Pesten! (Aan het herschrijven)

Hoofdstuk 28: Nadenktijd, of toch niet?

Wanneer ik wakker word lig ik niet meer in de keuken, maar in mijn eigen, vertrouwde bed. Ik kijk om me heen, maar zie dat er niks veranderd is. Ik zwaai mijn benen over de rand van het bed, sta op en loop richting de badkamer. Ik wil wel eens zien hoe ik eruit zie. Ik trek mijn kleren uit en bekijk mijn lichaam in de spiegel. Ik ben lelijk, dik en vies. Over mijn hele lichaam lopen littekens, sneeën en wonden. Ik ben bleek en heb hele erge wallen. Ik kan zo mee doen in een horrorfilm. Ik grinnik om mijn gedachtes en stap snel de douche in. Ik reinig mijn lichaam grondig, was mijn haren en droog me af.

Ik trek een joggingbroek en een zwart hemdje aan. Ik doe mijn haar in een staart en pak mijn telefoon. 12:36. Ik loop naar beneden richting de keuken en wil wat eten pakken als ik me bedenk dat ik al dik genoeg ben. Ik loop snel richting de deur, open en sluit hem weer. Ik ga een stukje wandelen door de wijk, gewoon mijn hoofd leeg maken en alles op een rijtje zetten. Ik loop richting het park en ga op een bankje zitten.

Oké, euhmm waar moet ik beginnen? Ooh ik weet het al! Eerst kijk ik wie degene kan zijn die mijn anonieme stalker is. Dan kijk ik wat er allemaal is gebeurd en kijk of ik alles goed heb gedaan of niet.

Oké de verdachte als anonieme stalker kunnen Elvira, Luca, Milan, mijn moeder, mijn stiefvader, die schoothondjes van Elvira, Oliver, Isabel, Michelle, Camille, Thom, Nick.
Die schoothondjes zijn te dom daarvoor, Oliver, Nick en Isabel helpen mij altijd, Thom is niet zo spraakzaam, maar hij heeft me niks misdaan. De rest heeft allemaal een hekel aan mij en dat laten ze goed merken ook. Oké ik schiet hier helemaal niks mee op! Misschien over iets anders denken?

Oké de volgende stap, wat is er gebeurd de laatste tijd.
Ik ben in elkaar geslagen door Luca en Milan in het bos, Oliver heeft mij gered en verzorgd.
Luca en Milan hebben ervoor gezorgd dat ik verlamd was en hebben Isa waarschijnlijk toen ook iets aangedaan.
Mijn moeder slaat me in elkaar, Isa helpt me de hele tijd.
Oh en die ene gast van Nick, die vriend me een soort van heeft aangerand.
Dat spel van gisteren en wat er daarvoor gebeurd was.
Nick die in elkaar geslagen was, omdat hij niet deed wat er gevraagd was.
Alleen Oliver is nooit in elkaar geslagen, misschien is hij het wel!
Wat is er nog meer gebeurd, buiten het pesten op school dan, met dat van Elvira.
Wacht was Nick al thuis? Waar is hij? Zou hij bij die stalker zijn?
Wacht eens ik was naar huis aan het fietsen toen ik berichten kreeg van anoniem. Ik moest toen toch naar het park om acht uur, maar dat was gisteren! Misschien gaat er wel iets gebeuren daardo..

Ik werd afgekapt doordat ik een ruwe hand tegen mijn slaap aanvoelde en ik naar mijn hoofd greep. Ik keek wazig voor me uit en zag daar een jongen staan van mij leeftijd ongeveer. Hij had iets in zijn hand, maar voordat ik er ook maar goed naar kon kijken kreeg ik het tegen mijn mond aan. Ik werd langzaamaan een zwarte leegte ingetrokken en voelde mezelf slapjes worden.

P.o.v Nick
Ik liep van school richting mijn huis. Vandaag was de laatste dag op die school en daarna kon ik Jamira helpen op haar school. Ik liep het straatje in dat grensde aan de straat waar wij woonde en zag een zwart busje. Ik vond het er maar raar uitzien om zo'n busje hier tussen dure auto's te zien staan en kreeg een benauwd gevoel. Ik liep wat sneller door toen ik de deuren open hoorde gaan. 'Daar! Hem moeten we hebben!' Ik schrok en begon te rennen, maar niet hard genoeg. Ik klapte hard tegen de grond wanneer ik hard meegetrokken werd door een eng uitziende jongen met een wapen in zijn zak. Ik stribbelde tegen, maar het hielp niet. Ik werd het zwarte busje ingegooid en er werd een doekje op mijn mond gedaan, waardoor ik in een zwart gat viel.

~~~~~

Ik opende langzaam mij ogen en merkte al gelijk dat ik niet thuis was. Ik lag namelijk op een dun matras met geen deken of kussen. De kamer was donker en het rook erg muf, alsof hier elke dag doden lagen ofzo. Ik wilde opstaan, maar werd terug getrokken door iets. Ik taste het af me mijn vingers en kwam erachter dat ik vast zat aan kettingen. Ik begon te trekken, maar het hielp niet, het werd er alleen maar erger op. De kettingen begonnen te snijden aan mijn polsen, waardoor ik er snel mee stopten. Waar zal Jamira zijn? Zal het goed met haar gaan?

Lang kon ik niet nadenken, want er werd een door open geslagen en fel licht scheen naar binnen. Ik werd losgemaakt en hardhandig meegetrokken naar een andere deur. Ik zag allerlei wapens en wist gelijk dat dit niet veel goede dingen konden betekenen. Ik werd aan een stoel vastgebonden en weer alleen gelaten.

Na een paar minuten werd de deur weer geopend, dit keer door een andere jongen die mij grijnzend aankeek. 'Wij gaan het heel leuk hebben samen!' Ik slikte. 'Waar zullen we een mee beginnen? Een mes, een zweep of een pistool?' Hij keek mij aan en keek dan grijnzend naar de verschillende voorwerpen. Hij pakte de zweep en kwam naar mij toe. 'We willen je natuurlijk nog niet dood hebben!' Hij maakte me los van de stoel, waardoor ik wilde ontsnappen, wat niet echt slim was. Hij sloeg me hard op mijn rug, waardoor ik ineen kromp. 'Liggen op je buik en je t-shirt uit!' Ik deed wat hij vroeg en hij begon me te slaan. Ik kreunde van de pijn toen hij me voor de tiende keer op dezelfde plek sloeg. 'Je bent een taaie, daar hou ik wel van.' En hij sloeg weer verder.

Ik werd een half uur later weer meegenomen en in de kamer gegooid waar ik eerst ook was. Ik kreunde van de pijn en probeerde bij het matras te komen. Ik kromp ineen door de helse pijn in mijn rug en armen en liet me weer vallen. Dan maar hier slapen.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hier is weer een stukje! Ik heb de laatste paar dagen niet ge-update, omdat ik van mijn vakantie aan het genieten was. Ik zal over twee of drie dagen weer een update plaats en dan misschien twee op die dag, omdat ik die week daarna op vakantie ga. Dat was alles wat ik wilde zeggen.

Iedereen nog een fijne vakantie en veel plezier!😘
Adios potatoes!☺️