Ang PAKIUSAP

269 10 0
                                    

Napili kong mag-usap kami sa flower shop namin dahil alam kong walang mange ngealam sa amin dun dahil ang mga employees lang ni mama ang mga nandun dahil nga umalis ito kasama ang mga amiga niya. Punaupo ko si Clairence habang pinag titimpla ko siya ng juice.

"Ano nga po pala ang pag uusapan natin?" tanong ko sa kanya sabay abot ng Inumin.

"Thanks!, Uhm... Yung paguusapan pala natin about sa Brother ko si Terrence" sagot ni Clairence.

"ahh... Bakit po may nangyari po ba?" tanong ko ulit sa kanya.

"Actually meron, Naaalala mo pa ba nung sila pa ng boyriend mong si Bays?" balik na tanong ni Clairence, naibaba ko ang hawak kong baso at umupo ng maayos.

"Yes po, Ba..... Bakit po?... An... Ano pong meron?" kabadong tanong ko sa kanya.

"Karylle, My brother Terrence is suffering in Cancer in Blood Stage 4, mayroon na lang siya 3 weeks to live and i need your help!" mangiyak-ngiyak na sagot ng ate ni Terrence sabay tumango para punasan anv ma luha.

Ikinagulat ko naman ang nalaman ko kung saan tinabihan ko si Clairence at pilit na kino Comfort.

"Anything, gagawin ko para lang matulungan si Terrence di rin naman siya Iba sa akin, naging sila nga ng boyfriend ko pero di ko kayang tanggihan ang mga taong nag pasaya sa mahal ko" sagot ko sa ate ni Terrence kung saan niyakap niya ako.

"Napakabait mo talaga, tama nga ang sinabi ni Terrence, kaya ka minahal ni Bays dahil sa ugali mong taglay.. Thank you... Thank you so much Karylle" sagot nito.

"Ano ba kailangan niya??, Financial or anything?" tanong ko kay Clairence. Bigla itong bimitaw sa pag kayakap at tumingin sa akin at patuloy parin na umiiyak, sabay hawak sa kamay ko.

"I'm sorry pero hindi ko kayang sabihin sayo, hayaan mo na ang kapatid ko ang magsabi sayo, Puwede ka bang sumama sa akin?" tanong nito kung saan sumang-ayon naman ako agad kong kinuha ang pouch ko at sumakay sa kotse ko. Ng makarating sa Ospital kinabahan ako ng hindi ko alam kaya nag CR muna ako.

Ng makapasok sa CR sinigurado ko munang walang tao ang Cubicle.

"Okay.... Karylle!! Wag kang kabahan kung ano man ang mangyari ngayong gabi wala kang gagawin kundi mag pakatatag okay" kausap ko sa sarili ko.. Ganyan talaga ako everytime na sobra-sobra ang kaba ko May nangyayaring hindi ko nagugustuhan kaya ganyan na lang ako mag comfort sa sarili ko. Ng biglang mag ring ang cellphone ko.

1 message from POBANG. Agad kong binuksan yun then ngumiti naman ako sa txt niya.

From: Pobang<3
I love you.... Tandaan mo yan mahal na mahal kita.

Mag rereply na sana ako ng biglang pumasok si Clairence.

"Tapos ka na ba??" tanong nito, agad kong natago ang cellphone ko, hindi ko na tuloy na replyan.

"Yes, tara na" sagot ko at sumakay kami ng Elevator, labis labis naman ang tibok ng puso ko na di maipaliwanag ang nararamdaman ko sa kanya.

Unti-unting bumukas ang pinto ng kuwartong pinasukan ni Clairence. Para akong tuod na di makapasok dahil sa Kaba.

"Pasok ka.." yaya nito kung saan agad kong nakita ang isang terrence na dati ay kay sigla at matipuno pero ngayon nangangayayat at malalim ang mga mata, nakahiga kasama ang mga aparato na nakakabit sa kanya.

"Puwede ba siyang mag salita?" tanong ko kay Clairence.

"Oo, puwede kakausapin mo na ba siya??, maiwan ko muna kayo" sagot ni Clairence at binulungan ang kapatid kung saan unti-unting minulat ang mata ganun din ay tinaas ng bahagya ang higaan para mag ka-usap kami ng maayos.

All This Time {VICERYLLE}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon