The Wrong Side

9. Pistol

19 januari dinsdag 9:48
Blonde korthaar liet me los. Ik liep snel weg van de vieze, grijzige muur. "Oké " zei blondie "ik ben Damon, dat is Ryder, dat is Caleb en de baas heet George Snake". Ik keek de mensen rond. Allemaal zagen ze er stoer uit, met piercings en tatoo's. George daarintegen zag eruit als een maffiabaas, hij was een beetje dik, had een duur pak in het paars, gouden kettingen, een snor met een baard en glad, naar achteren gestreken haar. En natuurlijk die vieze grijns. "Oké een paar regels" zegt George
"1. We moeten weten waar je bent.
2. We werken als groep dus geen solomissies als je de opbrengst niet deelt.
3. Ons niet veraden
4. Je komt nu je erin bent er ook niet meer uit."
Ik slik bij de laatste regel, ik kom er nooit meer uit. Een jongen uit de groep met zwart piekhaar geeft me een kistje. Het logo van The White Snakes stond er op. Het is glimmend metaal en mijn vingers maken er vieze vlekken op. Ik klik voorzichtig de 2 hengeltjes los en maakten het doosje open. Er zat een pistool in van zwart glimmend metaal met een grote kolf. In het doosje zaten ook kogels, een scheerapparaat en een neusring. Ik weet waarvoor het is en het maakt me duizelig. Ik pak het voorzichtig vast, de rillingen schieten door mijn handen. Ik pak hem vast en leg mijn vinger op de trekker. Ik richt naar de muur en haal trillend de trekker over. Een knal, een tik, en een pong. Ik kijk naar het gat in de muur, de jongens beginnen bulderend te lachen. "Gebeurde bij ons ook hoor" zegt Damon "leer je nog wel". Het stelde me niet erg gerust. "Je moet er ook het uiterlijk hebben" zegt iemand terwijl hij de tondeuse pakt. Hij maakte de zijkanten korter en maakte van mijn haar een kuif zoals die van the script alleen kleiner. Ik keek zwijgend naar de plukken haar die werden meegevoerd met de wind. Ik liet het allemaal maar gebeuren. "Oké, ga nu naar huis, doe alsof er niet aan de hand is en vertel het NIEMAND" zegt hij met de nadruk op niemand. Ik knik en pakte het pistool en stop het in mijn broekband. De kogels stop ik in mijn zakken en geef het koffertje terug. Trillend loop ik naar huis steeds denkend ik hen mezelf wel heel erg in de nesten gewerkt