Deniz'in En Derin Yerinde Umut

mesele , konuşmadan anlaşmak

Aylar , günleri kovalarken Derin, annesinin söylediği sözlerde takılı kalmıştı. beynine kazıdığı sözünü her gün tekrar etti , Umudunu kaybetme Derin ...

Gözlerinden akan bir iki kan damlasını geri gönderirken beyninde susmak bilmeyen sesleri de susturmuştu sonunda . Babasının öldüğü günden bu yana 1 ay geçmişti , dile kolay bir ay . Hayatını düzene sokması için koca bir ay geçmişti aradan . Değişen hiç bir şey yoktu belki , ama derin hala umudunu kaybetmemişti. Konuşacağına inanıyordu , ve şunu da biliyordu aslında , Her şey düzelecek belki , konuşacak hatta edebiyat öğretmeni bile olacak , ama Babası ne yanında olabilecek nede bu günleri görebilecekti.

Ama derin hep şunu düşünerek ayakta kaldı, babam yaşasaydı , ki yaşıyordu kalbinde ... ama eğer gerçekten yaşasaydı oda umudunu kaybetmemesi gerektiğini söyler söyler dururdu kesin...

1 ay içinde bir şey değişmemişti ,

Dün Esma hanım Deniz Karahan'ı arayana kadar... Deniz'in İsmini duyunca bile kalp ritmi değişiyordu Derin 'in, bu gün ise eğitim merkezine gideceklerdi , o uçsus bucaksız denizleri andıran mavilerle kaybolacak olmanın heyecanını yaşıyordu...

1 aydır aynada bakmadığı yüzüyle bu gün karşılaştı , taramadığı uzun sırma saçlarını taradı . Yüksek bel mavi kot Jean , üzerine de beyaz bir t- shirt altına ise şarap kırmızısı babetini de giydikten sonra aynadaki aksine baktı ve sonrasında bir tanecik annesiyle yola çıktılar ...

Heyecanlıydı Derin, kalbi uçuyordu , mutlu muydu ? Hayır . Ama umutluydu...

Otobüsteki yolculuk bittikten sonra indiler ve karttaki adrese baktılar 50 metre ötedeki

''Özel Karahan eğitim kurumları

kat 3

İşaret dili kursu Deniz Karahan''

Derin annesinin kollarına ellerini dolamış şekilde girdi içeri , asansöre bindiğinde heyecanı kat kat arttı , titremeye başladı. ve 3. kata gelmişlerdi, asansörün hemen karşısındaki kapıya ve üzerindeki yazıya yöneldiler,

Deniz KARAHAN , ismini okuması bile heyecanının artmasına sebep olmuştu. Kapıyı iki kere tıklattılar .İçeriden gelen soğuk titrek sesten ürktü Derin , aldırış etmeden girdiler içeri .

İçeride ayakta bekleyen adama baktı , bu oydu işte. Mezarlıkta tanıştığı ve her gün düşündüğü adamdı , ve tam karşısında duruyordu . Gülümsüyordu adam sımsıcak , Derin'in içi ısındı , yüreği titredi ...Az önce ki soğuk ,titrek sesten eser kalmamışçasına sıcak samimi ve bir o kadar da içten ''Hoş geldiniz'' dedi .Deniz Karahan , Derin şaşırmışçasına gülümsedi adama, oysa bir aydır gülmemişti,Ufacık bir hoş geldiniz lafının böyle mutlu edeceğini hiç tahmin etmemişti.

Deniz'in söylediği sıcak sımsıcak hoş geldiniz lafına karşın sıcak bir şekilde gülümseyip elini sıktı Derin. Esma hanımda Deniz Karahan'la merhabalaştıktan sonra koltuklara oturdular , ve Esma hanım lafa girdi ,

''Öncelikle yardımın için teşekkür ederiz evladım . Onca derdinin arasında kızıma yardım etmek istemen beni çok mutlu etti , Allah senden razı olsun oğlum. Sen olmasaydın kızımı asla ikna edemezdim , kızımın hayali edebiyat öğretmeni olmaktı , ama durum ortada , bu yüzden kızımın işaret dilini öğrenmesini ve sonrasında bunu bir çok insana öğretmesini cani gönülden isterim oğlum. bunun için senin yanına geldik , kızıma işaret dilini öğretirsen oda bir çok kişiye öğretir , edebiyat konuşarak anlatılan bir şey , benim kızımın konuşmadan da anlatacağı öğreteceği bir şeyler olmalı diye düşündük ve yanınıza geldik''

Evet Esma hanım anlıyorum, benim tarafımdan bir sıkıntı olmaz öğretmekten mutluluk duyarım , eğer Derin hanımda istiyorsa yarın gelsin ilk dersimize başlayalım .''

Dedi ve Derine baktı , öyle bir baktı ki , bir baktı bin yandı , böyle masum bir güzellik görmemişti , hangi kıza baksa yüzü makyaj dolu ,10 karış yüksek topuklar ve olmazsa olmaz dekolteler , Derin öyle değildi , son derece düzgün giymiş , yüzünde bir gram makyaj yok . Etkiledi Deniz'i , Hemde öyle bir etkiledi ki , En Derin'inden En Güzelinden...

Derin az önce kendisine cevap hakkı veren adama baktı .

Öyle bir baktı ki , gözlerinin mavisinin en derinlerine indi ,

Derin bu gözlerde huzur buluyordu , huzursuzluk buluyordu , ama nedenini bulamıyordu.

Bir adam''hem huzur hem huzursuzluk''verebilir miydi?nasıl bir çelişkiydi bu içinde hapsolduğu... Birden bire irkildi Derin bu kadar belli etmemişti, maviliklerin içinde kaybolduğunu , Gözlerini Denizin maviliklerinden ayırdı ve elindeki kağıda şöyle yazdı .

Eğer bana acıdığınız için bu teklifte bulunuyorsanız gerçekten acınacak bir durumda değilim bilin istedim. Ama sadece insaniyet namına yardım etmek istiyorsanız benim açımdan da bir sıkıntı yok. yazdı ve karşısında olumlu cevap bekleyen adama uzattı , kağıdı verirken göz göze geldiler , adam kağıdı okumaya başlayınca ilk soğuk bir şekilde okuyordu , fakat sonunu görünce sanki dünyalar onun olmuşçasına sevindi , ne kadar belli etmesede anlamıştı Derin ...

Tüm konuşulacaklar konuşulmuştu, vedalaştıktan sonra evin yolunu tuttular Derin ve bir tanecik annesi

Derin'in aklı Deniz'de kalmıştı ... Deniz'in Kalbi Derin'de ...