Fangs (Midnight Series: Book Two)

Κεφάλαιο Δεκαέξι

"Οι αγαπημένοι μου Μπλακ!" έκανε ο Σνέικ εύθυμα. "Και..." μύρισε ερευνητικά τον ζεστό αέρα και μας κοίταξε με απορία. "Κατοικίδιο;" μάντεψε. 
Ο Τζον έκανε να του ορμήσει, αλλά ο Κάρτερ τον έπιασε από το πουκάμισο. 
"Ήρεμα, αγόρι μου. Μην φας τον άνθρωπο. Τρόπος του λέγειν" πρόσθεσε με ένα στραβό χαμόγελο, κοιτώντας με. 
"Λοιπόν, αγαπητοί μου... μπορώ να σας προσφέρω κάτι;" ρώτησε και με πλησίασε. Ο Κάρτερ με τράβηξε στο πλευρό του. 
"Μια υπογραφή, Σνέικ. Και μια μικρή βοήθεια. Τα υπόλοιπα ούτε να τα σκέφτεσαι". 
"Α, κατάλαβα. Επαγγελματική επίσκεψη, ε;"
"Περίμενες κάτι άλλο;" ρώτησα ειρωνικά. 
"Αγαπητή μου Ρέιβεν" έκανε ο Σνέικ χαμογελαστός και έγλειψε τα χείλη του με την διχαλωτή γλώσσα του. "Πάντα θα περιμένω κάτι άλλο". 
"Χα" ακούστηκε ο Κάρτερ. "Ωραία περνάμε, ρε σεις. Μήπως να υπογράφαμε να τελειώνουμε; Χωρίς παρεξήγηση, Σνέικ, αλλά δεν είναι η καλύτερή μου να περνάω τις ώρες μου σε αυτή την κόλαση, όσο ατμοσφαιρική και να είναι η... εικόνα". 
Ο Σνέικ χαμογέλασε. "Η Κόλαση είναι μερικά χιλιόμετρα δυτικότερα από εδώ, Κάρτερ" είπε εκείνος. "Και δεν παρεξηγώ, γιατί για κάποιον περίεργο λόγο μου είσαι συμπαθής. Μάλλον αρχίζω να μαλακώνω... θα το κοιτάξω. Τέλος πάντων, περάστε μέσα να μου πείτε τί θέλετε. Δεν έχουμε όλη τη νύχτα μπροστά μας". 
"Πάντα νύχτα είναι εδώ κάτω, Σνέικ" σχολίασε ο Κάρτερ και όλοι ακολουθήσαμε τον δαίμονα στο σπίτι του. 

"Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, θέλουμε την υπογραφή σου" είπα. 
Ο Σνέικ με κοίταξε πληγωμένος. "Με σοκάρετε" είπε. "Ο λόγος μου δεν είναι αρκετός;"
"Ούτε τα άντερά σου δεν θα σε εμπιστεύονταν, Σνέικ, μην πας να το παίξεις θιγμένος" σχολίασε ο Κάρτερ σκουπίζοντας το κορμί του με μια πετσέτα που είχε πάρει από ένα ντουλάπι. 
Ο Σνέικ χαμογέλασε, τον αγνόησε και έπειτα υπέγραψε. "Τίποτα άλλο που να θέλετε;"
"Ναι" σχολίασε ο Τζον. "Μερικοί από εμάς θα μείνουμε απόψε το βράδυ στο Σάντοουφορτ Μουρ για να είμαστε σε επιφυλακή με το τσούρμο που θα περιμένει απέξω. Θέλουμε την βοήθειά σου". 
"Να τους τρομάξω;" έκανε αδιάφορα. 
"Να μαζέψεις ένα δικό σου - τρομαχτικό κατά προτίμηση - τσούρμο και να μείνεις μαζί μας. Να μάθουμε επιτέλους τί διάολο θέλουν τα ανθρωπάκια και μας κάνουν τον βίο αβίωτο" είπε ο Κάρτερ σέρνοντας νωχελικά την πετσέτα στους κοιλιακούς του. Με έπιασα να τον χαζεύω περισσότερο από όσο θα έπρεπε και έπειτα τράβηξα το βλέμμα μου ντροπιασμένη. 
Σου αρέσει αυτό που βλέπεις, Ρέιβεν; ρώτησε ο Κάρτερ στο μυαλό μου. 
Ψωνάρα, του απάντησα. Πάντως, γαμώτο, είχε δίκιο. Μου άρεσε αυτό που έβλεπα. 
Ευχαριστώ για το κομπλιμέντο, λατρεία. 
"Και πόσους πρέπει να φέρω;" ρώτησε ο Σνέικ. 
"Και τρεις μας κάνετε" είπε ο Κάρτερ. "Αλλά αν δεχτείς, θα υπογράψουν κι εκείνοι. Είναι περισσότερο κάτι σαν... μάρτυρες". 
"Εσείς οι βρικόλακες και οι υπογραφές σας... οι όροι σας... ας είναι" αναστέναξε ο δαίμονας. "Κίλο, τρέξε και φέρε τον Λάρι. Θα έρθετε μαζί μου στην Γη των Ανθρώπων". 
"Μάλιστα, Σνέικ" έκανε ο Κίλο και βγήκε από το σπίτι τρέχοντας. 
"Με αγαπάνε" έκανε ο Σνέικ γελώντας. "Είμαι αξιαγάπητος". 
Ο Κάρτερ προσποιήθηκε ότι ξερνούσε. 
Λίγο αργότερα ο Κίλο επέστρεψε μαζί με τον Λάρι και υπέγραψαν κι εκείνοι ένα χαρτί που εκείνη την ώρα σκαρφίστηκε ο Κάρτερ και ομολογώ πως ήταν λίγο σαδιστικό. Ήταν φανερό ότι δεν γούσταρε τον Σνέικ, αλλά το να τον αναγκάσει να ακρωτηριαστεί ο ίδιος με μια... ιδιαίτερα ατιμωτική μέθοδο, ήταν κάπως υπερβολικό. 
Παρόλα αυτά και ο Σνέικ και οι δύο δικοί του υπέγραψαν χωρίς αντιρρήσεις. 
Ανέβηκαν στην εκτίμησή μου, με αυτή την κίνηση. 
Από την στιγμή που οι δαίμονες συμφωνούν τόσο εύκολα σε κάτι που αν δεν το κάνουν θα βρεθούν μπροστά στον αφανισμό τους, μάλλον τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα. Μάλλον φοβούνται το ίδιο με εμάς. 
"Ξέρουμε για την Βασίλισσα" είπε ο Σνέικ πριν μας βγάλει έξω. 
"Τι πράγμα;" ρώτησε ο Τζον. 
"Ελάτε τώρα, μια παρέα είμαστε, περιμένατε ότι δεν θα μαθαίναμε για την Βασίλισσα; Επιπλέον, μια φιλική συμβουλή" πρόσθεσε και μας πλησίασε. "Η Βασίλισσα, όπως ίσως πολύ σωστά μαντέψατε, δεν θα έκανε ποτέ κάτι που θα ρίσκαρε το θρόνο της. Είναι αδίστακτη και δεν θα δίσταζε να κάνει το οτιδήποτε προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα μείνει εκεί. Γνωρίζω, επίσης, ότι εσείς οι δύο ειδικά" έδειξε εμένα και τον Κάρτερ "της έχετε φέρει πολλά προβλήματα από τότε που είστε μαζί. Προτείνω να έχετε τα μάτια σας δεκατέσσερα και να μην χαλαρώνετε τις άμυνές σας. Πολύ φοβάμαι, ότι δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη".