İLK TEŞEKKÜR || TAMAMLANDI (Düzenlenecek)

✨ 1. BÖLÜM ✨

Çok beklediğiniz ve bana mesajlarınız ile yalnız bırakmadığınız merak edilen çift olan Bedirhan ve Ebrar' ın tanıtımıyla karşınızdayım. İnşAllah tanıtım beklentilerinizi karşılar ve bu yolda da beni yalnız bırakmazsınız... Bölümler inşAllah şu anda devam eden hikayem final yaptıktan sonra düzenli bir şekilde gelecektir...

Keyifli Okumalar....

☺♡☺♡☺♡☺

Genç adam çalışma odasında önündeki dosyaları inceliyordu. Bugün sonunda Hanzade Holding ile anlaşma yapmak için onların holdingine gidecekti. Kendisi inşaat sektöründe önde gelenlerden biriyken anlaşmayı imzalayacağı holding de mimar alanında ilerdeydiler ve inanıyordu ki iki holding birleşince bir çok başarılara imza atacaklardır.

Son kez dosyaları inceledikten sonra deri koltuğundan kalkıp odadan çıktı ve hemen o kattaki tek ailesi olan oğlunun odasına ilerledi.

Kolundaki şık saate bakınca oğlunun çoktan uyandığını biliyordu çünkü oğlu erken saatlerde uyanır ve yatağında kendi imkanlarıyla yoğrulmaya çalışıp kendisini beklerdi.

Kapıyı tıklatıp neşeli bir şekilde işittiği ' Gir ' sesiyle sert yüzünde yumuşayan bir gülümseme oluşmuş ve kapıyı hemen açıp yatakta yatan oğluna doğru gülen yüzüyle ilerledi.

" Oo küçük bey yine erkenden uyanmış bakıyorum da. " diyerek yatağının yanına gelmiş ve küçük çocuğun saçlarını okşayıp yanaklarından öpmüş.

" Daha fazla uyuyamıyorum baba. " diyerek o da babasının kirli sakallarıyla çevrelenmiş yanaklarından öpmüştü.

" Aferin benim akıllı oğluma. " deyip bu seferde saçlarında öpmüştü biricik oğlunun.

" Bugün mü gideceksin baba. "

" Evet oğlum. Senin için bir kaç saatliğine bakacak kız gelecek. Ben akşam geç olmadan geleceğim tamam mı oğlum? "

" Sena, o da mı gelecek? " dedi endişeli gözlerine eşlik eden titrek sesiyle. Onunla yalnız kalmak istemiyordu küçük çocuk ama bunu da babasına söyleyemiyordu.

" Evet oğlum o da gelecek. Hala ona abla dememekte inat mı edeceksin? "

" İstemiyorum. " dedi küçük çocuk dolu dolu gözleriyle babasına bakarak. O kadının evlerine gelmesini, burada kalmasını bile istemiyordu ki.

Bedirhan anlayışla başını sallayıp oğlunun göğsüne çekip sıkıca sarıldı. Bu konuda ne kadar oğluyla konuşsa da Sena ya abla demeye ikna edememişti ve her seferinde ağlamaklı bir şekilde kendisine bakmasına dayanamıyordu.

Bu hayatta tek sırdaşı, ailesi ve varlığı oğlu Samet idi. Onun belden aşağısının felç olması ve tekerlekli sandalyeye mahkum kalması ne kadar babalık duygusunu zorlasa da belli etmiyordu. Oğluyla birlikte maç izlerken onun bakışlarında ki özlemi, isteği görüyor ve kahroluyordu.

Hiç hak etmiyordu oğlu bu olanları ama işte olacağın önüne geçilemezdi ki! Gerçi kim hak ediyordu ki?

Ama bildiği tek bir şey var ki o da oğlunun bu halde olmasının tek suçlusu o kadındı!

Geçmiş aklına gelince yeniden yüzü sert bir hale bürünüp kaşları mavi harelerine kadar çatıldı.

" Bana mı... kızdın ba... ba? " dedi küçük çocuk titrek sesiyle. Babasının gülümseyen yüzünün kaybolması ve kaşlarının çatılmasıyla korkmuştu. Babasını ilk defa bu şekilde sert bir şekilde görüyordu ve bu da korkmasına neden olmuştu.