels. Hij neemt mijn hoofd tussen zijn handen en drukt een kus op mijn mond. "Ik bel je als ik aan kom" zegt hij daarna en glimlacht. Hij laat me los en stapt in zijn auto. Hij zwaait nog even en rijdt dan weg. 3 dagen. Over 3 dagen ben ik jarig. Ik hoop dat hij het niet is vergeten. Maar ik vermoed van wel. Hij heeft er niks over gezegd. Ik loop terug naar binnen. Ik ga op de bank zitten in de woonkamer. Wat ga ik doen op mijn verjaardag? Zoals gewoonlijk uit eten met de familie met hun dure cadeautjes om zich uit te sloven, maar eigenlijk heb je er niks aan. Ik heb liever een hele dag met Jason dan 'die prachtige cadeaus' te ontvangen. Ik kijk om me heen. Niks. Niks te doen. Ik mis Jason nu al, omdat ik weet dat ik hem een hele week niet ga zien.

Ik sta op en loop naar mijn kamer. Ik ga op mijn balkon zitten en kijk naar de overkant. Justin komt zijn balkon. Ik glimlach even. 'Blijf uit hun buurt, Jessie' hoor ik Jason's stem in mijn hoofd. Ik kijk weer op naar Justin. Hij zwaait en knipoogt. Ik glimlach even en doe daarna alsof ik bezig ben op mijn mobiel. Ik haat het om in een buurt vol met mensen die ongeveer even oud zijn te wonen. Ze zijn allemaal bezig met elkaar. Gelukkig ga ik hier volgende week weg..

~

Ik weet dat ik jullie te lang laat wachten, maar ik schrijf elke dag een klein stukje en daarna verander ik het weer enzo, vandaar, anders gebeurt er vrij weinig.

Ik heb het ook erg druk op school. Ik heb minimaal 4 toetsen en 1 practicum per week dus ik heb het heel zwaar.

Vote

Comment

Follow


X