Bataktan Aşka... (TAMAMLANDI.)

Final...

"İşte çocuklar anneanneniz ile ilk tartışmamız böyle oldu. Sonra gidip gönlünü aldım, araya kırgınlıklar girdi ama dedeniz affettirdi kendisini." Elimi Lina'nın elinin üzerine koyarak hafifçe okşadım. 40 yıl geçmişti o günlerin üzerinden...

O zamanlar Cem ve Ada evlenmiş, bir erkek bebekleri olmuştu. Lina üniversiteyi kazanamamıştı. Özel bir üniversitede okumuştu. Çok kırılmış, çok yıpranmıştık ama bir şekilde ayağa kalkmıştık birlikte. Bir süre sonra babası vefat etmişti. Geriye bıraktığı mektupta, pişmanlıklarının izlerini görmüştük.

Lina üniversiteyi bitirdiğinde ona evlenme teklifi etmiştim, evlenmiştik. İki kızımız vardı, 3 tane de torunumuz... Mutluyduk, aile olmak zordu ama biz başarmıştık. Her hafta torunlarımızı karşımıza alır, geçmişi anlatırdık onlara. Onlarda bıkmadan dinlerdi bizi, bıkmadan usanmadan.

Büyük kızımız Elif, bizi yemeğe çağırdığında yine el ele tutuşarak masaya gittik. İkimiz de yüzümüzde gülümsememizle izliyorduk; sürekli tartışan torunlarımızı, bizimki kadar büyük bir aşkla birbirine bakan çocuklarımız...

Biz içeri geçtiğimizde kızlar masayı topluyordu. Torunlarımıza beraber komik hikayeler anlatırken, damatlarda eşlerine yardım ediyordu. O güzel yüreği sayesinde biz bu kadar mutluyduk. Bu kadın, bana bu aileyi bahşettiği için ona minnettardım.

Çocuklar hava kararmaya başlarken eve gitmek için hazırlanmışlardı. Her hafta yaptığımız gibi birbirimize sarıldık vedalaştık. Onlar giderken izledik. Onlar bizim birer yansımamızdı...

İkimizde tekli koltuklarımızı oturup ellerimizi tuttuk. Sanki ellerimiz ayrılsa, birbirimizi kaybedecekmişiz gibi. Gözlerimiz buluştu, o an gözlerinden bir acı geçti. Sağ elini alarak, kalbinin üzerine koydu. Benimde bedenim acı ile kasılırken, elimi kalbimin üzerine koydum. Bilincimi kaybetmeden gözlerimin önünden yaşadığımız o güzel anılar geçti bir bir... Son görüntü de ise el ele vererek hayatımızın son bulduğu an vardı...

SON...

Evet, hikayemiz sona erdi. Biraz erken bitirmek zorunda kaldım ama aklımdaki son böyleydi. Bu hikaye bana çok şey kattı. Öncelikle hepinize bu süreçte yanımda olduğunuz için teşekkür ediyorum. Eğer bir kusurum varsa hepinizden özür diliyorum. Bana desteğini hiç eksik etmediğiniz için size minnettarım. Her birinizi tanımadan çok sevdim. Benim Masalım... isimli hikayemde görüşmek üzere. Bir süreliğine ayrı kalacağız ama emin olun sizler benim hayatımda çok büyük bir yer kapladınız ve bunu size ödeyemem. Sizlerden ricam bu hikaye hakkında düşüncelerinizi son kez bana iletin, hepsine bakıp cevap vereceğim. Kendinize iyi bakın...