İLK TEŞEKKÜR || TAMAMLANDI (Düzenlenecek)

✨ 13. BÖLÜM ✨

Herkese hayırlı akşamlar arkadaşlar, nasılsınız bakalım?  Keyifler yerinde mi?  Ahh beni sorarsanız acayip derece yoğun ve yorgunum. Malum bayram yaklaştı ve dolayısıyla da biz kızların en büyük dertlerinden biri olan temizlikte bizleri yoruyor. Hergün temizlik olunca haliyle insanda yoruluyor.  :(

Neyse efendim inşallah bayrama güzel bir şekilde karşılarız. :))

İnşAllah bölümü beğenerek okursunuz. Değerli yorumlarınızı ve votelerinizi beklemekteyim. Ayrıca hayalet okuyucularda meydana çıkıpta bir ses verse hiçte fena olmaz değil mi ama :)

✨💢✨💢✨

KEYİFLİ OKUMALAR

✨💢✨💢✨

Hayat işte!  Hayaller kurarız, neler olacağını düşünürüz ama hayatın bizlere ne şekilde geleceğini bilemeyiz. Bazen hayallerimiz gerçekleşir bazen hayal olarak kalmak zorunda kalır. Ve şunu da unutmamalıyız ki, ' Zamanın ne getireceğini bilemeyiz! '

✨💢✨💢✨

Bazen insan kendisine öyle sözler verir ki, zamanı geldiğinde gerçekleştiremedikleri sözleri altında ezilirler. Canları yanar ve yeniden hayata tutunmak için yeni yeni sözler vermeye başlarla kendilerine.  Ama gerçekleştiremedikleri sözleri de hiç unutmazlar. Hayatların bir yerinde mutlaka karşılaşırlar ve gerçekleştiremedikleri için büyük bir pişmanlık ve hasret duyarlar. Bu iki duygu öyle yoğun olur ki, gülümseyen dudaklarını somurtkan haline getirir, neşelerini söndürür ve hayal kırıklığı içerisinde bırakır.

Bedirhan kendisine sözler vermiş yaralı bir adam aslında. Geçmişteki yaralarını gizlemek içinde kendisine geçilmez duvarlar örmüş, başkasının kendisine ulaşmasını engellemek istemişti. Aile sevgisi görmemiş bir adamdı Bedirhan. Planlar kurulu hayat oyununun içerisinde kendisini kullanmışlardı. Buna izin vermek istememişti ama oyuna dahil olup, uygulamak zorunda kalmıştı. Zorundalık yaralamıştı genç adamı.

Hiçbir zevk alamamıştı hayatından. Ne çocukluğunu doyasıya yaşayabilmişti ne de ergenlik çağındaki gençliğini. Özlem duyuyordu belki de genç adam bilinemezdi. Geçmişini hiçbir zaman unutmamış, beyninin ve kalbinin unutmasına da izin vermemişti.

Hayatta kalışının ve vazgeçmeyişinin en önemli kişisi de canını bir saniye bile düşünmeden vereceği, kendi canından, kanından olan oğlu Samet' ti. Onun kendisine bakan bakışlarında gördüğü güven duygusunu boşa çıkarmamak için çok çalışıyordu. Oğlunun tek bir damla gözyaşı dökmemesi için uğraşıyor olsa da onun bazen hüzünlü hallerine denk gelmesi, ağlamasını işitmesi canından can koparıyordu sanki. Acı tüm bedenini ele geçiriyor baba oluşunun yükünün üstüne bir de oğlunun acısını taşımak istiyordu hiç düşünmeden. Yeter ki oğlu acı çekmesin, ağlamasın, üzülmesin. Oğlu hep gülsün, mutlu olsun. İşte bu genç adam için yeterdi. Oğlu mutluysa kendisi de mutluydu. Oğlu hayatla savaşıyorsa, kendiside oğlu için hayatla savaşmaya devam edecekti.

Kendisine çerme takan hayata rağmen ayakta durmayı başarabilmişti. Dimdikti. Kendi doğruları olan bir adamdı ve planlar dahilinde hayatına yön veren biri olmamıştı. Ama şimdi işler değişmişti.

Evine gelen bir dadı tarafından tüm doğru bildikleri birer birer yanlış olduklarını yüzüne vuruyordu. O palyaço kız ailesini etkisi altına almıştı. Onunda, ilk karısı gibi, hatta Sena gibi olduğunu biliyordu. O da Sena gibi oğluna güler yüz gösterip kendisiyle nişanlanıp hatta daha da ileri gidip evliliğe zorlayacaktı kendisini ve kendisi de oğlu için kabul edecekti. Ama sonra her şey tersine dönecek ve oğluna, kendisi olmadığı zamanlarda kötü davranacak, canını yakacaktı!