Hallo lieve lezers! :) Het is heel lang geleden dat ik heb gewerkt aan dit verhaal maar ik had even geen inspiratie is :( Als IETS irritant is, is het dat! xD MAAR! mijn inspiratie is helemaal terug!! En ik ga weer verder met mijn verhaal! Veel leesplezier & een reactie kan nooit kwaad ;P
Verlegen loop ik het veld op. Er staat een groepje jongens van 4, met mij en Blake zijn we met zijn zessen. Als ze ons aan zien komen, zijn alle ogen op mij gericht.
'Dit zijn Jack & Jake, een tweeling, Sem en Liam.'
Ik neem de jongens goed in me op.
'Jack; blond haar, bruine ogen
Jake: blond haar, bruine ogen
Sem: Lichtblond haar, blauwe ogen
Liam: Donkerblond haar, blauw/grijze ogen.
En dan nog Blake, zijn haar is zo goed als wit, met felgroene ogen'
Volgens mij merken de jongens dat ik probeer te onthouden wie wie is, want wanneer ik knik als tekentje dat ik het heb onthouden, komen ze in beweging.
'Je bent hier nieuw of niet?' Vraagt ...Sem volgens mij.
'Nja ik ben hier ongeveer een weekje' Antwoord ik
'Echt? Ik had je nog niet gezien' Zegt hij terwijl hij aan zijn achterhoofd krabt.
'Ja, ik ben niet echt buiten geweest... Of uit mijn slaapzaal'
Meteen na mijn antwoord kijken alle vier de jongens Blake aan die nee schudt. De jongens knikken en draaien zich weer naar mij toe.
'Snap ik, ik kwam de eerste twee weken ook mijn slaapzaal niet uit.' Gaat Liam verder, in de plaats van Sem.
Ik knik en kijk een beetje om me heen.
Blake merkt het en gooit de voetbal het veld op. Meteen rennen de vier jongens er als een dolle op af. ik schiet in de lach, het ziet er best grappig uit. Ik heb jongens nog nooit zo enthousiast zien voetballen. En wow wat rennen ze hard! Maar dat kan ik ook! Ik ga ze eens iets laten zien.Ik neem een aanloopje en ren zo hard mogelijk het veld op, langzaam maar zeker haal ik Jack & Jake in, en dan ook Liam en dan pak ik de bal van Sem af. Ze jongens blijven stilstaan en kijken me met open mond aan. Plotseling hoor ik iemand roepen.
'Iedereen naar binnen, nu meteen! Het eten staat op tafel!!' ik spits mijn oren en wenk de jongens.
'Wat is er?' Vraagt Blake.
'We moeten naar binnen, ik hoorde net iemand roepen' Antwoord ik.
Weer kijken de jongens elkaar aan, met een veelbelovende blik. Ik snap het niet meer.
'Maar laten we gaan, ik heb honger.' De jongens krijgen een grijns op hun gezicht.
'Wie er het laatst is moet zijn vlees delen!!' roept Sem. Meteen beginnen alle jongens te rennen, zo te zien houden ze erg van vlees.Zodra we aankomen, komt een vrouw boos aanlopen.
'Waar waren jullie?! We zitten al lang te eten!' roept ze boos.
'Sorry maa...' Begint Sem voordat hij onderbroken word.'Ik hoef het niet te horen!' snauwt ze. 'Ah! daar hebben we de nieuwe, bevalt het je hier?' Vraagt ze aan me. Ik knik snel en de vrouw knikt goedkeurend.
'Je ziet er verstandig uit, ga dan ook met de goede om' Zegt ze terwijl ze met een valse glimlach naar de jongens kijkt, die vals terugkijken.
'En nu aan tafel! Jullie eten is vast al koud!' Snauwt ze.
Ik merk meteen aan de 5 jongens dat ze haar niet bepaald mogen. Even later zitten we met zijn 5en op een rij aan tafel. Het eten ziet er goor uit, aardappelpuree dat een beetje groenig kleurt met worteltjes en een paar stukjes kip. Na een paar worteltjes heb ik genoeg gehad. Geen honger. Ik zie Liam naar mijn bord staren, en als ik het eten naar hem toe schuif kijkt hij me vragend aan.
'Geen honger, neem jij het maar' Hij kijkt me dankbaar aan en begint te eten. De andere jongens kijken hem jaloers aan en Jake kijkt nu nog bozer dan hij al deed, hij moest namelijk zijn vlees afgeven aan de andere.
JE LEEST
I'm a WHAT?!
WerewolfScarlett is een doodnormaal, gelukkig meisje, tenminste.. Dat dénkt ze. Op een dag wordt ze wakker in een apart "huis" er wonen nog meer kinderen. Ze ontmoet 5 jongens. Als ze te horen krijgt dat ze een weerwolf is staat haar wereld ondersteboven. E...