Ο κλέφτης της καρδιάς μου: Εσύ και εγώ. [✔]

Part 14

~Όλοι έχουμε κάποιον που κανει τους αλλους να μην υπαρχουν.~

[...]

Με το που ξυπνήσαμε φύγαμε για το σπίτι. Σήμερα η Ελιζα με τον Σωτήρη φεύγουν για τον μήνα του μέλιτος. Θα πάνε στην Σουηδία. Τι ωραία πόλη! Καθαρή , και γεμάτη ζώα. Περπατάς στους δρόμους και τα πάρκα και συναντάς σκιουρους, ασβους, κουνέλια, πάπιες αντί για γάτες και σκύλους που εχουμε εμείς.

Ανοίξαμε την πόρτα του σπιτιού και το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε είναι οι βαλίτσες τους. Ο Σωτήρης καθόταν στο σαλόνι και χάζευε στην τηλεόραση.

Ο Πέτρος έκατσε στο σαλόνι να κάνει παρέα στο Σωτήρη και εγώ ανέβηκα στο δωμάτιο μου. Θέλω να βγάλω αυτό το τεράστιο φόρεμα από πάνω μου.

Έκανα ένα μπάνιο και φόρεσα πιο άνετα ρούχα.

"Θάλεια?"Άκουσα τη φωνή της Ελιζας πίσω από την πόρτα.

"Πέρασε."

"Θέλω να σου πω κάτι. Είσαι η πρώτη που θα το μάθει."

"Συνέβη κάτι?"

"Είμαι έγκυος." Έμεινα να την κοιτάζω.

"Ουαου." Δεν ήξερα τι αλλο να πω. Έκατσε στο κρεβάτι και αυτόματα το χέρι της βρέθηκε στην κοιλιά της.

"Δηλαδή θα έχουμε ένα μικρούλι στο σπίτι μας?" Ρωτησα με ενα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Με κοίταξε και μου ανταπέδωσε το χαμόγελο.

"Ναι, ελπίζω να πάνε όλα καλά."

"Θα πάνε, τώρα κανείς δεν θα σου το πάρει." Κούνησε καταφατικά το κεφάλι της. Ξέρω ότι φοβάται.

"Ο Σωτήρης δεν το ξέρει?"

"Όχι, τώρα το έμαθα, θα του το πω στο ταξίδι."

"Αχ τι ρομαντικό! Μπορώ να το πω στον Πέτρο? Θα χαρεί παρά πολύ!"

"Ναι,φυσικά!"

"Ωραία."

"Θέλω να σου πω και κάτι αλλο."

"Τι?"

"Με τον Πέτρο θα πρέπει να εμφανίζεστε στην εταιρεία κάποιες μέρες. Δεν θα μπορούμε από την Σουηδία να διαχειριζόμαστε την εταιρεία."

"Δεν μπορεί να το αναλάβει ο Πέτρος αυτο, εγώ δεν μπορώ εχω το σχολείο, και δεν ξέρω τι να κάνω."

"Μαζί θα τα καταφέρετε και αρκεί μόνο να παρουσιάζεσαι, ο Πέτρος θα κάνει τα υπόλοιπα."

"Καλα."

"Ωραία, νομίζω ότι είναι ώρα να φεύγουμε για το αεροδρόμιο."είπε και σηκώθηκε.