True Love, At Last (Mini-series)

"The Beginning"

Natapos na ang intrums. Champion ang red warriors with the record breaking 5-0 no loss record for the first time in the history of the university. And once again, I, Chris Santos, is your MVP.

Nagsend ako ng message sa lahat ng barkada. "Hi guys. Walang pasok ngayon. Kung sinong pwede sumama sa mall para kumain at manood ng sine, kitakits tayo sa harap ng coffee bean. See you later!!"

Samantha: "Sorry Chris. Hindi ako pwede. Mag a-out of town kami ni James. Paalis na kami. I hope you understand."
Christian: "Pre hindi ako pwede eh. Papasyal kami ng pamilya ko sa Boracay. Sorry."
Cesca: "Hi pouts. I'm sorry. I can't hang out with you right now. We have some family problems.. sorry again."

Kalungkot naman. Walang makakasama sakin...

"Ok lang Samantha. Enjoy kayo ni James :) ingat kayo.."
"Ok lang pare. Bumawi ka na sa pamilya mo hahaha... tigilan mo na kakagimik mo... ingat."
"Its ok pouts. I hope you can fix those problems... have a blessed day pouts :)"

Madali lang umintindi ng tao. At sanay na kong umintindi. Bahala na. Aalis na lang ako mag isa.

Tumingin ako ng basketball shoes sa isang store. Pagkalabas ko, pumunta ako sa coffee bean para bumili bago gumala uli. Pagkabili ko, may nakita akong pamilyar na mukha. Nilapitan ko. "Hi?" "Oh. Andyan ka lang pala Chris eh." "Princess??????" Omg.. hindi ko inasahan to hahaha..... "Tara na. Ikaw na lang kasi hindi ko pinaka ka close sa barkada eh... its been 2 weeks... may 2 linggo pa tayong bakasyon. I wish I can spend those days with you..." Kinikilig nanaman ako hahaha.... "Sure. Gusto ko ring makilala pa kita ng lubos :)"

Nilibre ko si Princess sa isang restaurant. Nagtatanungan kami.
"Anong favorite color mo Princess?
"Black amd white. Ikaw?"
"Black and red."
"Favorite ko rin ang red eh.. Anyways anong pinaka unexpected na nangyari sayo?"
Hindi ko na kayang tiisin yung nararamdaman ko. "Ang pinaka unexpected na nangyari sakin ay ang magmahal uli ako kahit na sinaktan na ako ng sobra. Hindi ko alam kung bakit. Pero simula ng nagkakilala tayo, ang gaan ng pakiramdam ko. Napapasaya mo ako sa tuwing ang bait bait mo sakin. Sa nakalipas na dalawang linggo, alam kong maikling panahon lang ang pinagsamahan natin. Pero Princess, tingin ko MAHAL NA KITA... Na kahit takot parin akong magmahal, gusto kong masubukang magmahal at mahalin uli sa pangalawa at huling pagkakataon... Pero hindi kita pipilitin. Kung wala kang nararamdaman sakin, ok lang. Ang mahalaga sakin, naipadama ko ang pagmamahal ko sa huling taong mamahalin ko... Princess mahal kita..."

"Sorry..." I already knew it. All of these were all failure. "Sige na. Ubusin mo na yung pagkain mo. Bayad na yan. Ingat ka na lang sa pag uwi mo. Bye..."

"Hey." Ayoko na. Masakit. "Ano yun?" "Sorry... hindi ko kasi masabi sayo kase nahihiya rin ako... Pero salamat sayo dahil ngayon, may lakas na ko ng loob para sabihin ito sayo. Chris, MAHAL DIN KITA."