Let's get loud

κ8

''το υποσχέθηκες '' φώναξα γελώντας καθώς με γαργαλούσε , ''δεν υποσχέθηκα τίποτα '' γέλασε και τον κοίταξα με το δολοφονικό μου βλέμμα , ''είπες ότι όταν θα έχω τα γενέθλια μου θα μου πάρεις δώρο τις γόβες που ήθελα '' , ανακάθισα στον καναπέ και κοίταξα τον αδελφό μου με ένα θυμωμένο βλέμμα . '' δεν νομίζεις ότι είσαι πολύ μικρή για γόβες ;'' ρωτάει , μα καλά πόσο τσιφούτης είναι ; , '' Έντ σοβαρέψου γίνομαι 18 , πες απλός ότι είναι πολύ ακριβές ''  . Με κοιτάει με ένα πονηρό βλέμμα και σηκώνεται από τον καναπέ , πάει στην κουζίνα και φιλάει την Αλίκη στον λαιμό καθώς εκείνη κάνει την ζύμη για την πίτσα . Ύστερα πάει στο δωμάτιο τους και βγαίνει έξω με μια μεγάλη σακούλα . ''χρόνια πολλά σπόρε '' λέει και ένα χαμόγελο ως τα αυτιά εμφανίζετε στα χείλι μου , πηδάω από τον καναπέ και τρέχω πάνω του αγκαλιάζοντας τον . '' θα τις φορέσω σήμερα στο κλαμπ που θα πάμε '' χοροπηδάω σαν μικρό παιδί και βουτάω την σακούλα από το χέρι του . Κάθομαι στον καναπέ , οι υπέροχες μαύρες γόβες με τα μικρά διαμαντάκια να την στολίζουν βρίσκονται επιτέλους στα χέρια μου . '' πόσο σε αγαπώ αδελφούλι μου '' ουρλιάζω και τις φοράω για να τις περπατήσω για πρώτη φορά .
***
"Α το γαϊδούρι, ούτε χρόνια πολλά δεν σου είπε ;"
Ο Αλέξανδρος με κοίταξε γουρλώνοντας τα μάτια του , έσφιξα περισσότερο την κούπα στο χέρι μου για να μην φωνάξω , όσο μου το θυμίζουν τόσο θέλω να βάλω τα κλάματα . "Όταν σηκώθηκα δεν ήταν καν σπίτι και έτσι πήγα στην Αλίκη "
Απάντησα στενάχωρα , ήθελα τόσο πολύ να μου πει χρόνια πολλά και να με βάλει στην ζεστή αγκαλιά του .
"Μην ανησυχείς , μπορεί να σου ετοιμάζει κάτι , ίσως ..." Μου λέει με δυσπιστία , και εγώ αυτό θέλω να πιστεύω .
"Όμως δεν πειράζει , έχεις εμένα και τα παιδιά'' λέει και έρχεται κοντά μου , ανοίγει τα χέρια του και πέφτω στην ζεστή αγκαλιά του ,'' έχει ένα διαμάντι δίπλα του , και δεν ξέρει πως να του φερθεί '' . Ψιθυρίζει και αναστενάζω , γιατί μου φέρεται έτσι γαμώτο ? , '' χμ... θέλεις να φτιάξουμε κουλουράκια ? '' με ρωτάει και πετάγομαι προς την κουζίνα , '' σήκω '' τον τραβάω με χαρά και γελάει , τα γαλανά του μάτια με κοιτάνε και νιώθω τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν , είναι τόσο γλυκούλης , γιατί αυτή η κοπέλα τον απάτησε άραγε ?

***

''πρόσεχε ρε '' ο Αλέξανδρος μου φωνάζει καθώς βάζω το μίξερ στο ποιο δυνατό . '' μην φοβάσαι ρε , είμαι μάστερ σε αυτά εγώ '' χαμογελάω περήφανα και το δυναμώνω ποιο πολύ , το αλεύρι πετάγεται πάνω μας και με μια κίνηση ο Αλέξανδρος το βγάζει από την πρίζα. '' είσαι καταστροφή γλυκιά μου '' , γελάει . '' όχι δεν είμαι '' παραπονιέμαι και τον νιώθω να έρχεται πολύ κοντά μου . Το δάχτυλο του κατευθύνεται στην μύτη μου και την σκουπίζει , χαχανίζω όταν καταλαβαίνω ότι σίγουρα είμαι γεμάτη με αλεύρι. Με κοιτάει και οι ματιές μας κλειδώνουν , γαμώτο είναι όμορφος ο μπαγάσας . Γέρνει ποιο κοντά μου και τα χείλι του είναι έτοιμα να ακουμπήσουν τα δικά μου όμως το δάχτυλο μου που ακουμπάει πάνω τους τον σταματάνε . '' όχι , είμαστε μόνο φίλοι θυμάσαι ?'' του χαμογελάω αχνά και το κάνει και εκείνος . '' ναι έχεις δίκιο , ''έχεις δίκιο συγγνώμη , απλά αυτά τα μάτια σου , γαμώτο , ας το ξεχάσουμε έτσι και αλλιώς δεν έγινε τίποτα '' λέει και ξαναβάζει το μίξερ στην πρίζα . '' ποιο σιγανά αυτήν την φορά μεγάλη μου '' γελάει και το κάνω και εγώ , έχει δίκιο δεν έγινε τίποτα .