MAVİ VE UZAY

52.BÖLÜM:KURTARICI MELEĞİM

Keyifli okumalar...

(Selin)

Ali'nin aniden ayağa kalkması beni korkutmuştu.Evin içinde tur atıp durdu.Sürekli başı ellerinin arasındaydı.Kendi kendine:

"Babam yapmadı, babam katil değil" duyup duruyordu.

Kalkıp yanına gittim.Omuzlarından sarstım.O şaşkınca bana bakarken ben de onu sakinleştirmeye çalışıyordum.

"Güçlü ol Ali.Baban için güçlü ol.Onun yanında olman gerek şimdi"

Birden toparladı kendini.Bana sarıldı.

"Haklısın Selin.Babam için güçlü duymalıyım"

Elimi tuttu.Kapıdan kendimizden emin bir şekilde çıktık.Arabaya binerken birbirimize bakıp güç aldık.Haluk abi bunu kesinlikle yapmamıştı.

...

(Ali)

Karakola geldiğimizde içim gerçekten kötü olmuştu.Babamı o halde nasıl görecektim? Ben bu düşüncelerle cebelleşirken elimde Selin'in elinin sıcaklığını hissettim.Ona baktım.Bakışları bana güven veriyordu.

Sımsıkı tuttum elini ve birlikte içeri girdik.Babamın avukatını gördük ve yanına gittik.

"Metin Bey.Durum ne?"

"Bu sabah Levent Korkmaz'ın kaybolduğu bilgisi geldi.Bir yakını öldüğünü söylemiş.Boş bir depoda Levent'in kanıyla, Haluk Bey'in parmak izinin olduğu bir silah bulunmuş.Cinayet şüphesiyle buraya alındık"

"Adam ortada yok mu yani?"

"Maalesef.Bu da ölüm iddiasını doğruluyor ne yazık ki.."

"Ama bu çok saçma.Daha ortada ceset bile yok!"

"Adamın canlı olduğunu ispatlamaktan başka çaremiz yok Ali Bey"

"Allah kahretsin!"

Hemen yanıbaşımdaki masayı tekmelemekten başka bir şey yapamadım.

(Selin)

Ali'yi uzun zamandır bu kadar sinirli görmemiştim.Biraz olsun sakinleşmesi için uğraşıyordum.

"Sakin ol Ali.."

Ali çaresiz gözlerle bana bakıyordu.Yardım isteyen küçük bir çocuk gibi... Acı çektiği belliydi.Elini tuttuğumda hissedebiliyordum bunu..

Avukat, bizi Haluk abiyle görüştürmek için çabalıyordu.Nihayet güzel haberle geldi.Onunla görüşecektik.

Hemen odaya girdik.Ali, babasına öyle bir sarıldı ki.. Sanki yıllardır görmüyormuş gibi..

(Ali)

Babama sarıldığım an anlamsız bir şekilde yüküm hafiflemişti.Biraz da olsa rahatlamıştım.O da bana sımsıkı sarılıyordu.Çaresiz olduğu belliydi.

Masaya oturduk.Babam oldukça güçsüz görünüyordu.Sonunda sordum.

"Neler oluyor baba?"

Başını yavaşça kaldırıp bana baktı.Yorgun ve boş gözlerle..

"Ben hiçbir şey yapmadım oğlum.Yapmadım"

"Bunu biliyorum baba.. Hatta eminim.Ama herşeyi olduğu gibi anlatır mısın?"

Babam, öksürdü önce.Cesaretini topladı ve konuşmaya başladı:

"Dün toplantı için şirketten çıkmıştım.Tam arabaya binecekken o herif geldi.Silah dayadı kafama.Zorla bir depoya götürdü.Sadece ikimiz vardık.Önce bağırıp çağırdı.Sizi öldürmekle tehdit etti.