The Wrong Side

19. Domination

29 januari 15:45
Ash
Met piepende banden komt de auto tot stilstand. De zon schijnt in mijn ogen door de viezige autoruit. Het is een mooie winterdag. De straten glansden een beetje en hier en daar lag een plastje water van het gesmolten ijs. Ik stapte snel de auto uit zonder iets te zeggen, ik was te diep in gedachte verzonken. Ik gleed bijna uit over de ijzige, stenen stoep. Ik hervind mijn evenwicht en adem opgelucht uit. Mijn adem verandert in een damp. Ik steek mijn handen in mijn zakken, die al helemaal koud en bevroren zijn. Damon komt naast me staan. Niets zeggend, hij weet toch al wat ik denk. Langzaam komt hij in beweging. Zonder dat hij wat zegt weet ik al dat hij me dwingt om mee te lopen. Ik kan het doen... nu omdraaien en rennen, of mijn pistool op hem richten en de trekker over halen. Zo simpel als wat, maar ik doe het niet... achteraf was dat het beste geweest maar iets hield me tegen. Maar ik wil nooit meer iemand vermoorden, zeker niet met een pistool. Ik vind dat laf en inhumaan dat je eigenlijk met 1 beweging van je vinger iemands leven kan nemen. Maar ja wat maakt het toch uit... Het zal toch niks veranderen. Ik zucht en loop snel achter hem aan.

Damon
Ash loopt achter me aan. Heel verstandig. Ik grinnik, ik hou er van om de touwtjes in handen te hebben. En ik weet dat ik Ash in mijn macht heb. Anders had hij al zijn zet gemaakt. Hij had weg kunnen gaan het geld was toch al binnen. Ik grinnik wat is hij toch naïef. Ach ja... alleen maar positief voor mij. Ik sla linksaf en dan weer rechtsaf. Ik ben er al zo vaak geweest. Ik weet precies hoe ik moet lopen. Ik ken het hier als geen ander. Langzaam veranderen de straten, de eerst vrolijke dorpsstraatem veranderen in verlaten en een beetje groezelige straten. Er liggen een paar bierblikjes op de grond en hier en daar ligt wat glas en het ruikt er sterk naar wijn. Ik trek mijn neus op, de geuren hier maken me misselijk. Ik graai in mijn zak en haal er mijn sigaretten en aansteker uit. Zwijgend steek ik er één in mijn mond en steek hem aan. Mijn aansteker maakt een klik geluidje en ik stop hem terug in mijn zak. Ik neem een flinke teug en adem die via mijn neus uit. D e wolk vliegt even door de licht waarna hij langzaam vervaagd. Een sigaret laat me altijd beter voelen. Ik heb ook wel eens drugs geprobeerd. Maar niks kan het gevoel van een echte sigaret geven. Ik sluit even genietend mijn ogen. Ik voel de ogen van Ash in mijn rug prikken maar zeg er niks van. Het is best wel grappig eigenlijk, Ash kijkt tegen me op alsof ik zijn grote broer ben. Hij volgt me als een hond en hij volgt mijn advies op. Dat gevoel geeft me macht. En als ik ergens van hou is het macht maar ik krijg het niet altijd dus ik geniet van het moment. Ik wrijf even over mijn piercing in mijn wenkbrauw. Het is een trekje waar ik niet vanaf kom maar ik vind het niet erg. Ik heb wel meer trekjes waar ik niet vanaf kom denk ik en ik trap mijn sigaret uit...