The Rebel(One Direction FanFic)

part 22 :)

İlk defa gözümle ilişkiye girip beni uyandıran güneş ışınlarını özlediğimi hissettim.Bu baş ağrısı beni öldürmeye yetiyordu.Tanrım.Gözlerimi ovuşturup bir sürü lanet okudum.Boynum,başım,omuzlarım,kollarım ve daha vücudumda olduğundan haberimin olmadığı yerlerim ağrıyordu.Sol elimle zaten karışmış olan saçlarımı tekrar karıştırdım.Lanet olsun.Dün gece?Gerçekten o seksi popoyla birlikte olmuş muydum ben?Kahretsin hiçbir şey hatırlamıyorum.Kafamı çevirip yatağın boş kısmına baktım.İşte şimdi tam bir fahişe gibi hissediyordum.Ateşli bir gecenin ardından masanın üzerine para bırakılıp iğrençliğiyle başbaşa kalmış bir fahişe gibi.Yani berbat.Yerimden kalkıp hala iç çamaşırlarımın üzerinde olmasından dolayı Tanrı'ya minnetlerimi ilettim.Bütün bu olanlardan sonra en son isteyeceğim şey çıplak uyanmak olurdu.En azından üzerime bunları geçirmeyi başarabilmiştim.Odaya baktığımda etrafta ortalığa bırakılmış yeşil banknotlar yoktu.En azından tam bir fahişe değildim.Ne saçmalıyorum ben?Sanki zeminde beni çeken bir mıknatıs var gibi ayaklarımı kaldırıp kahrolası bir adım bile atamıyordum.Elimi alnıma götürüp bastırdım ve ağrımın geçmesini umup başımı yere eğdim.Tanrım bunlarda neydi böyle?Gözlerim istemsizce biraz önce gördüklerimin etkisiyle sonuna kadar açıldı.Yerde kanlar vardı.Bu benim dün geceki faaliyetimin eseri olamazdı çünkü ben bir fil değilim.Çünkü ancak bir filin bekaretini kaybetmesinin sembolü bu olabilirdi.Ne oldu gece bu lanet evde?Yüzümü buruşturup dün olanları hatırlamaya çalıştım.Kanlar kapıya doğru ilerliyordu.Sanırım olayı çözmem için bana bir Sherlock Holmes lazım.Veya Dedektif Gadget.Neyle karşılaşacağımı bilemeyeceğim için hemen dolabıma yönelip koyu renk dar jeanimi ve siyah tişörtümü alıp giydim.Acaba dün gece çıkardığım kıyafetlerim neredelerdi?Bunlar şu anda gerçekten önemsiz saçmalıktı.Hemen kapıyı açtım ve kanlara basmamaya dikkat ettim.Artık damla halini almışlardı ve koridorun ortalarına doğru kesiliyordu.Merdivenlere ilerlerlerken gözlerim hala yerdeki kırmızı şeylerdeydi.Yavaş bir şekilde basamaklardan inerken hala akşam ne yaşadığımı hatırlamaya çalışıyordum.Salonumuzdaki koltukta biri uyuyordu.Anlaşılan Seksi Popo burada uyumayı tercih etmiş.Peki ya o kırmızı kurumuş sıvı?Koltuğa yaklaşınca o uyuyanın Seksi Popo olmadığını anlamam geç olmamıştı.Yüzünü koltuğun yastıklarının altına soktuğu için kim olduğunu anlayamıyordum.Yoksa ben kendimi aşıp grup mu yapmıştım?Bu çok iğrenç.Belki evime girmiş bir hırsızdır ve yorulup uyuya kalmıştır.Düşündüklerimin hiçbiri olmasın diye dua ederek mutfağa ilerledim.Hemen çekmeceleri karıştırıp bir bıçak buldum.Kendimi korumam gerekebilirdi.Ellerim titriyordu.Korkuyordum.Derin nefesler almaya başladım.Bunu yapabilirim.Kendimi koruyabilirim,tıpkı 17 yıldır yaptığım gibi.Arkamı dönmemle çığlık atmam bir oldu.Bayılacağımı sandım.

"Her zaman seni kurtaran insanlara bir bıçakla mı teşekkür edersin?"

"Seni tekrar görmeyi beklemiyordum.Ayrıca evimde kim olduğunu bilmediğim adamları görünce normal olarak bu şekilde davranırım onlara 'iyi ki evime geldiniz beni öldürmeden gitmeyin'demem"

"Normal olarak?Sen bu evrendeki en anormal şeysin Marissa.Ben seni bundan sonra sürekli görmeyi planlıyorum ama"

"Bak..evimde ne işin var bilmiyorum.Ve sana yemin ederim bir goril kıçını bile senin suratına tercih ederim Alex"dedim elimdeki bıçağı yerine koyarken.

"Beni bu kadar çok sevdiğini bilmiyordum" dedi ve gülüp mutfaktan çıktı.Onun peşinden gittiğimde koltuğa yeniden oturmuş olduğunu gördüm.Koltuğa doğru gittim ve tam karşısına dikildim.

"Hala burada ne işin olduğunu söylemedin.Ayrıca hayatını kurtaran biri derken neyi kastettin?"

"Bilmiyor muydun?Ben burada bankacı olarak işe başladım"dedi ve kahkaha atmaya başladı.