Angela’s POV
Pagbukas at pagpasok ko ng kwarto ni Lawrence tumambad sa harap ko ang isang napakagulo na kwarto…
Halos wala pang isang minuto ang pagkakahiwalay namen pero grabe na ang nangyare sa kwarto niya… parang may dumaan na bagyo sa kwarto…
At nakita ko si Lawrence sa gilid ng kwarto niya at umiiyak… dumudugo rin ang kamay niya sa kanina niyang sugat… mukhang lalo na tong lumalim…
“Lawrence?” sinabi ko habang papalapit ako sa kanya “Lawrence… okay ka lang???”
“Didn’t I beg you to go away?!” sabay tingin niya sa aken…
Nakakatakot ang mata niya…
“Lawrence… I just… I just want to check you in if you were okay… but as I-!”
“Well I’m not okay! Are you happy now?!... 8 years… for Heaven’s sake! I’ve waste 8 years from Elisa’s life… Now look what I did to her!”
“It wasn’t your fault that you had to leave her…”
“That’s the problem… she doesn’t have anything to do with it… pero dinamay ko siya… Alam ko namang sa huli hinding hindi kami magkakatuluyan pero eto… pinilit ko pa ring makipag relasyon sa kanya…”
“At di mo naisip na maiinlove ka din sa kanya?”
Natahimik siya nung tinanong ko siya dun…
Pero bigla akong nagulat ng bigla siyang tumayo at pinagsusuntok yung pader…
“Lawrence! NO!”
Ang hirap niyang pigilan… Sobrang lakas niya talaga…
Mabuti na lang napaupo ko siya sa kama…
“Look what you did?! You’re hands all bleeding again!” galit ko namang sabi niya
Hindi ko alam kung baket ako nagagalet sa kanya kapag sinasaktan niya ang sarili niya… dala na rin siguro na naaawa na ako sa kanya… ngayon ko lang siya nakitang ganito… ngayon ko lang siya nakitang umiyak…
“If it wasn’t for that stupid contract with your family, My life would be much easier! My life would’ve been less annoying and less controlling! Ang laki ng binigay na problema sa aken simula ng makilala kita ulit… simula nung araw na maengage tayo…”
Parang tumigil yung oras nung narinig ko lahat ng yun…
“Ibig mo bang sabihin na ako ang sinisisi mo at di kayo nagkatuluyan ng babaeng yun?! Kasalanan ko ba?! Dapat nga ikaw na ang nakaisip ng paraan na hindi ikaw ang magmana nung kontrata eh, dahil ikaw ang nauna sa aken!”
“I didn’t say that I was blaming you… but if it is to you… then maybe it is…”
“Eh kung hindi ka ba naman antipatiko eh… Listen up Four eyes… Kagaya mo isa lang ako sa mga naging laruan ng pamilya naten… whether you like it or not, pareho tayong nasasakal na sa nangyayare…” Shit naiiyak na ko… “Pinipilit kong pakisamahan yang ugali mong di malaman kung mabait ka ba talaga o nagpapanggap ka lang… ngayon pa lang nagsasawa na ko sa ugali mong yan!... Ayaw mo kong pakasalan? Pwes di lang ikaw! Di ko pinangarap na makapangasawa ng isang lalakeng di marunong umintindi at di marunong umunawa sa nararamdaman ng iba! Bahala ka na sa gagawin mo! I don’t care kung ilang babasagin pang babasagin mo at ilang kwarto pa ang sisirain mo… pero aalis na ko… If it’s my fault for letting you lose that cheap well I’m sorry! Do whatever you want! I don’t care! And never go near me or I swear I’m gonna kill you!”
Pagkatapos kong sabihin ang napakamadrama kong speech ay lumakad na ko… walang akong pake kung sino makakita sa aken paglabas ko dito na umiiyak… makaalis lang ako sa kwarto na to..
Pero nasa pinto pa lang ako ng may pumigil at humila sa kamay ko… Na pinipilit akong pumasok ulet…
“Will you get inside?!” Sigaw niya sa aken
“Will you release my arm?!”
“No! You are not going out of this room unless you stop crying!”
“Hell you! Let me go! I’m going home!”
“Do you really wanted to kill me?! Makita ka ni Angelong umiiyak, papatayin ako nun?!”
“That will make me satisfied! Let me go!”
“No…”
“Give me a break! You just told me to go home?! Now you don’t want to?! Are you playing with me?!”
“Then stop crying!”
Sumuko na ko at umiyak na talaga ng todo… Di ko na napigilan ang nadaarama ko... hindi ko alam kung baket pero sobrang nasaktan ako sa sinabi niya as in… T^T
“Please stop crying…” udyok niya sa aken
“I want to go home…” T^T
“No… I won’t let Angelo see you..”
Duwag naman pala ‘to sa kuya ko eh…
“I want to see my brother!”
“I’m sorry but I won’t let you…”
At nagulat na lang ako nang yakapin niya ko…
“I’m really sorry for making you cry… Sorry for all those things I said to you… You should've left earlier... nang sa ganun di mo ko nakitang galet... Di ka natakot sa aken... ”
At dahil dun… napag stay talaga ako sa kwarto niya ng sobrang tagal… Di ko alam kung baket ayaw niya ko palabasin…
Hanggang sa di ko namalayan na nakatulog na pala ako,,, Kelangan ko na talaga matulog... masakit na ang mga mata ko mula sa kakaiyak kanina...
BINABASA MO ANG
Guardian Angel for a Bride
Teen Fictionfirst part of the story Angela tells about everyone in her life She tells about the story on how she will manage to cope and defend her feelings for the guy she really hates to be her husband but unfortunately, it ended on the aisle and the nursery...
