Hoofdstuk 2

3.4K 165 1
                                    

Hun tour met 1D ging geweldig en na 2 jaar kwamen ze weer terug. Maar dat duurde niet lang.

De jongens hadden gezegd dat we maar beter niet naar het vliegveld konden komen aangezien het daar blijkbaar al volstond met fans, wat ik niet kon geloven. Dus keek ik op Instagram en ja hoor. De updateaccounts (ja die hadden ze al) postten foto's van het vliegveld in Sydney waar het vol stond met fans. Gelukkig kwamen ze gelijk met z'n 4'en naar Lukes huis waar we met z'n allen zaten te wachten. Toen de deur openging en ze binnenkwamen sprong ik op.

"LUKE!" gilde ik en rende op hem af en gaf hem een knuffel.

"MELANIE!"

"Ik heb je zo gemist." Fluisterde hij in mijn oor.

"Ik jou ook. Ik ben zo blij dat je weer terug bent." Fluisterde ik terug met tranen in mijn ogen. Toen zag ik iets in zijn ogen wat me deed denken aan schuldigheid... Misschien gewoon moe.

Dan geef ik de andere 3 ook een knuffel en ga ik weer zitten. Luke komt naast me zitten.

"Hoe was de tour?!" vroeg ik aangezien niemand er over begon.

"Geweldig! We hebben echt superveel geleerd en de zalen waren zo groot en het publiek was super enthousiast en wauw gewoon alles was geweldig!" zegt Michael enthousiast.

"Ook hebben we getekend bij het management waar 1D ook zit, genaamd 'Modest!'." Zei Asthon.

"En we hebben iets geweldigs om aan te kondigen..." zei Luke.

Iedereen keek ze verwachtingsvol aan.

"WE KRIJGEN ONZE EIGEN WERELDTOUR!" schreeuwden ze allemaal tegelijk.

"OMG WAT GEWELDIG! WANNEER GAAN JULLIE WEG?" schreeuwde ik. Toen zag ik Lukes gezicht betrekken... Oh nee...

"Over 3 weken is het eerste concert in New York..."

Ik rende huilend naar Lukes kamer en ging op zijn bed liggen en liet mijn tranen stromen. Ik was zo blij dat ze eindelijk terug waren... En ze lieten me gelijk in de steek.

Ik voelde het bed inzakken.

"Waarom ga je naar mijn kamer? De meeste mensen rennen gelijk naar buiten..." hoorde ik Lukes stem zeggen.

"Ik kwam hier vaak toen je weg was aangezien ik je heel erg miste... Vind je het erg?"

"Nee totaal niet! Je weet dat je altijd welkom bent Mel. Maar waarom ben je zo verdrietig? We hebben het deze 2 jaar ook volgehouden?"

"Ik hield het amper vol zonder je, maar ik was gewoon zo blij dat je terug was, we zouden eindelijk weer beste vrienden dingen kunnen doen. Maar nu moet je alweer bijna weg..."

"Ik weet het. Ik werd er zelf ook niet heel vrolijk van toen ik het hoorde... Ik wil ook gewoon tijd met jou en mijn familie besteden. Maar ze wilden de datum niet verplaatsen. Laten we van de komende 3 weken de beste weken maken voordat we voor weet ik veel hoe lang op tour gaan!"

"Is goed." Zei ik glimlachend en gaf hem een knuffel.

Dus deden we dat ook. We zijn gaan bowlen, we zijn gaan zwemmen, we hebben films gekeken, we zijn uit eten geweest en we hebben vooral veel muziek gemaakt. Tot de dag dat ze vertrokken naar New York...

A/N
halloooo
Ik heb geen idee wat ik hier in moet zetten atm. Ik hoop dat jullie het leuk vinden
Xxxx danielle❤

Carry On • lrhWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu