I'm a WHAT?!

I'm a WHAT?! 13

Tot mijn verbazing zie ik een hele groep kinderen van mijn leeftijd snel naar binnen lopen.
Ik haal mijn schouders op en loop verder.

*Vanuit Blake*
Ik hoor een groep kinderen naar binnen komen. Ze klinken allemaal gespannen. Samen met de jongens loop ik er naartoe en vraag ik wat er aan de hand is.
'De man is in het bos, in ons territorium' Verteld iemand uit de groep.
Ik krijg meteen een onheilspellend gevoel; Scarlet is daar!
Zonder de jongens op de hoogte te brengen ren ik naar het bos.

*Vanuit Scarlet*

Ik loop naar mijn vaste plekje: De grote boom, waar ik erachter kwam dat ik een weerwolf ben.
Ik ga zitten, het is verdacht stil. Ik klim in de boom voor beter uitzicht, voorzichtig buig ik me voorover nu heb ik uitzicht over een open veldje. Tot mijn verbazing maken de vogels ook geen geluid meer, en vliegen ze weg. Ik kruip naar achter tegen de boomstam aan en trek mijn benen hoog op.
Brrrr... rillingen.
ik spits mijn oren, hoorde ik daar iets?
Ja! weer...
Voetstappen komen steeds dichterbij.

Ik kan het niet helpen en ben te nieuwsgierig om te blijven zitten.
Langzaam kruip ik verder de tak op.

Ik schrik, er loopt niet ver van de boom af, een grote man... met een geweer! Net als ik weer verder de boom in wil kruipen, kijkt de man omhoog. Ik raak licht in paniek en spring uit de boom. De man richt zijn geweer, ik wil wel weg, maar ik kan geen kant op. Een kring van Wolven, waarschijnlijk weerwolven, staat om mij heen. Verdedigen dan maar, mijn angst zet zich om in woede en ik voel mijn tanden scherper worden. Met een enorme adrenaline stoot spring ik op de eerste wolven af. Ik geef een harde grom en bijt in het nekvel van een grote zwarte wolf terwijl van achter een andere wolf mij op de rug springt. Zo te voelen zet hij zijn klauwen vol in mijn rug. Ik schreeuw het uit, ik wil me omdraaien om hem uit te schakelen, maar dan is het plots stil. Een 'klik' geluid volgt en ik kijk recht in de loop van het geweer. De man achter het geweer grinnikt.

'Doe mee, hoor bij mijn weerwolven of ga dood... Twee keuzes.' dreigt hij. Ik schud mijn hoofd en ga staan. 'Ik zal nooit bij jou willen horen' Ik ontbloot mijn tanden en maak me groot, uitdagend kijk ik de man aan. Hij lacht en haalt de trekker om, dan vlieg ik door de lucht. 'Blake!' gil ik.  Hij kijkt me even aan en dan draait hij zich om om te vechten. Hij veranderd in zijn weerwolf gedaante, even ben ik zo gefascineerd dat ik even vergeet dat mijn beste vriend daar in levensgevaar is... Omdat hij mij kwam redden! Ik hoor een schot... Blake is geraakt! Hij wankelt en valt op zijn zij. Ik ren met traanogen naar hem toe. Dan gaat er een vlaag van woede door me heen. Al grommend spring ik op de man af. Voor mijn gevoel ben ik nou half weerwolf, dit gevoel versterkt zich als mijn vingers in klauwen veranderen. Ik twijfel geen moment en haal uit naar de man. Ik spring van hem af en grom, als teken dat hij kan gaan. Bang rent hij samen met zijn wolven weg. Ik draai me om en ren naar Blake, ik zie dat hij zijn ogen opent en mij trots aankijkt. Dan wordt alles wazig en zie ik nog net Jack, Jake, Collin en Liam op ons afkomen.