It changed our lives N.H.

Telefoontje

Gespannen zitten we allemaal bij de telefoon te wachten. 'Word er nog een keer gebeld?' vraagt Louis zenuwachtig. 'Als het goed is nog een uur en anders ben ik gezakt.' 'Je word wel gebeld!' zegt Briana. 'Ik hoop het.' Mijn telefoon gaat en ik gris hem van tafel. 'Met Emma.' 'Em! Ik ben geslaagd!' gilt Claire. 'Ik ook!' gilt Caitlyn. 'Gefeliciteerd! Ik wil niet lullig doen, maar ik ga hangen. Ben nog niet gebeld.' 'Oh, succes!' 'Dankje!' Ik hang op en leg de telefoon weer op tafel. 'Dat waren Claire en Caitlyn, die zijn geslaagd.' 'Leuk! Nu jij nog!' zegt Harry. Ik knik. De tijd gaan voorbij en ik word nog zenuwachtiger. Ik begin steeds meer te denken dat ik niet geslaagd ben. Mijn vriendinnen zijn geslaagd en ik moet dit pokke jaar nog een keer doen! De klok geeft vijf uur aan. Dat was het dan. Ik moet het jaar nog een keer doen. Ik sta op en loop naar de keuken. Ik kan niet bij die telefoon gaan wachten als ik weet dat ik niet meer gebeld word. Ik pak een bak ijs en lepels en loop dan terug naar de jongens. 'Honger?' vraagt Liam en hij lacht. 'Nee' snauw ik. Verbaasd kijkt iedereen mij aan. Ik ben bijna nooit chagrijnig en als ik dat ben dan heb ik een verdomd goeie reden, zoals nu dus. 'Wat is er?' vraagt Niall. 'Kijk maar naar de klok.' Allemaal kijken ze naar de klok en opeens word het doodstil. Juist.. 'Het is vast uitgelopen' probeert Louis mij wat op te vrolijken. 'Nee, ze zijn nooit te laat met dit soort dingen' zeg ik met een mond vol ijs. Iedereen lacht. Grappig, joh! Niet dus!

Net als ik de lege bak ijs weg wil gooien gaat mijn telefoon. 'En?' Het is Claire. 'En niks.' 'Ben je niet geslaagd?' 'Nope.' 'Misschien hebben ze het verkeerde nummer.' 'Ja, zal vast.' 'Kom je morgen langs?' 'Ik kijk wel, goed?' 'Is goed. Doeg.' 'Bye.' Ik hang op en leg mijn telefoon weer op tafel. Ik sta op en loop naar de keuken. En traan rolt over mijn wang. Snel veeg ik hem weg. Het heeft geen zin om te huilen. Ik ben te groot om te huilen om dit soort dingen. Ik gooi de lege bak ijs weg en haal een paar keer diep adem. Ik wil het jaar niet overnieuw doen. Ik voel een hand op mijn arm. Mijn huid tintelt er van. Niall! Ik draai me om en Niall slaat meteen zijn armen om me heen. 'Het komt wel goed' fluistert hij. 'Nee, ik moet dat stomme jaar nog een keer doen en daar heb ik totaal geen zin in!' 'Dat snap ik. We verzinnen wel iets.' Ik knik. 'Emma!' gilt Louis en komt de keuken binnen gelopen met mijn telefoon. 'Neem op!' dringt hij aan. Ik neem op. 'Met Emma.' 'Eindelijk, sorry dat we je nu pas bellen. We kregen je de hele tijd niet te pakken. We willen je feliciteren. Je bent geslaagd!' 'Bedankt.' 'De verdere informatie volgt nog.' 'Bedankt!' 'Graag gedaan. Tot ziens.' 'Doeg!' Ik hang de telefoon op en begin als een gek door het huis te springen. 'Ik ben geslaagd!' gil ik. De rest gilt nu ook mee, wat er grappig uitziet, dus moeten we allemaal lachen! Iedereen feliciteert mij en ik bel Claire en Caitlyn op. Daarna bel ik mijn ouders en Luke. Ik kan niet geloven dat ik gewoon geslaagd ben.