>_< 9

453 57 2
                                    

Youngjae ilk dakika geçerken heyecanlıydı. İkinci dakika biterken çok heyecanlıydı. Dördüncü dakikada yerinde duramıyordu. Ve beşinci dakikada ne yapacağını bilemez halde telefona bakmaktaydı.

Birden telefon çaldı. Youngjae buna hazır değildi! Oysa ki Daehyun düşünceli davranarak ona haber vermişti. Yah, hemen telefonu açmalıydı, şimdi düşünmenin sırası değildi!

" Merhaba Youngjae! Bu sensin değil mi? "

Adını onun ağzından duymak inanılmazdı.

" Hey Youngjae, orada mısın? "

Adını söylüyordu..

" Youngjae?! Beni duyabiliyor musun? "

...

" Youngjae?!?! Acaba yanlış numara mı? "

Nihayet Youngjae'nin aklına cevap vermek geldi.

" B-benim hyung.. "

Youngjae nabzını hissetmiyordu..

" Oh, bu sensin. Sen iyi misin Youngjae? "

" Üzgünüm hyung.. Evet, iyiyim.. "

Youngjae ne dediğinden habersizdi. Sadece onun sesini dinlemek istiyordu. Neden kendisine bir şeyler sorup duruyordu ki şimdi?

" Sevindim. Ne yapıyorsun? Ben çok sıkıldım. Evde yapacak hiçbir şey yok. "

Youngjae tam üç saattir psikopatça bu aramayı düşündüğünü söyleyemezdi değil mi? Bir şeyler uydurdu.

" Yemek yedim ve televizyon izledim hyung. "

Bu konuşma biraz garip gidiyordu. Sanki soru cevap yapıyormuş gibi. Youngjae onunla konuşabilmesi gerektiğini fark etti. Artık biraz daha iyiydi, kelimleri toparladı.

" Üzgünüm hyung, biraz dalgınım. Sen nasılsın? Beni aradığın için teşekkür ederim."

" Youngjae-ah bana sürekli teşekkür etmene veya benden özür dilemene gerek yok. Ben bunu sen istediğin için değil kendim istediğim için yapıyorum. Ayrıca iyiyim, sesini duymak günümü güzelleştiriyor."

Youngjae ne diyeceğini bilmiyordu.. Aklı ağzına hükmedemiyordu. Onun cidden konuşma problemi vardı, özellikle de Daehyun'la.

" Youngjae-ah, benimle konuşmak istemiyor musun? Yorgun musun? İstersen daha sonra da konuşabiliriz. "

" H-hayır hyung. Seninle konuşmayı istiyorum. Çok istiyorum ama ne diyeceğimi bilemiyorum.."

~•~•~•~•~•

Daehyun bu ilginç konuşmadan sonra Youngjae'nin biraz hasta hissettiğine karar verdi. Ya da yorgundu. Bilmiyordu, belki de telefonda konuşmayı sevmiyordu. Onu zorlamak istemedi. Ona zaman tanıyacaktı. Ama daha ne kadar sabredebilirdi bilmiyordu...

Selam! Nasılısınız babyz? Ben iyiyim, DaeJae'yi yazarken çok eğleniyorum. Siz de okumayı seviyor musunuz? >_<
Bölümler hızlı ya da yavaş mı ilerliyor? Sizin düşünceleriniz benim için çok önemli^^ Kendinize dikkat edin, havalar soğuk, brr~~ Yeni bölümlerde görüşmek üzere :D

Cheescake'im Olur Musun? ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin