ASKIN OYUNU (Düzenleniyor...)

ASKIN OYUNU 21 -Son Kez-

"Askim?"

Saskinlik icerisinde kiza bakip kim oldugunu cözmeye calisirken kizin söyledigi sey kaskati kesilmeme sebep olmustu. Saskin gözlerim Furkan'i bulurken gözlerinde gördugum endise icimde yayilan kötu hissi ortaya cikarmisti ve bu beni fazlaca rahatsiz ediyordu! ASKIM.. ASKIM.. ASKIM...?!

Defalarca kez kulaklarimda yankilanan bu kelime duydukca tekrar tekrar yikilmama ve gözlerimin yanmaya baslamasina sebep olurken icimden yanlis anlasilacak hic bir seyin olmamasina ragmen yanlis anladigim icin defalarca kez dua etmeme sebep oluyordu. ALLAH'a yalvarmama...

Kardesi gibi gördugu bir kizdi belkide...? Kuzeni yada.. Arkadasi ya da dostu.. Bu yuzden bu sekilde seslenebilirdi Furkan'a... Icimde kendimle buyuk bir savas verirken ettigim dualar da, kendi kendime sundugum fikirler de.. Furkan'in sesini duymamla yarida kesilmis ve oldugum yere cakilmama sebep olmustu.

"Damla?"

Kaslarimi catmis kiza bakarken kiz hizla Furkan'a yaklasarak birden bire dudaklarina kucuk bir öpucuk kondurdu..Dudaklarina! Kuzen.. arkadas.. kardesi gibi gördugu bir kiz.. Hic biri böyle bir seyi yapmazdi ki...! Sevgilisinden baska hic kimse bunu yapmazdi..Yapamazdi.. Gözlerim dolmus bir sekilde onlari izlerken kiz Furkan'a sarilmis ve konusmaya baslamisdi. Bilinc altim artik urettigi fikirlere bir son vermis, dusuncesiz bir sekilde karsimdaki göruntuyu izlemeye baslamisti.

"Cok özledim canim seni yaa.."

Gözlerimden akmak uzere olan yaslari engellemeye calisirken kiz ondan ayrilmis ve bana bakmaya baslamisti...

"Furkan'in bizi tanistirmaya niyeti yok gibi..."

Elini bana uzatarak devam etti.

"Damla ben... Furkan'in sevgilisi.. 4 aydir beraberiz."

Duyduklarim savunmasiz bir sekilde öylece kiza bakmama sebep olurken yutkundum. Furkan'in sevgilisi.. Furkan'in sevgilisi! Peki ya ben? Ben kimdim ha!? O Furkan'in sevgilisiyse, ben kimdim?!

Gözlerimden akmak icin direnen göz yaslarimi gözlerimde tutumaya calisarak kizin eline bakarken konusmaya basladim titreyen sesimle.

"4 aydir?"

Zaten cevabini en basinda almama ragmen sormustum iste. Nasil inanabilirdim ki? Nasil kabul edebilirdim böyle bir seyi?!

"Evet.."

Dolan gözlerimdeki yaslari buyuk bir cabayla geri yollayarak yavasca kizin eline uzandim..

"Melis bende..."

Bir sure Furkan'in gözlerine bakarak devam ettim. Gözlerindeki yogunluk kalbimin daha fazla acimasina sebep olurken titrek bir nefes aldim.

"Furkan'in bir arkadasi..."

Gulumseyerek yavasca elimdeki elini cekti ve Furkan'in yanindaki bos oturaga oturdu. Yavasca onume döndugumde Damla denen kiz da basini Furkan'in omzuna yaslamis.. ve yeni baslayan filme vermisti konsatresini. Furkan'in yuzune bakamiyordum. Cunku ne kadar yikildigimi.. nasil buyuk bir hayal kirikligina ugradigimi görmesini istemiyordum.. Artik isiklar kapandigi icin gözumden akmaya baslayan gözyaslarimi geri göndermeye calismadan kafami egdim. Neredeyse Furkan'in koluna degen kolumla beraber Furkan'dan uzaklasarak aramiza biraz mesafe koydum. Gözyaslarim usulca yanaklarimdan ceneme dogru bir yol cizerken hickiriklarimi en derine gömdum. Gözum Damla ve Furkan'in birbirlerine kenetli ellerine kayinca yenilgiyle gözlerimi kapatarak guc toplamak istercesine derin bir nefes cektim icime. Aldigim nefesi sessizce geri verirken ayaklandim. Biraz daha burada duramayacaktim...! Onlari böyle görmeye dayanamiyordum ki! Canim yaniyordu cok.. Gözlerimdeki yaslara yenileri ekleniyordu. Aci cekiyorum resmen! Kolumu tutan kolla beraber duraksayarak Furkan'in dokunusunu hissettim SON KEZ! Ahh..Kahretsin! Hala soktaydim!