KARANLIK BEDENLER

...UZAK DUR...

UFAK BİR DUYURU.!!

Arkadaşlar merhaba kitabımın adının kitaba zayıf kaldığını düşündüğüm için değişiklik yapmaya karar verdim umarım sizin için sorun olmaz keyifli okumalar😊😊

Multimedyada eray var :)

Sabah uyandığımda başım çok ağrıyordu. Aslında dün olanları düşünmekten uyuyamamıştım bile esra ve aynur hala uyuyorlardı. Okul saatine daha 1 saat vardı. Kalkıp duş aldım üstümü giyindikten sonra makyajımı yapmaya başladım aslında makyaj dediğim göz makyajımdı. Gözlerimi siyahın asilliği ile öne çıkarmayı seviyordum. Siyah maskara siyah likit siyah göz kalemi siyah hastalıktı bende. Kırmızı rujumla dudaklarıma hafif bir renk katınca hazırdım. Salınık bıraktığım dalgalı saçlarım çok hoş duruyordu. Siyah deri ceketimin kollarını kıvırdıktan sonra sevdigim siyah taşlı bilekliğimi takmıştım. Güzel göründüğüme karar verince esraya bir not bırakıp dışarı çıktım. Okula doğru yürümeyi planlıyordum. Ama ayaklarım beni dün üzeyiri gördüğüm sokağa yöneltmişti. Dün üzeyiri o şekilde gördükten sonra son sürat yurda gitmiştim. Neyse ki yurttan pek fazla uzaklaşmamıştım bu yüzden yurdu bulmakta çok zorlanmamıştım. Dün cıvıl cıvıl bıraktığım sokak şuan sessizdi... Acaba üzeyir burda mı oturuyordu. Porchesi olan biri neden kenar mahallesinde oturur ki? Bu düşüncelerle sokağın sonuna varmıştım. Yol sağa ve sola ayrılıyordu. Hangi yolu kullanmalıyım diye etrafa bakıyordum. O esnada birden duvarın arkasına saklandım. Çünkü sağ taraftaki sokakta deponun önünde bir kaç adam duruyordu. Ve kesinlikle karanlık zaman üyeleriydiler. Çünkü burdan kollarındaki dövmeleri çok net görebiliyordum. Onları dinlersem belki elime bir kaç bilgi geçer umuduyla onları dinlemeye başladım.

"Abi kaç saattir bekliyoz anladık özelsin ama bir iş bu kadarda bekletilmez ki!!"

'Özel mi özelse ya üzeyirdir yaa uraz' diye geçirdim içimden.

O esnada sokağın başında motor sesi duyuldu olduğum yere iyice sinmiştim. Motor havalı bir şekilde kaydırdıktan sonra adamların tam önünde durdu. Heyecanla kaskını çıkarmasını bekledim. Kaskı çıkardığı an korkuyla geri kaçtım. Bu URAZDI...

*******

"Hocam geç kaldığım için özürdilerim"

İçeriye koşarak ve nefes nefese girdiğim için bütün sınıf şaşkınca bana bakmıştı. Lanet olsun ki bunların içinde üzeyirde vardı. Ama o şaşkınca değilde sinirle bakıyordu. Sonuçta beyfendiği uykusundan uyandırmıştım. Hoca bana yerimi işaret ederek

"Otur kızım zaten daha yoklama almamıştım." dedi.

Başımla oyanladıktan sonra esranın yanına oturdum. Üzeyir artık cezamı umursamıyor olacak ki uyumaya devam etti.

Esra telaşlı gözlerle bana baktı. Soracak bir ton sorusu var ama.bir türlü nereden başlayacağını bilmiyor gibiydi. O konuşmadan ben araya girdim ve kulağına fısıldadım.

"Kötü birşey yok bana güven sonra anlatacağıma söz veriyorum."

Esra sakin durmaya çalışıyordu ama kesin duymuştu çünkü beni kurtaran onunkiydi yani eray...
Bütün ders boyuca bunu düşünmüştüm ya eray orda olmasaydı? Aslında herşeyi iyi idare ediyordum. Ta ki sakarlığım tutana kadar. Konuşulanları iyi duymak adına biraz daha yakınlaşmak istemiştim. Ama ayağım taşa takılmıştı bu yüzden öne doğru sendeledim. İstemsizce ağzımdan "aa" sesi çıktı benim olduğum tarafa bakacaklarken hızla kolumdan tutulup duavrın arkasına çekildim. ama sanırım bir çift kahverengi
Göz görmüştüm. Sinirden siyaha kaçan iki kahverengi göz ve bu gözler kesinlikle uraza aitti. Ama o esnada daha da korktuğum bir şey vardı ki o da beni karanlık zamana teslim edecek sandığım beni tutan kişi.O telaş ve korkuyla çığlık atmıştım. Neyseki çığlık atacağımı tahmin etmiş olmalı ki elini ağzıma çoktan kapatmıştı. Tabi ben o esnada korkuyla debeleniyordum.

"Sakin ol şimdi yakalatacaksın bizi" dedi.

Bende söylediği şeyin doğruluğunu kavrayıp debelenmeyi bıraktım. Biraz daha kulağıma eğilip sakin ve kısık bir sesle

"Şimdi elimi çekicem sakın bağırma"

Başımla onayladıktan sonra yavaş hareketlerle beni bıraktı. Kocaman olmuş gözlerimle ona baktım esranın yanındaki çocuk yani eray olduğunu anladığımda derin bir nefes verdim. Sanırım bayılmak üzereydim biraz başım dönünce yalpaladım eray hemen omuzlarımdan tutmuştu. Biraz gözlerimi kapayıp kendime gelmeyi bekledim gözlerimi açınca erayın omuzlarımdaki ellerine baktım. Ben ikinci defa şoka giriyordum. Bileğindeki dövmeye baktığımı görünce sağ kolunu indirdi.

"iyi misin?"

"Evet"

Eray iyi miyim diye anlamaya çalışırken adamların sesi geldi uzaktan sanırım bizim olduğumuz tarafa geliyorlardı. Eray hızla bana döndü

"Hemen git ben hallederim"

Onu başımla onayladıktan sonra okula.kadar hiç durmadan koşmuştum. Bu düşünceler arasında zil çalmıştı. Esra kolumdan tuttuğu gibi beni dışarı sürükledi ve çok sinirliydi.
"SANA UZAK DUR DEMİŞTİM ALEYNA SADECE UZAK DUR!!!"