It changed our lives N.H.

Ontmoeting

Mijn moeder is helemaal gestrest omdat Niall vandaag komt. Ze is de hele dag al aan het schoon maken. Alles moet er perfect uitzien volgens haar. Dylan, Kate en Anna zitten op school en mijn moeder heeft vrij, dus ben ik alleen met mijn moeder thuis. Zo leuk vind ik dat niet. Ze praat amper tegen me en ze doet vreemd. Ik weet zeker dat ze Niall aardig gaat vinden en dat weet Niall ook, maar alle drie zijn we zenuwachtig voor de reactie van mijn moeder.

Als dan eindelijk de bel gaat, spring ik op van de bank en doe open. Niall staat in de deuropening. Snel trek ik hem naar binnen en hij drukt een kus op mijn wang. De koortslip is bijna weg. Het had sneller kunnen gaan, maar ik vergat natuurlijk weer om te smeren. 'Welkom is ons nederige stulpje' zeg ik lachend. Niall lacht mee. Hij zet zijn tas neer en wij lopen de woonkamer binnen. Anna en Kate zitten boven, gelukkig. Die zouden uit hun dak gaan als ze Niall zien. Kate meer dan Anna, maar toch. Niall geeft mijn ouders en Dylan een hand en stelt zich voor. Meteen fleurt mijn moeder wat op. Ik denk dat ze inziet dat Niall helemaal niet zo slecht is. Dylan roept Anna en Kate voor het eten en we schuiven aan tafel. Het is echt gezellig. Niall verteld veel over zichzelf en mijn ouders moeten natuurljk weer schamende dingen over mij van vroeger vertellen. Niall lacht zich helemaal stuk! Na het eten helpen Niall en ik met opruimen en gaan dan naar boven. 'Dat ging best goed' zeg ik. 'Ja, volgens mij mag je moeder mij wel.' Ik laat me op het vallen en weer komen die stomme zwarte vlekken. Ik word er helemaal gek van! 'Emma?' 'Hmm.' Langzaam trekken de zwarte vlekken weer weg. 'Gaat het wel goed?' vraagt Niall bezorgt. 'Ja, niks aan de hand. Gewoon een beetje moe.' 'Oh Oké.' Niall komt naast me liggen en ik ga met mijn hoofd op zijn borst liggen. Hij slaat zijn arm om mij heen en gaat zachtjes met zijn vingers over mijn arm. Mijn huid tintelt. Niall drukt een kus op mijn kruin. 'Ik wil je zoenen' fluistert Niall. 'Maar dat kan niet. Ja, het kan wel, maar dat wil ik je niet aan doen.' Niall drukt een kus op mijn wang. 'Ik hou van je' fluister ik. 'Ik hou ook van jou.' Een tijdje liggen we zo stil. 'Ik ga mijn tas even halen' zegt Niall. 'Is goed.' Hij staat op en loopt naar beneden.

P.O.V. Niall
Als ik de kamer weer in loop, ligt Emma al te slapen. Ze is zo schattig als ze slaapt! Ik doe de deur achter mij dicht en loop dan naar het bed toe. Ik trek mijn pyjama aan en ga dan naast Emma liggen. De deken trek ik over ons heen en sla mijn armen om haar heen. Ik maak me een beetje zorgen over Emma. Ze doet alsof alles goed gaat, maar ik weet niet helemaal of ik dat moet geloven. Ik wil haar echt geloven, maar iets zegt me dat ze liegt. Ik durf het niet tegen haar te zeggen want ik ben bang dat ik haar kwijt raak en dat ik ik echt niet! Voor ik het weet val ik in slaap.

Ik schrik wakker van iets wat valt. Ik kijk en zie dat de lamp van Emma's nachtkastje is afgevallen. Emma pakt hem op en zet hem terug. Ze draait zich om. 'Heb ik je wakker gemaakt?' vraagt ze als ze ziet dat ik wakker ben. 'Nee, hoor.' Emma gaat tegen mij aan liggen. 'Wat zullen we vandaag doen?' vraagt ze. 'Harry gaat winkelen en ik moest vragen of we mee wilden gaan.' 'Ja, gezellig! Ik heb ook wel wat nieuwe dingen nodig.' 'Dan doen we dat!' Ik pak mijn mobiel en app Harry dat we mee gaan winkelen. Hij appt terug dat Louis en Liam ook mee gaan. 'We moeten om half twee bij ons huis zijn' zeg ik. 'En hoe laat is het nu?' 'Half elf.' 'Dan hebben we nog drie uur.' 'Jep.' Emma komt dichter tegen mij aan leggen. 'Ik ga douchen' zegt ze dan. Ik druk een kus op haar wang. Ze staat op, maar verliest haar evenwicht en ze valt. Snel sta ik op en loop naar haar toe. 'Emma, gaat het?' 'Ja.' Ik help Emma overeind en ze gaat op bed zitten. 'Volgens mij gaat het niet. Je weet dat je me alles kunt vertellen, hé?' 'Ja, maar ik wil je niet bezorgd maken.' Geloof me, ik ben al bezorgd. 'Vertel' dring ik aan. 'Sinds dat ik bij jou bleef slapen kreeg ik zwarte vlekken voor mijn ogen. Ik dacht dat het kwam doordat ik te snel op stond, maar ik krijg ze nu ook gewoon uit het niets. Ik weet niet wat ik moet doen.' 'Hoe vaak heb je het per dag?' 'Vaak.' 'Weten je ouders dit?' 'Niemand weet het.' 'Laten we het nog een paar dagen aan kijken en dan beslissen we wat we gaan doen.' Emma knikt. Ik druk een kus op haar voorhoofd en help haar overeind. Ze loopt naar de douche toe en ik kleed mij ook om. Ik wist wel dat er iets was.