Ο κλέφτης της καρδιάς μου: Εσύ και εγώ. [✔]

Part 5

~Δεν σε ξεχασα ποτε. Δεν σε ξεπερασα ποτε. Παντα θα σου ανηκει οτι καλυτερο εχω.~

Αφού την είδα να φεύγει ανέβηκα και εγώ σιγά σιγά. Μπήκα στο δωμάτιο μου και δεν μου έκανε έκπληξη που είδα τον Πέτρο μέσα, να κάθεται πάνω στο κρεβάτι μου.

"Σου έφερα κάτι πράγματα σου, που βρηκα στο δωμστιο μου."

"Σε ευχαριστώ."

"Τι δουλειά είχαν στο δωμάτιό μου?"

"Εμμμ...απλά μου αρέσει να κοιμάμαι εκεί. Δεν σημαίνει κάτι." Αχ μακάρι να με πιστέψει!

"Θάλεια είσαι απαίσια ψεύτρα. Αφού το ξέρεις ότι δεν μπορείς να μου κρυφτείς, γιατί μου λες ψέματα?" Να πάρει!

"Πέτρο τι περιμένεις να ακούσεις?"

"Είσαι ευτυχισμένη μαζί του?" Άλλαξε συζήτηση. Ποιον εννοεί?

"Αυτός ο Ιάσονας."

"Τι ο Ιάσονας?"

"Τον αγαπάς?" Πως να τον αγαπάω αφού τον εχω δει μόνο δύο τρεις φορές? Αλλά αυτό ο Πέτρος δεν το ξέρει!

"Θέλω να τον αγαπήσω, με κάνει χαρούμενη." Με κοίταξε στα μάτια και έπιασε το πρόσωπο μου στα χέρια του.

"Πέτρο μη." Είπα και έφυγα από κοντά του.

"Γιατί Θάλεια?"

"Ρωτάς γιατί? Έφυγες Πέτρο! Με άφησες μόνη μου. Δεν θέλω να με αγγίζεις."

"Συγγνώμη."

Πλησίασα την μπαλκονόπορτα και κοιτούσα τον ουρανό. Ήταν μαύρος και κανένα αστέρι δεν υπήρχε.

"Την αγαπάς?" Τον ρώτησα ενώ κοιτούσα απ'έξω ακόμα.

"Όχι, αγαπω εσένα." είπε και τον ένιωσα πίσω μου. Εκλεισα τα ματια μου για μια στιγμή και μυρισα το άρωμα του.

"Σε έχει αγγίξει?" Συνέχισε με χαμηλο τονο στην φωνη του και έβγαλε τα μαλλιά μου από το λαιμό μου που τον έκρυβαν. Δεν απάντησα. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή και δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο εκτός από εκείνον. Πόσο τον θέλω. Πόσο θέλω τα χέρια του να με χαϊδεύουν σε όλο μου το κορμί!

"Απάντησε μου. Σε κάνει να νιώθεις όπως ένιωθες μαζί μου?"με ρώτησε και αυτή την φορά με φίλησε στο λαιμό. Τα φιλιά του συνεχίστηκαν μέχρι λιγο πιο κατω απο το αυτι μου και τα χείλη του έπαιξαν λίγο με τον λοβό του αυτιού μου.

Κουνησα αρνητικά το κεφάλι μου ως απάντηση στην ερώτηση του.

"Ωραία." Είπε και μου κατέβασε λίγο την μπλούζα και άρχισε να φιλάει τον ώμο μου.