Hoofdstuk 3: Vernedering 2 ✔️

528 26 0
                                    

Ik schrok wakker door een akelig geluid, weer mijn wekker. Ik deed een blik op mijn wekker. 06:30 en sloeg erop, ik had geen zin in school, ik wilde niet opstaan uit mijn fijne, veilige bedje. Maar ik wilde ook niet te laat komen, dus stond ik op en ging douchen.

Ik stapte onder de douche waste mijn haren, mijn lichaam en wilde me net afdrogen toen ik een raar geluid hoorde. Ik haaste me na de deur en deed die open, ik zag niks en liep naar mijn slaapkamer. Ik deed een bloemenrokje aan met een zwarte blouse, een ketting met een hartje. Ik deed mijn make-up op en poetste mijn tanden.

Nadat ik mijn tas had ingepakt liep ik naar beneden, ik wilde mijn moeder begroette toen ik een briefje zag liggen.

Ben al naar mijn werk. Brood, cornflakes liggen in de kast en drinken in de koelkast. Moest eerder naar werk, sorry. Maar ben hopelijk wel eerder thuis, veel plezier op school lieverd! Liefs mama.

Ik pak een appel en brood en doe mijn laarzen aan. Ik loop naar buiten, doe de deur op slot en fiets naar school toe.

Ik in de verte zie ik Isabel fietsen en fiets wat sneller om naast haar te gaan fietsen. 'Hoi Isabel!' zeg ik. 'Hé Jamira, hoe is het, vond je het gisteren een beetje leuk?' 'Het gaat goed hoor, het was wel leuk als je voorschut zetten door een jongen niet meetelt. Hoe gaat het met jou?' 'Gaat wel goed, heb alleen geen zin in school.' 'Ik ook niet hoor.'

Wanneer we op school komen kletsen we nog wat met elkaar en lopen we samen naar binnen. 'Doei, tot straks! Ik zie je zometeen.' Ik loop naar mijn kluisje en pak de boeken wiskunde, scheikunde en Nederlands. Als ik de aula in kom zie ik Isabel bij mensen zitten die ik niet ken, ze zwaait maar me een wenkt dat ik moet komen.

Ik ga naast haar zitten en ze stelt me voor aan: Thom, Milan, Luca, Michelle, Camille. Thom heeft blond haar is best lang en heeft bruine ogen met groene spikkeltjes erin. Milan is best klein, heeft bruin, best lang haar en blauwe ogen. Luca heeft ook bruin haar dat stekelig is, groene ogen. Michelle heeft blond, lang haar dat golvend is met groene, blauwe ogen en Camille heeft zwart haar dat steil hangt en grijze ogen.

Ze waren best aardig en we kletsten wat samen  over van alles en nog wat en liepen daarna naar onze lessen. Na wiskunde hadden we Nederlands en was ik best wel afwezig, ik zat over net nadenken. Ik had nog nooit zoveel gelachen met andere klasgenoten, of "vrienden" en zulke gesprekken gehad, het was echt leuk.

Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik een stem mijn naam hoorde roepen. Verbaasd keek ik omhoog en zag de leraar mij aankijken. 'Jamira wat is het antwoord!' riep de docent. 'Euhhh, ja! Ik weet niet waar we zijn meneer.' 'Dan moet je ook opletten Jamira. Ik vraag je zometeen weer wat en dan moet je het wel weten. Oké!' zei de docent streng. 'Ja meneer.' Ik voelde me rood worden en boog me hoofd naar voren, waardoor mijn haren naar voren gingen en mijn gezicht bedekt werd. Ik hoorde gelach achter me en gluurde door mijn haren naar degene toe. Toen ik zag dat het dezelfde jongen was als gisteren draaide ik me snel weer naar voren.

~

Ik liep naar mijn kluis en kwam die jongen weer tegen, hij glimlachte kwaadaardig naar me. Een beangstigend gevoel overspoelde me en ik liep snel door. Hij is of ergens mee bezig of hij wilt me weer voorschut zetten. Oh nee dat wil ik echt niet, straks word ik weer gepest of iets in die richting.

In gedachten verzonken liep ik snel door naar mijn vrienden. Ik ga zitten en pakten mijn broodjes met Nutella, heaven. We waren een beetje aan het kletsen toen iedereen aan de tafel opeens met grote ogen naar achteren keken. Wanneer ik me net om wilde draaien voelde ik iets kouds over mijn kleding lopen, waardoor alles aan elkaar plakten.

Ik keek op en zag dat het de jongen was, waarvan ik de naam nog steeds niet weet. Hij keek met een onschuldige blik naar het blikje cola en toen naar mij en lachte me uit. Ik keek mijn vrienden hulpeloos aan en spurtte als een gek naar de wc. Ik hoorde overal gelach maar keek niet op. In de wc spoelde ik alles van me af en zag dat Isabella eraan kwam.

'Hè schat, niks van aantrekken, hij denkt dat hij alles is met zijn domme vrienden en meelopers. Kom we gaan wat schone kleren voor je pakken.' Ik knikte dankbaar en liep mee naar haar kluis. Ze pakte nieuwe kleren en gaf die aan mij.  We liepen terug naar de wc en ik kleedde me om. Ik kreeg nog een dikke knuffel van haar en samen liepen we naar de volgende les.

'Hoe heet die jongen eigenlijk die mij telkens weer voorschut zet?' 'Dat is Oliver, hij is echt een zak. Altijd als iemand nieuw is zorgt hij ervoor dat degene een moeilijk jaar krijgt of er moet iets speciaals gebeuren, waardoor hij stopt.' Ik luister geïnteresseerd.

Het komt dus niet door mij, hij doet het bij iedereen die nieuw is. Maar waarom keek hij dan zo schuldig de vorige keer of had ik me dat verbeeld? De bel gaat weer en de les begint. Snel gingen we zitten. Nog vijf uur te gaan.

~

Ik kwam thuis aan. Op school hadden de leerlingen niks gedaan, alleen een beetje gelachen. Ik hing mijn jas op, liep naar boven en pakte mijn huiswerk erbij. Na ongeveer een uurtje had ik geen zin meer en pakte mijn laptop, ging op bed liggen en keek Step Up op Netflix.

Ik werd uit mijn film gehaald door kabaal van beneden. Ik sloop op mijn tenen langzaam en zacht naar beneden. 'Mam wat doe je toch allema..' Ik stond vast genageld aan de grond en keek met open mond naar mijn moeder. Ik dacht altijd dat mijn moeder zich netjes gedroeg niet dronk en al dat soort dingen maar nu, nu heb ik daar een heel ander beeld van.

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Nog een stukje! 😜 Veel leesplezier! Het boek word spannender, maar dit is meer een soort van intro-achting iets.

Herschreven op 08-09-16

Pesten! (Aan het herschrijven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu