Pesten! (Aan het herschrijven)

Hoofdstuk 17: Ik haat je, je moeder!

P.o.v Jamira

Ik werd wakker en voelde een arm om me heen. Ik schrok en keek langzaam naar het gezicht van Oliver. Hij is best schattig als hij slaapt. Wat een gedachte ook. Ik keek mijn andere kant op en zag daar Isa liggen, gezellig. Hoe laat is het eigenlijk. Ik keek op mijn klok en zag dat het pas 7 uur in de ochtend was.

'Oliver?' fluisterde ik om Isa niet wakker te maken. 'Mmmhm,'brabbelde hij. Ik glimlachte en keek toen weer naar zijn gezicht.  'Oliver,' zei ik al iets harder. Hij deed iets wat ik niet verwachtte, hij trok me namelijk dichter tegen zich aan. 'Oliver laat me los' Hij mompelde nog steeds en deed langzaam zijn ogen open. Toen hij mag zag schrok hij, liet  los en viel op de grond. 'Nou zo eng ben ik ook weer niet hoor,' zei ik nep-beledigd en stond op. 'Nog bedankt dat je opstond,' zeg ik en steek mijn tong uit. Hij doet hetzelfde en gaat dan weer in bed liggen. 'Graag gedaan.' Ik schiet in de lach en loop naar mijn kast om wat kleding te pakken. 

'Oliver wil je Isa wakker maken en jullie dan klaar maken, maar nog niet uit mijn kamer gaan.' Hij knikte en ik liep rustig naar mijn deur en deed hem open. Mijn moeder is waarschijnlijk nog op haar werk en daarmee liep ik rustig naar de badkamer. Ik kleedde me uit en stapte onder de douche. Wanneer ik mijn hele lichaam schoon heb gemaakt en mijn haren heb gedaan droog ik me af en trek mijn kleren aan samen met mijn lingerie. Ik deed mijn haren in een knot en liep de badkamer weer uit en liep door naar mijn kamer.

Daar aangekomen zag ik Isa en Oliver samen aangekleed praten. 'Heyy!' Ze schrokken op en keek mij aan en begroette mij ook. 'Wat is er gisteren eigenlijk gebeurd, waardoor ik nu niet in het ziekenhuis lig?' Ze keken elkaar aan en toen begon Isa met praten. 'Nou wij begonnen heel hard te gillen, dat weet je denk ik nog wel.' Ik knikte. 'Daarna viel je achterover, aar Oliver wist dat dat zou gebeuren dus kon net op tijd je voet vastpakken en samen trokken we je weer omhoog. Toen hebben we je in bed gelegd en ik ben later ook in slaap gevallen.' Ik knikte weer en toen keek ze naar Oliver. 'Nadat jullie allebei sliepen ben ik op de stoel gaan zitten en in slaap gevallen. Iets later werd ik wakker van jouw geschreeuw en toen vroeg je of ik naast je wilde liggen.' Ik keek blozend weg en knikte. 'Bedankt dat jullie me hebben geholpen.' Ik keek ze blij aan, maar toen hoorde ik een deur dicht gaan.

Ik keek geschrokken naar Isa en Oliver. 'Shit! Waarschijnlijk is mijn moeder thuis.' Ik keek vluchtig om me heen en vond dat de kast de slimste verstop plek was. 'Jullie moeten jullie verstoppen in de kast.' Ze liepen er gelijk naartoe en gingen erin zitten. Ik deed de deur dicht en hoorde toen gestommel op de trap. 'Jamiraaaa!' schreeuwde mijn moeder. 'Ja!' probeerde ik zo neutraal mogelijk te zeggen, maar toch hoorde je een beetje angst in mijn stem.

'Dame wat heb jij allemaal uitgespookt, waardoor de buren zeiden dat ze gegil hoorde!' 'I-ik heb helemaal niet g-gegild.' 'Niet liegen jij en doe onmiddellijk die deur open!' 'Nee' Ik hoorde gevloek en toen gebonk op de deur. 'Als je hem niet opent doe ik het zelf wel.' Ik liep snel naar de deur toe en opende hem heel rustig. In ieder geval dat wilde ik doen, maar dat wilde mijn moeder niet. 'Hier komen jij!' ik stapte naar achteren wanneer zij naar voren stapte. Ik kwam hard tegen een muur aan en zag mijn moeder grijnzen. 'Je weet wat er gebeurd als je niet luistert!' Ik knikte en haalde bibberend adem.

Ze trok me aan me haren naar haar toe. 'Laat me los!' Ze sloeg me tegen me wang. 'Ik heb niet gezegd dat jij mocht praten, of wel?' Ze trapte tegen me been, waardoor ik omviel  en met een klap de vloer raakte. 'Je bent gestoord geworden! Je bent mijn moeder niet meer.' Ik wist dat ik elk moment in huilen uit kon barsten, maar ik wilde dat geluk niet aan haar gegeven. Ik wist dat ze boos werd en voelde toen een knie in mijn buik. 'Ik gestoord? Heb je jezelf wel gezien. Ik zou je niet eens als mijn kind willen hebben. Je bent ondankbaar en achterbaks! Jij verpest mijn hele leven.' Door die woorden knapte er iets in me en vielen er tranen uit mijn ogen. 'Waarom zet je me dan niet gewoon op straat?!' 'O, maar dat zou ik ook willen, maar dat is een beetje raar voor Harold, want wij gaan bij hem wonen en dan zul jij er ook moeten zijn!' 

Ze ging met haar hand naar haar broekzak en haalde er een mes uit. Ik keek met grote ogen naar het mes en hoorde mijn moeder hard lachen.  'Aawh is Jamiraa'tje bang. Dat zou je ook moeten zijn!' Ze trok me weer overeind en ging met het mes over mijn wang langzaam naar beneden. Ik jammerde en voelde dat ze steeds dieper ging. 'Nu nog een aandenken van mij aan jou.' ze stak het mes in mijn bovenarm en schreef er met grote letters IK HAAT JE, JE MOEDER! Ze begon steeds dieper te snijden en steeds meer tranen vielen over mijn wangen. Gelukkig waren mijn vrienden stil anders was het waarschijnlijk nog erger. 'Aahh, laat me los!' ze deed het mes bij mijn andere wang en liet het toen weer zakken. 'Ik wil dat je er met niemand over praat anders weet je de gevolgen en die zullen niet zo leuk zijn. Ze trapte me nog een keer en liet me toen los. Ik viel op de grond en probeerde weer op te staan. Ik zag mijn moeder weer weglopen en kroop toen naar de deur en deed hem op slot.

'Z-ze is weg-g,' fluisterde ik naar mijn vrienden. Ze stormde gelijk de kast uit en keken met grote ogen naar wat er gebeurd was. Isa liep gelijk naar me toe en tilde me op. 'Jamira dit is echt erg. Je moet er wat tegen doen, zo kan het niet langer,' fluisterde ze tegen me.  Ik knikte alleen maar en voelde me licht in mijn hoofd. 'Ik weet het, maar kunnen we wat gaan doen om te sneeën te laten stoppen met bloeden, want ik voel me licht worden in mijn hoofd.' Oliver sprintte weg naar de badkamer denk ik om verband te halen. Isa trok me in een knuffel en legde me toen in bed.

-------------------------------------------------------------------------------------

Weer een kort stukje, hopelijk vinden jullie het nog een leuk boek! Hebben jullie al wat voor vaderdag gekocht? Iedereen veel plezier morgen en voor de mensen die geen vader meer hebben, gecondoleerd. ^-^