Cheescake'im Olur Musun? ✔

>_< 1

Hava açıktı, güneş yüzünü yakıyordu ve Daehyun sıcaktan nefret ederdi. Oysa ki yaz gelmek üzereydi ve yapabileceği hiçbir şey yoktu. Nihayet okuldan içeri girdi ve dolaplara doğru ilerledi. Krem rengi dolabı açtığında yine o beyaz zarfı görmüştü. Yaklaşık bir yıldır bu zarflardan alıyordu. Üstünde isim yazmayan bu zarfları ilk gördüğünde anlam verememişti. Sınıfına gidip içini açmıştı. Sadece kısa bir not yazıyordu.

"Seni seviyorum Dae Hyung"

Başta garip gelmişti. Neden bir erkek ona aşk mektubu yazsındı ki. Dalga geçtiklerini falan düşünmüştü. Fakat bir gün değil iki gün değil, tam bir yıldır bu kısa notları alıyordu. Bir şaka bu kadar uzatılmazdı. Büyük ihtimalle bunu yazan kişi okuldan biriydi, ondan küçüktü ve dolabını biliyordu. Fakat tahmin edebildiği sadece bu kadardı. Bir de ona aşıktı.

Aslına bakarsanız bu mektuplar onun hayatı olmuştu artık. Birinin size sürekli hoş şeyler söylemesi güzeldi. Ancak bazen de izlendiğini hissetmiyor değildi. Öyle ki mektuplarda "Haklıydın, o kız öyle yapmamalıydı.", "Gülümsemen keşke sadece bana ait olsa.", "Geçmiş olsun hyung." gibi ifadeler yer alıyordu.

Daehyun her zamanki gibi düşünerek bir şeyler elde edemeyeceğinin farkındaydı. Merak onu kemirse de, bunu yazanı görmeyi çok istese de yapabileceği bir şey yoktu. Aslında tek yapabildiği mektupları okumak ve sonraki günü beklemekti.

Bugün de aynı rutini tekrarlayarak zarfı çantasına sıkıştırıp sınıfına ilerledi. Son sıraya gidip oturdu. Arkadaşı Junhong ve Jongup bugün gelmemişti. Junhong hastaydı ve Jongup da büyükannesini ziyarete gitmişti.

Beyaz zarfı çantasından çıkardı ve mavi kağıdı eline aldı. Her gün farklı bir renk kağıda yazıyordu çocuk. Bunların anlamını çözmeye çalışıyordu. Eve gidince yine bakacaktı.

"Nasılsın Dae Hyung? Ben çok yoruldum. Seni her gün görüp de gözlerinin içine bakamamaktan, gülümsemene karşılık verememekten yoruldum. Biliyorum, beni sevemezsin.. Olsun, aşık olmaktan yorulmadım ben >_<"

Mektuplar bazen Daehyun'u mutlu ediyordu, bazen de tarifsizce hüzün veriyordu. Daehyun daha önce hiç aşık olmamıştı, anlayamazdı ama anlıyormuş gibi hissediyordu. Ona sarılmak ve gülümsemelerinden birini sunmak istiyordu. Keşke bir kere olsun görebilseydi onu...