ASKIN OYUNU (Düzenleniyor...)

ASKIN OYUNU 31 -Sarhos-

Medya da, Furkan'imiz ....

Iyi okumalar!

Sirtimdaki yuk kalkmiscasina rahatlarken icimdeki heyecanla saskin gözlerine bakmayi surdurdum. Surat ifadesi donmus, gözleri birden bire ifadesizlesmisti. Bu ifadesi beni korkuturken titrek bir nefes cektim icime. Aramizda kulaklari sagir eden buyuk bir sessizlik hukum surerken kaslarini catti. Tepkisi öylesine anlasilmazdi ki. Gözlerinden tam olarak ne dusundugunu, ne hissettigini cözmeye calissam da gözlerindeki donukluk bir seyleri anlamami zorlastiriyordu. Cok mu agir olmustu acaba onun icin bu gercek?

"Ne?"

Gözlerini kirpistirarak mirildandiginda yutkundum. Sessiz kaldim. Söylemem gerekenleri söylemistim zaten. Tekrarlayarak onun bu gercekle yeniden sarsilmasini istemiyordum. Hala algilayamadigi, anlam veremedigi catik kaslarindan da belli olurken dudaklarimi birbirlerine bastirdim. Icini okuyamiyor olmak canimi siksa da umursamadim. Hala algilayamadigi bir sey hakkinda ne dusunecekti de bunu bana belli edecekti ki sanki?

"Oyun mu?"

Daha cok kendi kendine sorup cevaplar bulmaya calisirken susmamin hicbir anlami olmadigini, onu daha buyuk bir cikmaza soktugunu fark ederek ensemi kasidim. Tam olarak ne söylemem gerektigini ben de kestiremiyordum ki! Bir yerden baslamam gerektigini fark ederek usulca ensemdeki elimi bacaklarimin arasina sikistirdim.

"Bak, biliyorum. Bu beklenmedik bir seydi. Ama-"

"Emin misin?"

Lafimi keserek yuzume baktiginda gözlerine indirdigi perdeyi aralamak istercesine gözlerine baktim. Hala donuk bir ifadeyle yuzume bakmaya devam ettigini fark ettigimde gözlerimi kacirarak dudaklarimi buzdum.

"Emin gibiyim."

Kaslari mumkunmus gibi daha fazla catilirken oflayarak dizlerimin arasinda ellerimi serbest biraktim.

"Yani eger emin olmasaydim bunu sana anlatmazdim. Telefonda konusurken hersey gayet acik ve netti. Resmen "Onu yanimda tutmak icin bu yalani söyledim" dedi. Ustelik, en son bayildiginda, hastaneye gittigimizde, doktora para vermis bize yalan söylemesi, ve yalanini surdurmesi icin."

Cenesini siktigini gördugumde bakislarimi tekrardan masaya indirdim. Gözlerinde canlanmaya baslayan alevler beni bile urkuturken bir an "yanlis mi yaptim" dusuncesi beynimi yakip kavursa da elimin tersiyle ittim bu dusunceyi. Asil yanlisi o yapmisti!

Bakislarimi masaya indirdigimde sag elini yumruk yaptigini fark ederek yutkundum. Bakislari tekrar yuzunu buldugunda bana baktigini, ama aslinda bana bakmadigini gördum. Gözleri uzerimde olsa da dalgindi. Yumrugunu fark etmeden siktiginin bilincindeydim.

"Furkan?"

Icinde kopan firtinalari bilmek beni rahatsiz ediyordu. O kiz yuzunden bunu cekmeyi hak etmiyordu!

Dalgin bakislari beni buldugunda elimi elinin uzerine koydum usulca. Yutkundugunu görmek gözlerimi kacirma istegi uyandirsa da derin bir nefes alarak sefkatle yuzune baktim.

"Iyi misin?"

Gözleri elinin uzerinde olan elime kaydiginda yutkundum. Bakislari bir sure ellerimize odaklandiktan sonra tekrar gözlerimi buldugunda dudaklarimi birbirlerine bastirdim. Bakislari gözlerimden dudaklarima indiginde bir an kendimi kastim istemsizce. Bunu onun fark etmedigini biliyordum ama yine de rahatsiz hissetmistim kendimi. Ustelik biraz daha bana böyle bakmaya devam ederse kizaracagimdan adim kadar emindim. Gözleri dudaklarimdan tekrar gözlerime ciktiginda bir an rahatladigimi hissettim. Eli elimi oksadiginda bakislarim masanin uzerinde birlesmis ellerimizi buldu. Gözlerimin odagina onun gözlerini tekrar aldigimda hersey yavaslamis gibiydi sanki. Bir tek biz varmis gibiydik. Oksadigi yerin yandigini hissederken elimi cekmek istedim. Sacma bir sekilde az önce konustugumuz mesele unutulmus gibiydi. Ve suan bulundugumuz bu durumdan cok da hosnutsuz oldugum söylenemezdi. Yine de unutuldugunu sandigim konunun önemini yeniden idrak ederken elimi gercekten cektim. Eli aninda bilegimi tutarken gözlerine baktim tekrar. Bu sefer bilegimdeki eli sebebiyle heyecanlanirken yutkundum. Oturdugu yerden bilegimi birakmadan kalktiginda saskinlikla yuzune baktim.