Hoofdstuk 35: De martelkamer dag 2 deel 2

198 11 4
                                    

'De tweede reden was, omdat ik het leuk vind om jou te zien lijden.' 'Dat is toch hetzelfde!' Nog steeds lopen er tranen over mijn wangen. 'Wil je al je vingers breken? Dan moet je vooral zo doorgaan!' Hij komt dreigend op mij aflopen.

'De derde vraag. Geef je om Nick, Isabel, Oliver en Mathieus?' Ik geef om ze allemaal, maar Oliver en Mathieus ik weet het niet. Ik twijfel. Volgens mij ziet hij dat ik twijfel want hij kijkt me doordringend aan. 'Eerlijk graag!' 'Ja, ik geef om ze.' Ik spreek het zo zelfverzekerd uit, maar er is een lichte trilling in mijn stem te horen en volgens mij hoorde hij het ook.

'Dus je vond het niet raar dat er nooit wat met Oliver gebeurde, terwijl Isabel en Nick wel in elkaar geslagen werden door ons. En dan niet te vergeten dat hij altijd degene was die je naar huis bracht als wij je gepest hadden, dus hij stond er altijd gewoon, maar hielp je niet.' 'D-dat is niet waar,' bracht ik twijfelend uit. 'En Mathieus die voor alles gezorgd had.' Ik kijk naar beneden, hij heeft gelijk, maar ik geef wel om ze. 'Je hebt gelijk oké! Je hoeft het er niet in te wrijven! Maar ik geef wel om ze,' fluitster ik het laatste gedeelte. Ik haal gejaagd adem en probeer weer rustig te worden. 'Dus je hebt gelogen, maar ook weer niet?' Ik knik twijfelend en hij knikt dan ook. 'Dan sla ik je niet met de hamer, maar je mag ook geen vraag stellen.' Ik knik en bekijk mijn been waar nog steeds bloed uitloopt, maar wel minder.

'De vierde vraag. Zou je alles doen om hun hier buiten te houden?' Ik knik heftig, waardoor ik duizelig word en gelijk stop. 'Natuurlijk.' Hij knikt. 'Dan weet ik genoeg.'
Hij staat op en wil weglopen als ik hem tegen hou. 'Ik mag nog een vraag stellen.' 'Vooruit dan maar.' Ik bedenk een goede vraag, maar weet niks. 'Euhm..' 'Snel graag.' 'Waarom schiet je niet gewoon een kogel door mijn hart ofzo? Dan ben ik toch ook dood en heb je geen last meer van me.' 'Omdat je dan geen pijn hoeft te lijden.' Ik knik en kijk naar beneden. Ik hoor de deur dichtgaan en zak neer in de stoel.

~~~~

De deur word hard open gedaan en weer dicht geslagen. 'Het is jou schuld!' Ik kijk omhoog en kijk recht in de ogen van Luca. 'Wat is mijn schuld?' 'Alles!' Hij loopt naar de wand en komt terug met een groot mes. 'Jij hebt ervoor gezorgd dat Isabel en Nick vrij waren! Ze zijn naar de politie geweest en hun vonden het verdacht dat er opeens drie leerlingen niet meer waren terwijl jij ontvoerd was!' Hij komt op me aflopen en drukt het mes tegen mijn keel. Ik kijk hem met grote ogen aan en slik moeizaam. Ga ik nu al dood!? 'Jij hebt ervoor gezorgd dat Elvira, Milan en ik verdachte zijn! En daarvoor zul je boeten, jij bitch.' Hij drukt het mes harder tegen mij keel aan en ik voel een warme vloeistof over mijn keel glijden. 'Stop-p,' smeek ik. Maar hij luistert niet en laat het mes op mijn keel liggen. 'Door jou zoekt Mathieus jou ook en daarvoor zal je ook moeten boeten!' Ik slik en tranen lopen over mijn wangen.

P.o.v. Elvira
'Dus wij moeten er nu voor zorgen dat Mathieus ook beneden komt en Jamira daar ziet zitten. Hij rent dan naar haar toe en wij sluiten hem op bij haar. Dan wordt hij ook gemarteld.' Milan knikt naar me en we voeren het plannetje van Luca uit.

'Omg!!' Schreeuw ik rennend door de gangen. Meteen stormen er een paar mensen naar me toe, maar ik zie Mathieus niet. 'Aan de kant! Ik moet naar Mathieus ik heb goed nieuws!' Ik ren vrolijk door en blijf omg schreeuwen.

Na een tijdje zie Mathieus beteuterd op de trap zitten en ren schreeuwt naar hem toe. Hij kijkt op en kijkt me raar aan. 'Ik heb Jamira en Luca gevonden samen met Milan! Kom!' Hij rent achter me aan en samen rennen we richting de bibliotheek. Ik knik naar Milan en hij laat de geheime deur zien. 'Omg zit ze daar?' Vraagt hij aan ons. 'Ja volg mij maar.' Zegt Milan. Hij loopt achter Milan aan en ik sluit snel de deur. 'Waarom doet je dat?' Mathieus wijst naar de gesloten deur. 'Omdat hij zo weer open kan,' zeg ik schouderophalend. Hij knikt en loopt verder.

We horen geschreeuw en rennen er naartoe. 'Wacht hier!' Mathieus knikt en ik loop samen met Milan richting de deur. Mijn ogen vergroten zich als ik dit zie en hap naar adem. 'Shit we moeten snel zijn! Kom.' Ik gooi de deur open en Luca kijkt verschrikt op. 'Wat doen jullie hier?!' Hij houdt het mes stevig tegen Jamira's keel. Ze snikt en ze zit helemaal onder het bloed. 'Omg, wat doe je?' Mathieus kijkt Luca woedend aan. Hij wilt op hem afvliegen maar Milan houd hem tegen. 'Jullie blijven daar staan of onze lieve Jamira gaat nu dood!' Ik kijk hem met grote ogen aan. Is hij helemaal gek geworden!

'Dit was nooit het plan geweest Luca!' Ik kijk hem woedend aan. 'Denk aan het plan!' Herinner ik hem eraan, maar hij lijkt wel in een trance. Ik zet een stap naar voren. Jamira hapt geschrokken naar adem, wanneer Luca het mes harder tegen haar keel aandrukt. 'Naar achteren!' Ik doe wat hij zegt en kijk bang naar Milan. Hoe gaan we dit doen?

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Gaat Jamira dood denk je?😈😈 En staan Elvira en Milan nu aan haar kant of nog steeds die van Luca?

Ik ben gemeen bezig! I know right.😈
Adios potatoes🙈
Love u all❤️

Pesten! (Aan het herschrijven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu