Hoofdstuk 15

19 4 1
                                    

'Aiden,' riep Jazz naar me. 'Ga achter me staan!'

Ik doe wat ze zegt. Angstig kijk ik van haar naar het monster en terug. Beide maken ze zich klaar om aan te vallen.

'Kom maar op Dragon,' gilt ze strijdlustig en ze ontbloot haar scherpe tanden. Als antwoord krijgt ze een schril gekrijs terug. Het monster sluipt dreigend naar haar toe met zijn klauwen helemaal uitgestrekt klaar om aan te vallen.

Jazz die niet lomp is sluipt ook om het monster heen. Wachtend totdat het monster zou aanvallen. Ze moet niet al te lang wachten. Het monster doet een schijn beweging met zijn staart. Jazz springt opzij, maar het is juist wat het monster wilde. Even is Jazz afgeleid door de staart en zie ze de poot met klauwen niet aankomen.

Ik zie dat het monster Jazz wilt verscheuren met zijn poten en dat ze nooit op tijd de aanval kan afweren. Impulsief loop ik naar de poot die Jazz wilt verscheuren. Met mijn volle gewicht loop ik tegen Jazz aan zodat ze op de grond valt. Maar nu ben ik juist te laat om de aanval te kunnen ontwijken. De klauwen van het monster scheuren mijn t-shirt kapot. Een vreselijke pijn snelt ineens door me heen, wanneer de klauwen ook de huid onder mijn t-shirt kapot scheuren. Kreunend stort ik neer op de grond. Met mijn hand druk ik tegen mijn borstkas, dat bloeide.

'Aiden,' riep Jazz. 'Kom daar weg. NU!' Ik kijk om me heen en zie hoe het monster zich weer klaar maakt om me aan te vallen.

Krabbelend kom ik terug overeind. Wankelend sta ik op mijn benen. Ik wil naar Jazz toe lopen, maar iets zwaars raakt me en tilt me van de grond. Ik vlieg door de lucht en een paar meters verderop beland ik met een dreun op de grond. Happend naar adem lig ik plat op mijn rug. Wazig kijk ik om me heen.

Onscherp zie ik hoe Jazz een aanval doet naar het monster, maar het monster weert de aanval met gemak af.

Eén ding weet ik al goed. We kunnen het nooit halen tegen dat monster en zeker niet alleen.

Kreunend kom ik moeizaam overeind. Mijn spieren en beenderen protesteerde hevig. Duizelig als iets sta ik wankel op mijn benen.

Uit mijn ooghoeken zie ik hoe het monster zich klaarmaakt om Jazz neer te steken met zijn gif groene angel, maar Jazz heeft het niet door. Als ik nu niets ga doen dan word dat haar dood.

Als in een soort trance spurt ik naar haar toe. Alles voor me vertraagde. Ik zie hoe de angel langzaam aan boven het hoofd van het monster hangt. Dreigend zwaait het ding heen en weer. Wachtend wanneer het juiste moment is om aan te vallen.

'Jazz, kijk uit,' schreeuw ik waarschuwend. Traag kijkt ze me aan. Ik wijs wild naar de staart, maar ze begrijpt mijn hint niet.

De staart ziet zijn kans en valt aan. Met een laatste sprint ben ik bij Jazz en duw haar juist op tijd aan de kant.

Gevolgd door een vreselijke pijnscheut in mijn zij dat me op mijn knieën dwingt. Kreunend probeer ik de angel uit mijn lichaam te trekken, maar het monster duwt het alleen maar dieper. Een schreeuw verlaat mijn lippen.

Een gif groene sap komt uit de angel en dringt mijn lichaam binnen via de wond. Het gif brand in mijn lichaam. Doet me happen naar zuurstof.

Het monster trekt zijn angel uit mijn lichaam, maar het kwaad is al gescheiden. Kreunend van de pijn lig ik ineengedoken op de grond. Met het gif in me dat zich langzaam aan verspreid door mijn lichaam.

De Dragon gaat dreigend boven me staan. Zijn zure hete stinkende adem verschroeid mijn gezicht. Zijn tanden hangen gevaarlijk boven mijn hoofd. Het monster wilt zich klaar maken om me aan te vallen, maar ineens gaat er een hevige schok door het immense lichaam heen. Gevolgd door meerdere. Een schril gekrijs van pijn verlaat zijn bek. Hevig schokkend stort hij neer op de grond waar hij nog enkele keren na schokt, totdat het monster bewegingsloos blijft liggen.

CoyonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu