Let's get loud

Κ21

"Μπορείς να μου πεις τι ακριβώς έβλεπες και σε τρόμαξε τόσο πολύ;" Την ρωτάω και μου κοπανάει τον ώμο απαλά . Λες και είμαι φιλαράκι της ρε πούστη . "Άκου να δεις Αλέξανδρε , είσαι πολύ περίεργος και ως γνωστών η περιέργεια σκότωσε την γάτα . Δεν θες να πάθεις το ίδιο έτσι ;" Με ειρωνεύεται και μου την σπάει όταν κάποιος μου συμπεριφέρεται έτσι . Αμέσως της πιάνω τον καρπό και της τον σφίγγω . Κάνει έναν μορφασμό πόνου , την τραβάω κοντά μου φέρνοντας τα πρόσωπα μας σε απόσταση αναπνοής .
"Νομίζω ότι μου οφείλεις μια εξήγηση για όλο αυτό που γίνεται , και επίσης γιατί προσπάθησες να χωρίσεις τα παιδιά " γρυλίζω νευριασμένος , αυτή η κοπέλα δεν έχει καθόλου καλή συμπεριφορά . " άκου να δεις , δεν σε αφορά τίποτα από αυτά που έχουν γίνει ένας απλός φίλος τους είσαι " μου λέει και αρχίζω να τα παίρνω στ'αλήθεια, αφήνω το χέρι της και πιάνω τον λαιμό της κολλώντας το κεφάλι της στο μαξιλάρι απαλά , ποτέ δεν έχω πειράξει γυναίκα , και ούτε θα το κάνω , να την τρομάξω θέλω απλά λιγάκι , και όντος το κατάφερα .
Τα μάτια της γουρλώνουν και με κοιτάει τρομαγμένη  .
"Πες μου γιατί ο Σέθ σε ανάγκασε να το κάνεις όλο αυτό " της ψιθυρίζω απειλητικά και ύστερα αφήνω τον λαιμό της . Δεν θέλω να την κάνω κακό .
"Εντάξει εντάξει θα σου πω , και να φροντίσεις τα παιδιά να τα μάθουν όπως στα είπα , δεν ήθελα να πληγωθεί η ξαδέλφη μου παρόλο που την ξέρω λίγο " λέει και δείχνει πως είναι λυπημένη με όλο αυτό που έχει γίνει . Ξαφνικά αρχίζω να λυπάμαι και εγώ , αλλά όχι τόσο , πρέπει να μάθω όλη την ιστορία , αλλιώς θα είναι ακόμα μια σκύλα για εμένα .
"Λοιπόν , εγώ τα είχα με έναν από την συμμορία του Σέθ ,τον έλεγαν Χρήστο , ήμασταν τέλεια μαζί μέχρι που με χώρισε για κάποιον λόγο που δεν θα μάθω ποτέ , αυτό με πλήγωσε τόσο πολύ που αποφάσισα να πάω στην Θεσσαλονίκη με τον αδελφό μου ώστε να μην τον ξαναδώ ποτέ " λέει και καταπίνει με δυσκολία προσπαθώντας να κρύψει τα δάκρυα της μπροστά μου , ύστερα μετά από προσπάθεια συνεχίζει να μου αφηγείται . "Όταν ο Σέθ έμαθε ποια είναι η ξαδέλφη μου με απείλησε ότι αν δεν χαλάσω την σχέση της ο Χρήστος θα πεθάνει από τα δικά του χέρια , είναι τρελός για αυτήν την κοπέλα και ικανός να σκοτώσει, και τώρα το θέμα είμαι ότι δεν ξέρω τι θα του κάνει αφού δεν τα κατάφερα  " λέει και τελικά ξεσπάει σε λυγμούς . Χωρίς το μυαλό μου να μπορέσει να το σκεφτεί ανοίγω τα χέρια μου και την βάζω στην αγκαλιά μου την οποία και δέχεται σφίγγοντας στην γροθιά της την μπλούζα μου , νομίζω ότι δεν υπάρχει λογική αυτήν την στιγμή , μιλάει μόνο η καρδιά .
***
Ολίβιας pov *
"Νομίζω πως ήρθε η ώρα να μπούμε μέσα και να ζητήσουμε ήσυχα στην κοπέλα εξηγήσεις , για να την πυροβόλησε ο Σέθ λέγοντας της ότι δεν ήταν καλό κορίτσι λογικά θα την είχε απειλήσει " λέω στον Έρικ και εκείνος μουρμουρίζει καθώς έχει κλείσει τα μάτια του στηριγμένος πάνω στον ώμο μου . "Σήκω γαϊδούρι " τον κοπανάω στο κεφάλι και πετάγεται από την θέση του γελώντας . Σηκωνόμαστε και σιγά σιγά εγώ ανοίγω την πόρτα ,αυτό που βλέπω μπροστά μου με κάνει να ανοίξω διάπλατα τα μάτια μου , ο Αλέξανδρος κρατάει σφιχτά την ξαδέλφη μου στην αγκαλιά του και εκείνη κλαίει με λυγμούς, όταν ο φίλος μου αντιλαμβάνεται την παρουσία της φιλάει την κορυφή του κεφαλιού της ψιθυρίζοντας της ''ησύχασε τώρα '' γλυκά , εκείνη κουνάει το κεφάλι της καταφατικά σκουπίζοντας την μάσκαρα που έχει κυλίσει κάτω από τα μάτια της . Έχω μείνει άφωνη με την συμπεριφορά του Αλέξανδρου , δείχνει τόσο γλυκός με αυτή την καλή συμπεριφορά του , ίσως και να ταιριάζουν κάπως , αν τελικά η Ελίνα δεν είναι η σκύλα που έδειχνε πριν λίγες ώρες . Καταπίνω αργά και κάθομαι δισταχτικά στην άσπρη σκληρή καρέκλα δίπλα της . Κοιτάω τα πράσινα μάτια της που έχουν κατακοκκινίσει από το κλάμα της , εκείνη με κοιτάει δαγκώνοντας το ροζ κάτω χείλος της μετανιωμένη . Της χαμογελάω ελαφρά και απλώνω το χέρι μου πιάνοντας το δικό της . '' ξέρω ότι δεν είχες από μόνη σου πρόθεση να χωρίσεις εμένα με τον Έρικ , όμως θα ήθελα πολύ να μάθω πως ακριβώς σε απείλησε το πρώην αγόρι μου '' λέω ήσυχα καθώς την κοιτάω στα μάτια , όταν τελειώνω την πρόταση μου τα μάτια την γεμίζουν με πόνο . τα σφίγγει δυνατά και ξεφυσάει ανοίγοντας τα ξανά , σαν αυτό που είναι έτοιμο να πει να της είναι πολύ δύσκολο. ''λοιπόν ... εγώ '' πάει να πει αλλά το χέρι του Αλέξανδρου που ακουμπάει το άλλο χέρι της την σταματάει κάνοντας την να τον κοιτάξει απορημένη . '' άστο θα τα πω εγώ , ησύχασε '' της λέει όμορφα και εκείνη κουνάει καταφατικά το κεφάλι της , πρέπει να είναι πολύ εξαντλημένη με όλα αυτά ώστε να μην την πει στον Αλέξανδρο ή κάτι τέτοιο .