I'm a WHAT?!

I'm a WHAT?! 20

Blake ziet me aankomen en ziet mijn blik, meteen draait hij zich om waardoor hij de aanvallende weerwolf een harde klap kan geven. Dat was de laatste.
'Kom!' Roept Blake terwijl hij tussen de bomen verdwijnt.
Ik doe mijn best en ren zo snel mogelijk achter Blake aan maar het kost me heel veel moeite, ik merk dat ik terug verander naar een mens en ik val slapjes neer.

'Ze is heel zwak omdat ze in een weerwolf was veranderd en daardoor niet genoeg energie over heeft om haar wonden te genezen' Hoor ik iemand zeggen.
Ik open een oog maar knijp hem meteen weer dicht tegen het felle zonlicht.
Ik probeer rechtop te gaan zitten maar er gaat een felle pijnscheut door mijn rug.
'Ze is wakker' Hoor ik dezelfde stem zeggen.
Ik open mijn ogen weer en zie Blake en Daniel in mijn zicht verschijnen.
'Hoe gaat het met je rug?' Vraagt Blake.
'Het doet nog pijn' Antwoord ik zacht.
'Probeer eens te staan' Stelt Daniel voor, Ik doe wat hij zegt en sta voorzichtig op.
Ik leun wat op mijn linkervoet zodat ik mijn rechter voet wat meer steun kan geven en recht mijn rug.
'Ik ga het even controleren' informeert Daniel me terwijl hij mijn shirt een beetje naar boven trekt. Ik reageer meteen door mijn shirt wat meer omlaag te trekken, zodat het netjes tot over mijn navel valt. Ik zie Blake lachen om mijn actie.
'Je moet even rustig aan doen, het zal binnen 2 dagen weer geheeld zijn.'
Daniel laat mijn shirt weer zakken en ik ga op mijn knieën zitten.
'Is er iets dat we voor je kunnen doen?' Vraag ik aan Daniel, wetende dat we hem dadelijk weer achter moeten laten.
Hij kijkt me nadenkend na.
'Als jullie dadelijk gaan, ga dan terug naar de rest. Informeer jullie moeder figuur en zorg dat De Man niet te dicht bij jullie huis kan komen. Bedenk een plan, een plan om De Man te stoppen. Ik ben iedere avond om 8 uur bij de grote boom te vinden.' We wisselen met elkaar een paar serieuze blikken uit en dan staan we op. Blake geeft Daniel een (stoere) knuffel en ik bedank hem. Dan gaan we op pad naar huis.

Sorry dat ik zo lang niks geüpload heb! Ik ga het weer bijhouden, dat beloof ik. Ik hoop dat je weer lekker doorleest :D En hopelijk tot het volgende deel!