Ο κλέφτης της καρδιάς μου: Εσύ και εγώ. [✔]

Part 9

~ Θελει μαγκια να ζητας να αναστησεις πεθαμενες καληνυχτες.~

Το πρωΐ οι ηλιαχτίδες με ξύπνησαν. Δίπλα μου κοιμόταν ο Πέτρος που όπως πάντα έχει απλωθεί σε όλο το κρεβάτι και είναι φυσικά ξεσπεπαστος. Αφού τον σκέπασα σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο να κάνω την πρωινή μου φροντίδα. Φόρεσα μια φόρμα ροζ βελουτέ και ένα άσπρο μπλουζάκι και κατέβηκα στην κουζίνα. Στο σπίτι επικρατούσε πανικός. Σήμερα ήταν η πιο σημαντική μέρα της Ελιζας και του Σωτήρη. Ήταν η μέρα του γάμου τους!

Βρήκα την Ελιζα στην κουζίνα και παραδόξως ήταν πολύ χαλαρή. Καθόλου αγχωμένη πράγμα πολύ περίεργο για τις τελευταίες μέρες.
Πήρα μια κούπα και την γέμισα με σοκολατενιο γάλα και το συνοδευσα με μπισκότα σοκολάτας που είχε φτιάξει η Κυρ. Σοφία.

Απόλαυση! Τις τελευταίες μέρες μου είχε γίνει απαραίτητο γεύμα.

"Ο Πέτρος ξύπνησε?"

"Εμμ... Όχι."

"Θα πας να τον ξυπνήσεις? Πρέπει να πάει στο ξενοδοχείο, τον περιμένει ο πατέρας του."

"Αφού απολαύσω το πρωινό μου θα πάω, άλλωστε είναι νωρίς ακόμα."

"Καλά."

[...]

"Ελιζα." φώναξα.

Γαμωτο που ειναι? Λες να το έσκασε? Θα συμπρωταγωνίστησω στο "η νύφη το έσκασε"!

Που να ειναι? Τόση ώρα την φωναζω και δεν έρχεται να με βοηθήσει.

Τι θα κάνω?

Πφφφφφ μάλλον θα χρειαστώ άλλον.

"Πέτρο."φώναξα, ελπίζω αυτός να με ακούσει.

"Τι?" Ουφ! με άκουσε.

"Ελα λιγο να με βοηθησεις. Αλλά πριν μπεις θελω να μου υποσχεθεις ότι δεν θα γελάσεις."

"Καλά."

"Και μην κοιτάς!"

"Άμα δεν κοιτάω πως θα σε βοηθήσω?"

"Πφφφ Καλά. Μπες μέσα."

Άνοιξε την πορτα και έβαλε το κεφάλι του πρώτα.

"Τι έγινε?"ρώτησε διστακτικά.

"Δεν μου κάνει."ειπα και άρχισα να κλαίω.

"Πως τα κατάφερες ετσι?"είπε ενώ με πλησίαζε.

"Πέτρο αυτο το συνολακι είναι ραμμένο στα μέτρα μου."

"Μου φαίνεται ότι το γλεντησες τις τελευταίες μέρες."

"Πέτρο μην λες βλακείες, αφού ξέρεις ότι δεν τρώω πολύ."