Τα Χριστουγεννα ειχαν κουρνιασει για τα καλα στην αγκαλια του χειμωνα, οποτε τις επόμενες μέρες μας απαγόρευσαν να πάμε σχολείο γιατί χιόνιζε πάρα πολύ.
Όχι ότι στεναχωρηθηκαμε κιόλας.
Βρισκόμασταν πολύ με τον Κωστα, άλλοτε σπίτι μου, άλλοτε σπίτι του, άλλοτε κοιμομασταν μαζί. Μόνο κοιμομασταν. Μη πάει αλλού το βρώμικο μυαλό σας!
Είχαμε γίνει επισήμως ζευγάρι. Το είπαμε στον μπαμπά, το πήρε πολύ καλά. Το μόνο που είπε ήταν:
'Αν είναι η κόρη μου ευτυχισμένη, τότε είμαι και εγώ...'
Πλησίαζαν τα γενέθλια μου. Ο μπαμπάς θα δουλευε όλη την ημέρα των γενεθλίων μου, όπως κάθε χρονιά, και ετσι θα έπρεπε να πω στα παιδιά να έρθουν για το παρτυ γενεθλίων.
Έτσι, μαζί με τον Κωστα, πήγαμε να πάρουμε μικρά χριστουγεννιατικα δωρακια για τον κάθε έναν που θα ερχόταν σπίτι, και όταν τελειώσαμε ήταν η ώρα να πάμε σπίτι. Ο Κώστας κάρφωσε το βλέμμα του σε ένα μαγαζί με πολυτελεστατα ρούχα.
"Μαρία πάμε λίγο εκεί." μου είπε.
Παραξενευτηκα.
"Γιατί τι θες να πάρεις βρε εσύ από κει;" τον ρώτησα τελικά.
"Το δώρο σου. Για τα γενέθλιά σου." μου είπε.
Ήταν τόσο γλυκό εκ μέρους του που με σκέφτηκε. Τον αγκάλιασα.
"Έλα μωρο μου να πάμε στο μαγαζί, έχει κρύο και δεν θέλω να μου κρυώσεις." μου ψιθύρισε.
"Οκει, πάμε!" του ειπα χαρωπά.
Μπαίνοντας μέσα, είδαμε πολλά ακριβά ρούχα, αξεσουάρ, παπούτσια...
Εγώ είχα χαθεί στις κρεμάστρες όταν άκουσα το όνομα μου.
"Μαρία, έλα λίγο, βρήκα κάτι." ο Κώστας.
"Έλα ηρθ-" δεν πρόλαβα να πω. Μπροστά μου βρισκόταν ένα φανταχτερο φόρεμα. Ηταν μπορντό, μεχρι λιγο πιο πάνω από το γονατο, όχι πολυ κοντο, και πισω μικρές ορνιθοσκαλισιες από μαυρο υφαντο για να φαίνεται η πλάτη. Έφτανε μέχρι τους ώμους πίσω, και στη μέση απλωνόταν μια κορδέλα του ίδιου χρώματος. Το πήρα αμέσως και πήγα στο δοκιμαστηριο να το προβαρω. Όταν βγήκα έξω, ένα ζευγάρι μάτια με καρτερουσαν.
"Εισαι πολυ ομορφη με αυτό... Σου αρέσει;" μου είπε ενώ το στόμα μου ηταν ανοιχτό από την έκπληξη και δεν το είχα καταλάβει.
"Κωστα αυτό είναι...είναι το πιο τέλειο δώρο που μπορεί να μου κάνει κανείς..."
"Ωραία... Έλα βγαλτο, και να μου υποσχεθεις πως θα το φορέσεις στο πάρτι σου." μου είπε.
VOCÊ ESTÁ LENDO
"Stay with me..."
Ficção Adolescente"Πάντως να ξέρεις πως σε αγαπώ. Και πως μου λείπει πολύ ή αγκαλιά σου. Πολύ." Αισθάνομαι πως είναι έτοιμος να κλάψει. "Σε αγαπώ τόσο πολύ. Θα μου λείψεις και εσύ. Θα μιλάμε." Του απαντώ και είναι οι τελευταίες μου λέξεις. Μαρία και Κώστας. Δυο άνθρ...
