The Rebel(One Direction FanFic)

part 11 :)

Derin bir nefes alıp elimdeki kutuyu tekrar eski yerine koymadan önce içindeki lanet şeyi aldım.Ellerim titriyordu.Yatağa oturunca Zayn'i uyanması için hafif çaplı sakladım ama uyanmıyordu.Bu kez daha sert bir şekilde onu uyandırmaya çalışırken bir yandan da "Zayn!Kalk!"diye bağırıyordum.Sonunda çabalarım sonuç verdi ve nihayet gözlerini açmadan "Ne var Mari?"dedi.

"Gözlerime bak Zayn,doğrul ve gözlerimin içine bak"

"Bak nasıl fantezilerin içinde olduğunu bilmiyorum ama sabah yapsak ne yapmak istiyorsan olmaz mı?"

"Zayn doğrul ve gözlerimin içine bak!"diye bağırdım.Bu kez diğerlerinden daha yüksek ve ince çıkmıştı sesim.Yavaşça doğrulduktan sonra elleriyle gözlerini ovusturup gözlerimin içine baktı.Ellerim hala titriyordu.Sakin olmaya çalışarak

"Birbirimizden sakladığımız hiçbir şey yok değil mi?"dedim

"Gecenin bu saati saçmalamak için mı uyandırdın beni?Tabi ki de bisey saklamıyoruz"

"Sen..hiç uyuşturucu kullandın mı?"derken zor çıkmıştı kelimeler ağzımdan.Sanki birisi boğazımı sıkıyordu birileri.Zayn'in gözleri anında irilesti,anlaşılan bu sorum onu şok etmeye yetmişti.

"Ha-hayır"

"Neden bana yalan söylüyorsun Zayn?"

"Yalan söylemiyorum Mari"

"Bu ne o zaman?!"diye bağırıp avucuma sakladığım paketi yüzüne fırlattım."Sadece gerçekleri istiyorum"

"Sen gelmeden yani taşınmadan önce başladım.4 ay önce"

"Neden bana başta söylemedin?"

"Bilmeni istemedim"

"Bu şeyi bırakacaksın!Bu lanet şeyi bir defa daha vücuduna sokarsan seni annenden doğduğun güne pişman ederim"

"Bu.. sandığın-"

"Bunu nasıl yaparsın Zayn?Kendine,bana,ailene,bize?!"

"Kolay değil Mari.Başarılı olacağımı sanm-"

"Ölmeni istemiyorum şapşal.Beni bırakıp gitmeni istemiyorum.Beni bırakıp gitmene izin vermeyeceğim çünkü yalnız hissetmekten yoruldum anlıyor musun?"

"Marissa ben.."

"Tamam o zaman bende ölürüm.O zaman bende kolaya kaçarım.Bana bunu nasıl yapacağımı öğret"

"Hayır bunu yapmam"

"Sen öğretmezsen başkası öğretir.Başkasından alırım.Ve biliyorsun bunu yapacağım."

"Bunu yapmana izin vermem Marissa"

"Eğer şimdi bana onu vermezsen çıkıp giderim ve istediğime ulaşırım."

"Benden bunu yapmamı nasıl bekleyebilirsin mi?"derken gözlerinden yaşlar akıyordu.Zayn ağlıyordu..

"Kimden alıyorsun?"dedim karşısında güçlü durmaya çalışarak

"Bunu sana söylemem"

"Adı ne!?"

"Bunu sana söylemem"

"Bende kendim bulurum o zaman"diyip kalkmaya yeltendim ama kolumu tutmasıyla tekrar oturdum.Kolumu çok sert tutmuştu.Hala ağlıyordu ve evet onu öyle görmeye dayanamıyordum.Ona arkamı dönüp yattım.Uyuyamayacağımı bile bile ona arkamı dönüp yattım.Yatakta hafif bir sarsılma olunca kafamı çevirip ona baktım tıpkı benim gibi arkasını dönmüş yatmıştı.Kafamı çevirdim ve ona dikkat etmemeye çalıştım.Biri kapatma düğmeme basmalı.Belimi saran kollarını hissettiğim zaman bir şey demedim.Beni kendine doğru çekip sarıldı ve başını omzuma koydu.Hala ağlıyordu,omzuma düşen yaşlarından anlamıştım.Gözlerimi kapatıp herşeyin yoluna girmesi için dua ettim.Gözlerimi açtığımda çoktan güneş doğmuştu.Demek bir şekilde uyumayı başarabilmiştim.Zayn'in kollarını hala üstümde hissedebiliyordum.Kollarını üzerimden çekip ayağa kalktım ve gece kapatmadığımız ışığı kapattım.Duşa girmeliydim.Banyoya girip üzerimdeki paçavralardan kurtulduktan sonra ılık ve uzun bir duş aldım.Bir havlu bulup ona sarındım.Odaya geri döndüğümde Zayn çoktan uyanmış odanın içinde turluyordu.

"Gittin sandım.Lanet olsun gittin sandım"dedi bana dönüp.

"Giyebileceğim bir şeyler alır mısın?Ben bu halde çıkamam çünkü"dedim söylediği şeyle alakasız olarak.Kafasını evet anlamında aşağı yukarı sallayıp çıktı.O ölmesin.Ölmemeli.Onu bu iğrenç şeyden kurtarmakta kararlıydım.Yatağın üzerine bıraktığı telefonu alıp karıştırmaya başladım.Mesajlarına baktığım zaman kayıtlı olmayan bir numaradan gelen mesajı hala sakladığını farkedip açtım.Teşekkürler Tanrım!

"YENI MALLAR GELDI MALIK.SENIN IÇIN AYIRACAĞIM"yazıyordu.Piç.Arkadaşımı bu kadar zehirlediğiniz yetmedi mi?Onlara günlerini gösterecektim.Hemen numaraya

"AKŞAM 10'DA DAISY PARKTA OL"yazıp yolladım.Bu park genelde kimsenin olmadığı bazen basketbolcu birkaç ergenin antreman yapmaya geldiği unutulmuş bir yerdi.Akşamı beklemeliydim.Onlara yaptıklarının hesabını sormak için akşamı beklemeliydim..