Κεφάλαιο 7

24 3 0
                                    

Μόλις τελείωσε το πάρτι ήμασταν όλοι πολυ εξαντλημενοι. Χορεύαμε επι δύο ωρες όλα τα τραγούδια που είχα επιλέξει, αλλά και μερικά που πρόσθεσε ο Κώστας, μετά είδαμε ταινία, και στο ενδιάμεσο τρώγαμε.

Η ώρα είχε περάσει και όλοι είχαν φύγει, εκτός απ' τον Κώστα.

"Μαρακι.. Μήπως θες να φύγω;" μου είπε και κατευθυνοταν προς την πόρτα.

"Αφού σου είπα σου έχω έκπληξη..." του ειπα χαμογελώντας.

Κατευθύνομαι προς αυτόν. Δεν έχω ιδέα τι πρέπει να κάνω κι αν αυτό θα είναι σωστό.
Πιάνω τα χέρια του και αρχίζω να τον φιλάω. Χαμογελάει και ανταποκρινεται. Οι γλώσσες μας παιζουν το δικό τους παιχνίδι...
Αργότερα φιλάω τον λαιμό του. Του αφήνω υγρά φιλιά και τον περιεργαζομαι.

"Πηδα" μου λέει καθώς πιάνει τους γοφούς μου για να ανέβω πάνω του. Προχωράει προς το δωμάτιό μου με αργά βήματα, καθώς φιλιομαστε...

Με ξαπλώνει στο κρεβάτι μου και ανεβαίνει πάνω μου με πίεση, και εγω αφηνω εναν αναστεναγμό.

Τα σώματα μας είναι εντελώς κολλητά, και με διαπερνάει ένα ρίγος απόλαυσης αλλά και άγχους, οπως δεν ξέρω τι θα προκύψει.

Η καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατά, που ακόμη και αυτός μπορεί να την νιώσει.

Κατεβαίνει προς το στήθος μου, και αφήνει μικρά υγρά φιλιά. Με σηκώνει και λύνει το φερμουάρ του φορέματος μου, και με πολύ ευκολία το βγάζω από το σώμα μου.

Έχω μείνει με τα εσώρουχά μου και ο Κώστας με κοιτάει.

"Είσαι τόσο όμορφη..." μου λέει στο αφτι καθώς ξαπλωνουμε και πάλι στο κρεβάτι και κατευθύνεται ξανά πάνω μου. Για απάντηση παίρνει ένα γελάκι μου.
Ήρθε η σειρα μου. Τοποθετώ τα χέρια μου στην μπλούζα του και την βγάζω με επιτυχία. Χαϊδεύω απαλά την κοιλια του κατά τη διάρκεια του φιλιου μας. Κώστας δεν αργεί να πιάσει το στήθος μου και να πιπιλαει εδώ και εκεί.
Η απόλυτη απόλαυση...

Αφήνω μερικούς αναστεναγμους να φύγουν, και νιώθω αυτό το ρίγος να διαπερνάει και πάλι το σώμα μου, κάνοντας με να ανατριχιάσω.
Βλέπω τον Κωστα να παίρνει ένα σακουλάκι και να το ανοιγει προσεκτικα. Εκεί, σταματάω.

"Κωστα.." του λέω καθώς αυτός βγάζει ένα πραγματάκι από κει μέσα.

"Κωστα, σταματα.." του λέω και αυτός υπακούει.

"Τι εγινε, μωρό μου;" μου λέει και με κοιτάει στα μάτια.

"Απλά, σταματα.. Δεν...δεν μπορώ να το κάνω..." του ειπα με μια δόση στενοχώριας στα λόγια μου και χαμηλώνει το βλέμμα του.

"Stay with me..."Donde viven las historias. Descúbrelo ahora