-BEBEK-

-BEBEK 5.BÖLÜM-

-Martina-

"Ruggero yemin ederim!"

Bir bardak daha.

"Ruggero lütfen dur! Lütfen."

İki bardak birden.

"Ben seni seviyorum.Bunu düşünür müsün? Anımsa.Nolur yalvarırım yapma.Sakinleş!" diye bağırdım.

Jorge bana mesaj atmıştı ve 'aşkım' yazmıştı.Ayrıca 'dün geceyi unutamadım bebeğim' yazmayı da unutmamıştı.Cezasını çekecekti zaten.Ama önce burayı halletmeliydim.

Neyse,Ruggero'da mesajı görmüştü ve haliyle açıklama istemişti.Ben de her ne kadar kıvırsam da yakalanmıştım en sonunda.

Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.

"Benden sakin olmamı mı bekliyorsun? Eğer istediğiniz bu ise kusura bakmayınız.İstediğinizi veremem.Zaten Jorge vermiştir size yeteri kadar.Öyle değil mi?"

"Sevgilim,lütfen benimle 'siz' diye konuşma.Lütfen."

"Birincisi bana sevgilim deme.İkinciside biz ayrıldık bunu kabullen.Ben gidiyorum."

Ceketini aldı,kapıdan çıkıyordu.Adeta ışık hızıyla kapıya koştum.Gitmesine izin veremezdim.

"Lütfen.Açıklamama izin ver." Yalvarma taktiklerim her zaman Ruggero'da büyük etki yaratırdı.Sanırım bu konuda daha çok bir deprem etkisi bıracak.Sonunu tahmin edemediğim bir deprem.

Gerçi her deprem öyle değil midir? Sonu belirsizdir.Ölüm? Kalım? Sağ? Salim? Kırık? Dökük? Yaralı? Sakat? Felç? Hiç birini tahmin dahi edemezdik.Tanrı ne derse oydu.Bize olması gerektiği gibi yaşatırdı hayatı.Acı - tatlı , mutlu - üzgün vesaire...

Mesela şu an üzgün dönemini atlatıyordum.Veyahutta atlamayacağım bir döneme girmiştim.

"Bitti.Ayrıldık.Şimdi izin verirsem başka kızların yanına gitmem gerekiyor.Anlarsın ya." Yamuk ağız sırıttı ardından göz kırptı.

Bu ucuz numaralarla beni kıskandırabileceğini sanıyor ama çok yanılıyor.Kesin Samu ya da Damien'a falan gider.Sabah geri döner.Ben bilmiyor muyum sanki?

Ama onun  bilmediği bir şey var.Ya ben Jorge ile buluşmaya gideceksem? Belki sabah gözlerimi Jorge'nin yatağında açarım.Belli mi olur?

-Jorge-

"Sen benim telefonumla ne yapıyorsun orada Diego?" dediğim an telefonumu yatağın üzerine fırlattı.Telefon yataktan 3 cm yukarı hoplayıp geri düşmüştü.

Kaygılı bir şekilde " Hiç.Hiç bir şey yapmıyordum da.Sen ne zaman geldin? " dedi.

"Şimdi geldim.Ne oldu ki? Odama girerken sana haber mi vereceğim?"

"Tamam Jorge tamam.Sadece Mechi'ye mesaj atıyordum." dedi.Lütfen Diego,lütfen yalan söyle.

"Mechi mi? Mercedes? Tanrım o kız tam bir facia Die! Lisede 4 yıl peşimde koştu.Sonra üniversitede her çıkış saatinde beni okuldan alıp eve götürüyordu.Psikopattı."

Gerçekten de öyleydi.Sarı saçlarını savurarak ortalıkta dolanıyordu ve bu benim sinirime dokunuyordu.Yaptığı her harekete gıcık oluyordum.Mesela tahtaya kalkamasına bile gıcık oluyordum.Ama zalim felek işte.Geldi her adımına gıcık olduğum kız bana aşık oldu.Kaderde değil bu bence.Komplo,oyun.

Bir kahkaha patlattı Diego.Beni sinir etmeyi çok seviyordu ve bunu başaran diğer herkesi...Bu yüzden Mercedes'i bana yakıştırıyordu.İkisi bir olup peşimde koşuyorlardı.Sülük gibi böyle.Hiç sevmem öyle insanları.

"Telaşlanma.Kabul etmedi zaten."

Nefesimi verdim.Şu sıralar birlikte olduğum o kızı düşünüyordum ve kafamı meşgul etmek istemiyordum.Buluştuğumuz zaman ona hafiften yaklaşacaktım.Buluşma saati bir gelsin.Hazırlanmaya başlayayım.Sahi saat kaçtı ki?

"Ne oldu Jorge? Telaşlı görünüyorsun." dedi imalı imalı.

"Bugün o kızla buluşacağım da.Saat kaç bilmiyorum."

"Saat 12.30.Siz kaçta buluşacaksınız?"

"13.00'de buluşacağız.Neyse sen çık ben hazırlanayım.Ha bu arada,bana şans dilemeyi unutma !"

"Bol şans."

Hadi bakalım Jorge.Git ve eğlen bakalım.