Hoofdstuk 29

2.3K 128 43
                                    

Ik werd wakker van het gesnurk van Michael, nice. Dan kijk ik op mijn mobiel en zie ik hoe laat het is.

"Shit!" gil ik.

"Wat is er?" vraagt Calum, die blijkbaar al wakker was.

"Het is kwart over 11!"

"Dus?"

"Dus?! Ik moet over 3 kwartier bij de Starbucks zijn met Nick!"

"Dat is toch tijd genoeg?"

"Cal! Ik moet nog bedenken wat ik aan moet, ik moet mijn haar nog doen, ik moet mijn make up nog doen EN het is een kwartier lopen."

"Dan zou ik maar snel beginnen." Lacht hij.

"Thanks voor het begrip Hood, see ya." Zeg ik als ik naar de deur loop.

"Later White." Hoor ik hem nog zeggen en dan doe ik de deur achter me dicht.

Ik loop naar de kamer, gelukkig heb ik nog een pasje mee genomen, en loop naar binnen. Mijn ouders zijn blijkbaar al weg, naar een museum ofzo. Ik loop naar de badkamer en kijk ik de spiegel. Oh my god, 5 uur slaap heeft me niet veel goeds gedaan...

Ik stap even snel onder de douche en daarna doe ik mijn haar in een hoge staart en trek mijn zwart witte aztec print short aan met een wit shirt er boven. Ik doe alleen nog wat mascara op, trek mijn witte vans aan, pak mijn tas en loop naar buiten. Het is kwart voor 12, dus ik ben er precies op tijd. De zon schijnt en het is lekker warm. Als ik de Starbucks binnen loop zie ik Nick in de rij staan. Ik ga achter hem staan en tik hem op zijn schouder. Hij kijkt verbaast om en als hij me ziet glimlacht hij naar me.

"Hey Melanie." Zegt hij blij.

"Hey"

"Hoe gaat het?"

"Goed! Met jou?"

"Ook wel goed!"

Kinda awkward...

"Wat wil je drinken? Ik trakteer." Zegt hij.

"Nee ik betaal zelf wel, ik moet ook nog ontbijten."

"Ik betaal wel joh, ik heb toch genoeg geld."

"Oh, dankje" glimlach ik. Blijkbaar vindt hij zichzelf heel wat?

Ik bestel mijn eten en drinken en als Nick heeft betaald, lopen we naar een tafel. Ik heb gelijk een gevoel dat iemand naar me kijkt. Ik kijk om me heen en zie niemand die naar me kijkt, vreemd.

"Wat had die vriend van je eigenlijk gisteren, hij haalde je zomaar weg?"

"Oh... Ik had een soort van ruzie met de andere jongens..."

"Andere jongens?"

"Ja, Ashton, Michael en Calum. Ken je 5 Seconds of summer?"

"Oh ja, die wanna be all time low band" zegt hij met een veroordelende blik.

"Uhm, wat jij wilt. Wil je nog horen wat er gebeurd is?"

"Oh, ja natuurlijk."

"Nou, ik zat bij hen in het vliegtuig, naast Ashton om precies te zijn, maar dat heb ik niet aan de rest verteld, want ik wilde iets anders goed maken door ze te verassen. Maar gister werden ze dus boos omdat ik het ze niet verteld had, dus ging ik hier maar heen. Toen vond Luke me en nam hij me mee terug, maar sinds hij jou met mij heeft gezien, doet hij heel afstandelijk."

"pfft, loser" zegt hij zacht.

Wacht wat?

"Wat zei je?"

"Oh kom op hij kan er niet eens tegen dat hij je met een andere jongen ziet. Je bent niet alleen van hem."

"Wat is je probleem?"

"Hoezo?"

"Je doet net alsof ik een bezit ben?"

"Ja kom op, je bent een meisje, die kunnen niet zo veel." Zegt hij uitdagend.

"Meen je dit nou?!" Hoor ik iemand achter me half schreeuwen. Als ik omkijk zie ik een lang persoon met een zonnebril en zwarte kleren.

A/N

IK HEB DE PARFUM VAN ARIANA BESTELD EN IK KRIJG HEM MORGEN EN IK HEB DE 100ML VERSIE EN OMFG DED

en ik voel me weer eens kut dus zit ik voor de openhaard ed sheeran te luisteren aangezien ik mezelf niet op kan sluiten op mijn kamer aangezien we net geschilderd hebben dus hohoho gotta love my life en volgens mijn "vriendin" ben ik egoïstisch dus dat helpt ook niet echt.

dikke rant

hou wel van jullie <3 jullie oordelen tenminste niet over me en beschuldigen me niet van dingen die ik niet heb gedaan :) EN THANKS VOOR DE 7K WTF en ik hou ervan als jullie commenten bc word ik vrolijk van dus stop daar pls nooit mee <3

lots of love

dani





Carry On • lrhWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu